ابزارهای مشتقه مالی

بازارهای مشتقه و رشد اقتصادی

حامد سلطانی نژاد؛ مدیرعامل بورس کالای ایران / هدف از این مقاله بررسی تأثیر بازارهای مشتقه بر رشد اقتصادی در ۶ اقتصاد عمده جهان (اتحادیه اروپا، ایالات‌متحده، ژاپن، چین، هند و برزیل) در دوره ۲۰۱۴-۲۰۰۲ است. برای انجام این کار، داده‌های پانل پویا با روش GMM (گشتاورهای تعمیم‌یافته) تخمین زده می‌شود. طبق یافته‌های این مطالعه، در این کشورها بازار مشتقات تأثیر مثبتی بر رشد اقتصادی داشته است. این مقاله چند راهکار برای ترویج استفاده از بازارهای مشتقه برای کمک به رشد اقتصادی پیشنهاد می‌کند که چکیده آن را می‌خوانید.

معرفی

رابطه بین بخش مالی و رشد اقتصادی یک موضوع حائز اهمیت است که در طیف گسترده‌ای از مقالات پژوهشی، نظری و تجربی، موردبررسی قرارگرفته است. بسیاری از این مقالات بر تأثیربخش مالی بر رشد اقتصادی تمرکز دارند. مطالعات پیشگامی که نقش بخش مالی را در پویایی اقتصاد برجسته می‌کنند عبارت‌اند از؛ ویکسل (۱۹۳۴)، شومپیتر (۱۹۵۴) و گلدسمیت (۱۹۶۹) که دریافتند سیستم مالی به‌عنوان موتور حرکتی فعالیت اقتصادی عمل می‌کند.

از سوی دیگر، لوین (۱۹۹۱) اشاره می‌کند که بازارهای سهام، سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت را تسهیل کرده و به کاهش ریسک کمک می‌کنند و به‌طور هم‌زمان نقدینگی را برای سرمایه‌گذاران و تأمین مالی و سرمایه را برای شرکت‌ها فراهم می‌آورند و درنتیجه، بازارهای سهام به رشد اقتصادی کمک می‌کنند. علاوه بر این، لوین و زرووس (۱۹۹۸) تأکید می‌کنند که تعداد قابل‌توجهی از مطالعات تجربی از وجود رابطه بین بازارهای سرمایه و رشد اقتصادی در درازمدت پشتیبانی می‌کند.

بازارهای مشتقه در دهه‌های اخیر پیشرفت چشمگیری داشته‌اند. در دسامبر ۲۰۰۸ حجم معاملات قراردادهای مشتقه در سراسر جهان تقریباً ۵۹۲ تریلیون دلار بود که بسیار بالاتر از تولید ناخالص داخلی ایالات‌متحده بزرگ‌ترین اقتصاد جهان در سال ۲۰۰۷ معادل ۸/ ۱۳ تریلیون دلاربود.

بر اساس اطلاعات ارائه‌شده از سوی بانک تسویه‌حساب‌های بین‌المللی (BIS)، در سال ۲۰۰۳، حدود ۹۲ درصد از ۵۰۰ شرکت بزرگ جهان از ابزارهای مشتقه برای مدیریت ریسک به‌ویژه روش ریسک نرخ بهره استفاده کردند. بازارهای مشتقه، نه‌تنها یک بازار عظیم به شمار می‌رود، بلکه به‌طور چشمگیری در حال رشد است به‌طوری‌که بر اساس آمارها در دوره ۲۰۱۴۱۹۹۸ قراردادهای مشتقه بیش از هفت برابر افزایش‌یافته است. نویسندگانی ابزارهای مشتقه مالی نظیر سیل (۱۹۹۷)، بلوچ و آریا (۲۰۰۷)، ساندارام و داس (۲۰۱۱)، ساندارام (۲۰۱۳)، سیپکو (۲۰۱۱)، رابا و همکاران (۲۰۱۴) نقش بازارهای مشتقه را در افزایش رشد اقتصادی تحلیل کرده‌اند.

اکثر این مطالعات رابطه مثبتی بین توسعه بازارهای مشتقه و رشد اقتصادی پیداکرده‌اند؛ بااین‌حال، تحلیل جهانی در رابطه با چنین رابطه‌ای هنوز انجام‌نشده است. این مقاله پژوهشی، بررسی تأثیر بازارهای مشتقه بر رشد اقتصادی در ۶ اقتصاد عمده جهان (اتحادیه اروپا، ایالات‌متحده، ژاپن، چین، هند و برزیل) را بررسی می‌کند.

به‌طور مشخص، تأثیر متغیرهایی نظیر حجم بازارهای مشتقه بر دلار آمریکا و حجم بازارهای مشتقه به‌عنوان سهمی از تولید ناخالص داخلی بر رشد اقتصادی در طول دوره ۲۰۱۴-۲۰۰۲ ارزیابی می‌شود. ما از مدل داده‌های پانل پویا با اطلاعات دریافتی از بانک جهانی و انجمن صنایع آینده (FIA) برای تولید شواهد تجربی درباره رابطه بین بازارهای مشتقه و رشد اقتصادی استفاده می‌کنیم. درنهایت، بر اساس نتایج مدل اقتصادسنجی، توصیه‌های متعددی در مورداستفاده از بازار مشتقات برای تحریک رشد اقتصادی ارائه می‌دهیم.

بازارهای مشتقه و رشد اقتصادی

ابزارها و قراردادهای مشتقه رشد چشمگیری در بازارهای بورسی و سازمان‌یافته و همچنین در بازارهای خارج از بورس یا سازمان‌یافته داشته‌اند. این ابزارها از طریق مکانیزم به اشتراک‌گذاری ریسک، فرصت‌های سرمایه‌گذاری با بازده بالقوه بالاتر ازآنچه در بازار اوراق قرضه و سهام وجود دارد، ارائه می‌دهند. محصولات مشتقه ابزارهای مالی هستند که قیمت آن به سایر متغیرهای اساسی مانند قیمت سهام و شاخص‌ها، نرخ بهره، نرخ ارز، قیمت کالاها و… بستگی دارد؛ یعنی ابزارهای مشتقه، ابزارهای مالی مرتبط با دارایی پایه هستند و ابزار مفیدی برای پوشش ریسک نوسانات قیمت در محیط‌های ناپایدار به شمار می‌آیند.

به‌طورکلی، آن‌ها شرایط زیر را برآورده می‌کنند:

• ارزش آن‌ها بر اساس ارزش زمانی پول است که در بخش خاصی از قرارداد بیان‌نشده است
• آن‌ها نیازمند سرمایه اولیه خالص کم (به‌طور قابل‌توجهی کمتر از سرمایه‌گذاری موردنیاز برای خرید دارایی‌های اساسی) و گاهی اوقات حتی هیچ سرمایه‌گذاری هستند
• آن‌ها در یک تاریخ آینده تسویه می‌شوند

اثرات و پیامدهای بازارهای مشتقه در یک اقتصاد می‌تواند به‌طور گسترده‌ای متفاوت باشد. بسیاری از محققان در زمینه مکانیزم‌های به اشتراک‌گذاری ریسک تمرکز می‌کنند و ابزارهایی را برای شرکت‌ها به‌منظور مقابله با شرایط اقتضایی و احتمالی و همچنین دستیابی به اطلاعات بهتر در بازارهای مالی فراهم می‌آورند. البته برخی از محققان نیز بر مضرات مرتبط با بازارهای مشتقه و نقش آن‌ها در جذب واسطه‌ها تمرکز می‌کنند.

درهرصورت، بازارهای مشتقه در دهه‌های گذشته رشد چشمگیری داشته‌اند، اگرچه سود حاصل از بازارهای مشتقه می‌تواند بسیار بزرگ‌تر باشد. البته، ابزارهای مشتقه ممکن است در دستیابی به تخصیص کارآمد ریسک در کل اقتصاد نیز کمک کنند. آن‌ها همچنین در ایجاد بازار برای ارائه فرصت‌های جدید برای سرمایه‌گذاران مفید هستند. علاوه بر این، مشتقات اطلاعات را به بازارهای مالی ارائه می‌دهند و بنابراین نقش مهمی در کاهش نوسانات آینده در بازارهای مالی جهانی ایفا می‌کنند.

درنهایت، بازار مشتقات به شرکت‌کنندگان کمک می‌کند تا انتظارات مربوط به قیمت دارایی‌های پایه را به‌منظور مدیریت ریسک ناشی از تغییرات قیمت شکل دهند و درنتیجه درروند تصمیم‌گیری‌های آینده تسهیل ایجاد کنند. تعدادی از نویسندگان دیگر، باوجود مزایای بالقوه که ابزارهای مشتقه می‌توانند به شرکت‌ها، سرمایه‌گذاران و کل اقتصاد ارائه دهند، روی زیان‌های مربوط به بازارهای مشتقه تمرکز می‌کنند. ابزارهای مشتقه، ازجمله قراردادهای آپشن، پیمان‌های آتی، قراردادهای آتی و سوآپ می‌توانند برای شرکت‌ها و همچنین سرمایه‌گذاران دولتی و خصوصی فرصت‌هایی را فراهم آورند که ممکن است در غیر این صورت در دسترس نباشند.

مشتقات به تخصیص ریسک بین سرمایه‌گذاران و بنگاه‌ها کمک می‌کنند و می‌توانند هزینه‌های تنوع‌بخشی به پورتفولیو را کاهش دهند. علاوه بر این، قیمت ابزارهای مشتقه ممکن است اطلاعاتی را برای معامله‌گران آشکار کند که می‌تواند به ایجاد بازارهای مالی پایدارتر کمک کند. درنهایت، بلوچ و آریا (۲۰۰۷) رابطه‌ای را بین بازارهای مشتقه و رشد اقتصادی پیدا کردند که نشان می‌دهد اگر نقدینگی کافی در بازار نقدی پایه وجود داشته باشد، می‌توان معامله ابزارهای مشتقه را حفظ کرد و این ابزارها از طریق انتقال ریسک می‌توانند نقش مهمی را در رشد اقتصادی ایفا کنند.

سیپکو (۲۰۱۱) ارتباط بین توسعه بازار مشتقات و اقتصاد واقعی را بررسی می‌کند. او تأکید می‌کند که حجم معاملات بازار مشتقات در دهه‌های اخیر به‌طور قابل‌توجهی افزایش‌یافته و این افزایش به‌طور بااهمیتی بازارهای مالی جهانی را تحت تأثیر قرارداده است. نویسنده همچنین رشد کلی تولید ناخالص داخلی اسمی و واقعی را با بازار مشتقات جهانی و به‌ویژه بازار فرابورسی (OTC) مقایسه می‌کند.

به‌طور خلاصه، بازارهای مشتقه در دهه‌های اخیر به‌طور چشمگیری رشد کرده‌اند و به معامله‌گران کمک کرده‌اند تا ریسک‌هایی را علیه رویدادهای غیرمنتظره و توزیع ریسک بین شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران را پوشش دهند. آن‌ها اطلاعات کامل‌تری در بازار ارائه می‌دهند که قدرت تصمیم‌گیری شرکت‌ها را افزایش می‌دهد. تأثیرات منفی کوتاه‌مدت آن‌ها در مقایسه با تأثیرات مثبتی که در طولانی‌مدت دارند، قابل قیاس نیست. انتظاراتی که بازارهای مشتقات برآورده می‌کنند، همراه با مدیریت ریسک مناسب، ممکن است به ثبات در آینده کمک کند تا شرکت‌ها بتوانند با اقدامات به‌موقع برای سرمایه‌گذاری در آینده در تمام بخش‌ها گسترش یابند و به رشد اقتصادی درازمدت کمک کند.

تجزیه‌وتحلیل نتایج تجربی

هدف این مطالعه، ایجاد یک مدل داده‌های پانل پویا است که به ما این امکان را می‌دهد تا رابطه بین بازارهای مشتقه و رشد تولید ناخالص داخلی سرانه را در یک نمونه از ۶ اقتصاد عمده جهان بررسی کنیم. در این مطالعه سال‌های ۲۰۱۴-۲۰۰۲ مورد تجزیه‌وتحلیل قرارگرفته است که مجموعاً ۷۸ مشاهدات، ۶ گروه و ۱۳ سال را ارائه می‌دهد.

در ابزارهای مشتقه مالی این مطالعه مدل تفاوت GMM برای توضیح تأثیر بازارهای مشتقه بر رشد اقتصادی انتخاب‌شده است. برآوردهای این مدل نشان می‌دهد که بازار مشتقه با تولید ناخالص داخلی رابطه مثبت دارد. برآوردهای GMM نشان می‌دهد که افزایش یک درصد از حجم معاملات بازارهای مشتقه، در تولید ناخالص داخلی سرانه در کشورهایی که اهداف این مطالعه در طول سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۴ بود، ۱۷/ ۰ درصد تأثیر می‌گذارد؛ بر اساس این تحقیق تأثیر بازار مشتقه در اقتصاد واقعاً مهم است. این امر می‌تواند به این دلیل باشد که بازارهای مشتقه ممکن است به شکل‌گیری انتظارات قیمت دارایی‌ها در آینده کمک کند. این انتظارات با مدیریت ریسک مناسب می‌تواند از طریق اقدامات پیش‌بینی‌شده برای سرمایه‌گذاری‌های آینده به ثبات و گسترش شرکت‌ها در آینده کمک کند که این خود تأثیر مثبتی بر فعالیت اقتصادی در بلندمدت دارد.

نتیجه‌گیری

شواهد تجربی ارائه‌شده در این تحقیق نشان می‌دهد که بازارهای مشتقه ممکن است تأثیرات عمده‌ای بر رشد اقتصادی داشته باشند. تلاش‌های بیشتر برای توسعه بازارهای مشتقه، به تقویت فعالیت اقتصادی کمک می‌کند، بنابراین رفاه جامعه را بهبود می‌بخشد.

این مقاله پژوهشی از تحلیل گرافیکی و آماری برای نشان دادن رابطه مثبت بین افزایش حجم بازار مشتقات و واقعی و تولید ناخالص داخلی سرانه در ۶ اقتصاد بزرگ جهان استفاده می‌کند. برآوردهای استاتیک و پویا از تجزیه‌وتحلیل داده‌های پانل اهمیت تأثیر حجم بازار مشتقات روی رشد اقتصادی را نشان می‌دهد. تأثیر حجم بازارهای مشتقه در رابطه با رشد تولید ناخالص داخلی در برخی از اقتصادهای بزرگ جهان، مورد تحلیل قرار گرفت.

شواهد تجربی ارائه‌شده، فرضیه اصلی را مورد تأیید قرارداد به‌طوری‌که افزایش حجم بازارهای مشتقه تأثیر مثبتی بر رشد اقتصادی در دوره ۲۰۱۴-۲۰۰۲ داشته است. با توجه به این تحقیق، توصیه می‌شود که تصمیم‌گیرندگان سیاست‌های اقتصادی باید ابزار و انگیزه‌هایی را برای تشویق بازارهای مشتقه و افزایش رشد اقتصادی ارائه کنند تا به توسعه اقتصادی و بهبود رفاه کمک کنند.

توسعه بازارهای مشتقه باید یک هدف کلیدی برای سیاست‌گذاران و تصمیم گیران برای ترویج رشد اقتصادی و رفاه باشد، بنابراین اجرای کلیه اقدامات قانونی لازم برای از بین بردن معاملات غیر شفاف با محصولاتی از مشتقات خاص لازم است تا اقتصاد جهانی را به مسیر پایدار رشد اقتصادی قوی و متعادل تبدیل کند. درنهایت، یک سؤال در زمینه مشابه ایجاد می‌شود؛ آیا بازارهای مشتقه رشد اقتصادی را پیش‌بینی می‌کنند؟

راه پرداخت بهترین منبع شما برای دانستن هر چیزی درزمینه فناوری‌های مالی (فین‌تک) است. راه پرداخت به شما کمک می‌کند در جریان رویدادها و روندهای فین‌تک ایران و جهان قرار بگیرید. شما در راه پرداخت می‌توانید آخرین خبرها و تحلیل‌های نویسندگان و تحلیلگران ایرانی و خارجی را مطالعه کنید.

انواع روش های تحلیلی و استراتژی های معاملاتی در بازار فارکس

عملیاتی که یک معامله گر در بازارهای مالی جهت انجام معامله و تسویه حساب انجام می دهد معمولا بسیار ساده است. یعنی با چند کلیک می توان در بازارهای مالی از جمله بازار فارکس یک معامله را ایجاد کرد. این موضوع و برخی مسائل روانشناختی موجب می شود تا معامله گران بازار فارکس گمراه شوند.

بازار فارکس، بزرگترین بازار مالی جهان است که در آن انواع ارزهای مختلف با یکدیگر مبادله می شوند. بد نیست بدانید که بیش از 80 درصد معامله گران خرد در این بازار ضرر می کنند. بنابراین اگر می خواهید در این بازار موفق باشید بایستی روش های تحلیلی و استراتژی های معاملاتی خود را در بازار فارکس ارتقاء دهید. البته این تنها عامل شکست معامله گران در بازار نیست.
عملیاتی که یک معامله گر در بازارهای مالی جهت انجام معامله و تسویه حساب انجام می دهد معمولا بسیار ساده است. یعنی با چند کلیک می توان در بازارهای مالی از جمله بازار فارکس یک معامله را ایجاد کرد. این موضوع و برخی مسائل روانشناختی موجب می شود تا معامله گران بازار فارکس گمراه شوند.
برخی بازارهای مالی مانند بازار ابزار مشتقه (Derivatives) و فارکس بازار فارکس، در اصطلاح "بازی جمع صفر (Zero sum game)" هستند. یعنی بر خلاف بازارهای نقدی مانند بازار بورس، پول جدیدی خلق نمی شود و پولی هم از بین نمی رود.
با این تفاسیر، سود 20% برنده در بازار برابر با زیان 80% دیگر است. پس می توان تصور کرد که 20 درصد اقلیت، یک بازده بسیار قابل توجه را کسب می کنند.
در ادامه انواع روش های تحلیلی و استراتژی های معاملاتی بازار فارکس را شرح خواهیم داد تا بتوانید مناسب ترین روش را برای خود بیابید و جزو 20 درصد موفق بازار باشید.
همچنین اگر هیچ آشنایی با بازار فارکس ندارید پیشنهاد می کنیم ابتدا پیج آموزش فارکس را مطالعه کنید و سپس به ادامه این مقاله بپردازید.

انواع تحلیل ها

بطور کلی می توان گفت که دو نوع تحلیل به شرح زیر وجود دارد:
• تحلیل بنیادی یا فاندامنتال
• تحلیل فنی یا تکنیکال

تحلیل بنیادی

در تحلیل بنیادی، آمار و ارقام اقتصادی مورد توجه قرار می گیرند و اثرات این متغیرها بر روی یک یا چند جفت ارز مورد ارزیابی قرار می گیرد. این نوع تحلیل، بیشتر مورد استفاده موسسات و معامله گرانی است سرمایه های کلان دارند. با این حال معامه گران خرد نیز بایستی داده های اقتصادی را رصد کنند.
نمونه هایی از این داده های اقتصادی شامل نرخ بهره، تورم، تولید ناخالص ملی (GDP)، شاخص قیمت مصرف کننده (CPI)، انواع گزارشات مربوط به اشتغال می باشد.
از این اطلاعات معمولا به چند صورت استفاده می شود.
ابتدا ارقام پیش بینی شده برای دوره بعدی با ارقام واقعی دوره قبلی مقایسه می شوند. همچنین ارقام واقعی با ارقام پیش بینی شده برای همان دوره مورد توجه قرار می گیرند. علاوه بر این ها ارقام واقعی و پیش بینی شده با ارقام واقعی و پش بینی شده دوره مشابه قبلی تحلیل می شوند.
همچنین انواع اتفاقات سیاسی، اقتصادی و جغرافیایی می توانند بر ارزش و حرکت قیمتی ارزها اثرگذار باشند.
برخی اوقات معامله گران فارکس از سفارشات OCO استفاده می کنند. فرض کنید زمان انتشار یک خبر مهم فرا رسیده است ولی معامله گر نمی داند این خبر چه تاثیری بر بازار خواهد گذاشت. تنها چیزی که او پیش بینی می کند این است که بعد از خبر احتمالا یک جهش قیمتی در بازار رخ دهد.
بدین ترتیب، تریدر از سفارش OCO استفاده می کند. یعنی یک سفارش بالاتر و یک سفارش پایین تر از قیمت جاری بازار قرار می دهد. بدین ترتیب اگر یکی از این دو سفارش انجام شد سفارش دیگر بطور خودکار کنسل می شود.

تحلیل تکنیکال

روش تحلیلی دوم، تحلیل تکنیکال است. در این روش سعی می شود بر اساس آمار و داده های تاریخچه قیمت، نمودار و حجم معاملات، آینده بازار پیش بینی شود.
ابزارها و روش های متفاوتی در تحلیل تکنیکال وجود دارد که در ادامه به آنها اشاره می کنیم.

1- الگوهای قیمتی

الگوهای قیمتی، اشکالی هستند که با بالا و پایین شدن قیمت، بر روی نمودار ظاهر می شوند. برای مثال، یکی از الگوهای قیمتی، الگوی مثلث است. در این الگو قیمت با نوساناتی که داشته شکلی شبیه به مثلث بر روی نمودار ایجاد می کند.

2- اندیکاتورها

ابزار رایج دیگر در تحلیل تکنیکال، اندیکاتورها هستند. هر اندیکاتور یک فرمول ریاضی مخصوص به خود دارد. معمولا داده های اصلی این فرمول ها جهت محاسبه، قیمت، زمان و حجم معاملات می باشد.
با اندیکاتورها می توان گرایش کلی بازار و موقعیت فعلی قیمت را سنجید.

3- کندل استیک های ژاپنی

پرکاربردترین نوع نمودار، نمودار شمعی یا کندل استیک است. زمانیکه یک یا چند کندل با ساختار خاصی شکل می گیرند یک نشانه برای صعود یا نزول بازار در نظر گرفته می شوند.
این یک روش بسیار قدیمی است و کارایی بالایی نیز دارد.

4- امواج الیوت

موج شماری الیوت را می توان بعنوان پیچیده ترین و دقیق ترین روش تحلیل تکنیکال نام برد. در امواج الیوت برای قیمت، یک چرخه یا سیکل در نظر گرفته شده است. این چرخه قیمت در بازه های بسیار بلندمدت تا بسیار کوتاه مدت قابل مشاهده و شناسایی هستند. اما یک تحلیلگر بایستی زمان زیادی را جهت یادگیری و همچنین شناسایی امواج صرف کند.

5- سنتیمنت یا احساسات بازار

در این روش تحلیلی از دو نوع شاخص استفاده می شود. برخی شاخص ها بر پایه اطلاعات آماری محاسبه می شوند و برخی دیگر بر پایه نظرات فعالان بازار مورد توجه قرار می گیرند.
نمونه ای از شاخص آماری که در تحلیل سنتیمنت استفاده می شود نسبت حجم معاملات در بازار اختیار معامله (Options) می باشد. در این نسبت حجم معاملات اختیار فروش تقسیم بر حجم معاملات اختیار خرید (put/call) می شود.
همین طور از جمله نمونه تحلیل بر اساس نظرات فعالان بازار، به پوزیشن های معاملاتی تریدرها اشاره کرد.
در وبسایت های محبوب فارکس مانند "فارکس فکتوری" بخشی وجود دارد که پوزیشن تریدرهای آن وبسایت را نشان می دهد.
برای مثال فرض کنید از بین 400 نفر معامله گر، 300 نفر یعنی 75% در جفت ارز یورو دلار وارد موقعیت فروش شده اند. با توجه به این موضوع که اکثر معامله گران در بازار ضرر می کنند با استفاده از این اطلاعات به دنبال فرصت خرید در این جفت ارز خواهیم بود.

استراتژی ها و روش های معاملاتی در فارکس

برخی معامله گران بازار ارز از روش "ایجاد معامله و فراموش (set and forget)" استفاده می کنند. در این روش شما پس از تحلیل یک جفت ارز و یا ابزار معاملاتی دیگر، نقطه ورود، حد سود و حد زیان معامله خود را مشخص می کنید. سپس بر این اساس، سفارش معاملاتی خود را از طریق پلتفرم معاملاتی به بازار ارسال می کنید.
در این حالت در صورتیکه معامله ایجاد شد هیچگونه دخالتی در معامله نخواهید داشت تا اینکه پوزیشن معاملاتی شما یا با حد سود و یا با حد زیان بصورت خودکار بسته شود.
این روش، مناسب افرادی است که زمان کافی برای رصد بازار را ندارند. همچنین برای افراد هیجانی که نمی توانند احساسات خود را در معاملات بدرستی کنترل کنند می تواند روش بسیار مفیدی باشد.
روش دیگر معامله این است که پس از ایجاد معامله دائما بازار را رصد و بر اساس آن، معاملات باز خود را مدیریت کنیم.
برای مثال ممکن است پس از باز کردن یک پوزیشن معاملاتی خرید، یک خبر منفی برای جفت ارز مورد معامله منتشر شود. در این حالت اگر معامله در سود باشد تریدر، معامله خود را می تواند سیو سود کند و مابقی معامله را ریسک فری کند. یعنی بخشی از معامله را با سود ببندد و حد زیان معامله را برای قسمت باز معامله به نقطه ورود بیاورد.
در یک دسته بندی دیگر، تریدرهای فارکس با معاملات خود به دو صورت عمل می کنند.
معامله گران فارغ از اینکه از چه روش تحلیلی برای معاملات خود استفاده می کنند در لحظه ایجاد معامله، حد سود و حد زیان معامله را تعیین کنند. و یا اینکه معامله را ایجاد و سپس بدنبال نشانه هایی از پیش تعیین شده در بازار خواهند بود تا معامله خود را با سود یا با زیان ببندند.
اگر معامله گر مبتدی هستید ترجیحا از روش دوم استفاده نکنید. زیرا در روش دوم، نسبت ریسک به پاداش شما مشخص نیست.
از طرف دیگر، کنترل احساسات جهت پایبندی به استراتژی معاملاتی، دشوار خواهد شد.
سخن آخر
روش های تحلیلی و استراتژی های متفاوتی جهت معامله در بازار فارکس وجود دارند. شما بایستی روشی را انتخاب کنید که با روحیات و سبک زندگی شما بیشترین سازگاری را داشته باشد.
بدین ترتیب احساس راحتی شما در معامله موجب خواهد شد تا کنترل احساسات نیز راحت تر شود و احتمال موفقیت معاملات نیز افزایش یابد.
همچنین بعنوان یک روش مکمل تحلیلی، می توان همیشه از تحلیل همبستگی جفت ارزها در فارکس استفاده کرد. این روش را می توانید هم برای ایجاد یک معامله جدید و هم برای تایید تحلیل های دیگر خود بکار بگیرید.
شما می توانید مقالات مشابه این مطلب و سایر مقالات تخصصی بازار فارکس را در وبسایت بورس تایم مطالعه می کنید.
همچنین ، ابزارهایی مانند ماشین حساب لات سایز و تقویم اقتصادی برای استفاده معامله گران فعال، در سایت قرار داده شده است.

ابزارمالی چیست؟

ابزار مالی هر نوع دارایی قابل معامله، مانند پول نقد، ملک، برگه سهام، اوراق بهادار، سند رسمی یا قانونی مانند و اوراق قرضه که ارزش مبادله‌ای داشته باشند، اطلاق می‌گردد. بر پایه استانداردهای گزارشگری مالی بین‌المللی ابزارهای مالی به دو گروه تقسیم می‌شوند که عبارت‌اند از: ابزارهای مشتقه و ابزارهای نقد. با گروه مشاوران خبره کسب و کار ایرانیان جهت آشنایی بیشتر با زیرمجموعه ابزارهای مشتقه(اختیارات متعارف و اختیارات نامتعارف) همراه شوید.

ابزار مشتقه ابزاری است که ساختار پرداخت و ارزش آن از ارزش دارایی پایه و شاخص‌های مربوطه اتخاذ می‌شود. این ابزار به دارنده آن اختیار یا تعهد خرید یا فروش یک دارایی معین را می‌دهد و ارزش آن از ارزش دارایی مربوطه مشتق می‌شود. انواع مشتقات (سو‌آپ ها، قراردادهای آتی، اختیار معامله و پیمان آتی) به‌واسطه شیوه‌ای که در بازارها معامله می‌گردند (اوراق مشتقه فرابورس و اوراق مشتق مبادله‌ای) تمیز داده می‌شوند.

اختیارات(Option)

قراردادهای اختیار از قرن‌ها پیش شناخته‌شده است. پيشرفت در مهندسی مالی از اوایل دهه 1980 به‌طور چشمگير در رشد اختیارها که ابزارهای انعطاف‌پذیر و همه‌جانبه هستند، نشان داده‌شده است. اهمیت اختیارهای مالی از دهه 1970 به بعد است که با انتشار مقاله منسجم از بلک و شولز در اواخر سال 1973 که در مجله اقتصاد سیاسی ظاهر شد، است. بورس اختیار معامله شیکاگو در سال ۱۹۷۳ تأسیس شد و با راه‌اندازی نظامی که از فرم استاندارد استفاده می‌کرد فعالیت‌های تجاری و علاقه‌مندی دانشگاهی به این موضوع از این تاریخ پرداخته است. امروزه بسیاری از قراردادهای اختیار در شکل‌های استاندارد ایجادشده است و در بورس‌های اختیار نظام‌یافته معامله انجام می‌شود. اصطلاح “اختیارات نامتعارف” توسط مقاله مارک روبینشتاین در سال 1990 منتشر شد.

مفهوم اختیارات

اختیار معامله به خریداران حق خرید یا فروش دارایی پایه یا ابزار مالی با یک قیمت اعمال معین و در یک تاریخ خاص را می‌دهد ولی خریدار در اجرای آن تعهد ندارد. فروشنده نزد کارگزاری برای انجام کامل معامله (خرید یا فروش) اگر خریدار خواهان اعمال باشد تعهد می‌دهد. اختیاری که به دارندگان اجازه می‌دهد که دارایی را به قیمت مشخص خریداری کند اختیار خرید نامیده می‌شود. اختیاری که به دارندگان اجازه می‌دهد که دارایی را به قیمت مشخص به فروش برساند اختیار فروش نامیده می‌شود. با بالا رفتن تقاضاي سرمایه‌گذاری و مديريت ريسك با استفاده از آن، حجم معاملات آن در دهه 80، از حجم معاملات سهام پيشي گرفت كه اين واقعيت، ميزان پاسخگويي اختیارات به نيازهاي بازارهاي مالي را نمايان ساخت.

اختیارات زیرمجموعه دسته وسیع‌تر قراردادهای دعاوی احتمالی (ابزارهای مالی که عایدی آن‌ها بستگی به عایدی بعضی دارایی‌های پایه دیگر دارد) هستند؛ بنابراین برای اختیارات سهام خرید یا فروش یک واحد از سهام یک شرکت از بین سایر چیزها، به ارزش بازار سهام بستگی دارد. شاید اختیارها متداول‌ترین نوع از ادعاهای احتمالی باشند که دیده‌شده‌اند. ارزش اختیارات تابع پارامترهای ازجمله ارزش دارايي پايه (ازجمله سهام، كالا، ارز، نرخ بهره و شاخص سهام)، نوسانات آن، تاريخ سررسید و سطح پوشش آن است. تعامل تمامي اين پارامترها باعث پيچيدگي در فراگيري، كنترل و معامله اختیار می‌شود، به‌طوری‌که بدون بهره‌گیری از نرم‌افزارهای حل مدل‌های قیمت‌گذاری حاوي معادلات نسبتاً پيچيده رياضي، عملاً كار با اختیار امکان‌پذیر نيست. در معاملات اختیار، قابلیت‌ها و كاربردهاي متنوع و منحصربه‌فرد اختیار به‌عنوان يك ابزار قدرتمند در كنترل ريسك سرمایه‌گذاری و ايجاد سودآوري در شرايط مختلف نوسانات بازار (صعودي، نزولي و حتي راكد) بررسي می‌شود.

اهمیت اختیارات

مانند سایر ابزارهای مالی، قراردادهای اختیار نیز در بازارهای سازمان‌یافته مثل بورس سهام فیلادلفیا، بورس اختیارهای شیکاگو (CBOE) یا LIFFE مبادله می‌شوند اما می‌بایست میان این اختیارها و سایر اختیارهای خارج از بورس تمایز قائل شد. چون اختیارهای خارج از بورس قراردادهای سفارشی بین سرمایه‌گذاران هستند (ممکن است یک واسطه مالی خودش طرف قرارداد واقع گردیده باشد) از این منظر این قراردادها چون در پاسخ به نیاز خاصی طراحی‌شده‌اند ممکن است با شرایط پیچیده‌ای روبرو شوند و قیمت بازار برای آن‌ها مشاهده نشود بر این اساس طرفین می‌بایست به توافقی درباره ارزش‌گذاری این قراردادها برسند و فرصت‌های آربیتراژ را از بین ببرند (قیمت عادلانه). پیچیده‌تر بودن اختیارات نامتعارف نسبت به اختیاراتی که در مبادله به فروش می‌رسند (اختیارات متعارف) و طراحی آن برای بازار خارج از بورس موجب شده است که توجه محققان را به خود جلب کند.

انواع اختیارات

قراردادی که بر اساس آن خریدار اختیار معامله این حق را پیدا می‌کند که مقدار مشخصی از دارایی پایه را با مبلغ مشخصی در زمان مشخصی در آینده از فروشنده اختیار معامله خریداری نماید و یا به او بفروشد. این نوع قرارداد به‌طورکلی شامل اختیار خرید(call option) و اختیار فروش(put option) است که در هر مورد یک خریدار و یک فروشنده وجود دارد. خریدار اختیار در قرارداد اختیار خرید، صاحب این حق خواهد شد که در آینده کالایی را از فروشنده اختیار خریداری کند. فروشنده اختیار نیز متعهد می‌شود که بر اساس همین قرارداد، کالا را در زمان مشخص‌شده در صورت اعمال خریدار تحویل نماید.

حد سود و زیان در قراردادهای اختیار خرید و اختیار فروش نشان می‌دهد که خریداران اختیار معامله می‌توانند به‌صورت نامحدود سود کنند اما ضرر آن‌ها از یک حد مشخصی تجاوز نمی‌کند یعنی خریداران ضرر خود را محدود می‌کنند. در طرف مقابل فروشندگان سود محدود و زیان نامحدود خواهند داشت. سبک اعمال در قراردادهای اختیار معامله به دو صورت انجام می‌شود. اگر قرارداد در تاریخ سررسید اعمال شود درواقع سبک اعمال آن از نوع اروپایی است اما اگر در هرزمانی قبل از سررسید امکان اعمال وجود داشته باشد سبک آن از نوع آمریکایی است.

اختیارات نامتعارف(Exotic Option)

بعدازآن که درک درستی نسبت به اختیارات متعارف یافتیم لازم است به اختیارات نامتعارف به عنوان ابزارمالی در بازار خارج از بورس نیز پرداخته شود. اختیار متعارف و نامتعارف هردو ایده داشتن حق خرید یا فروش دارایی در آینده رادارند، اما سرمایه‌گذاران با استفاده از اختیارنامتعارف سود را به‌طور قابل‌توجهی متفاوت می‌کنند این بر اساس اقتضای بازار خارج از بورس است. اختیارات نامتعارف همان اختیار معاملات اروپایی و آمریکایی هستند اما در آن‌ها شرط یا شرایطی جدیدی لحاظ می‌شود که موجب رونق بیشتر این اختیارات در خریدوفروش‌ها می‌شود. به‌سادگی، یک اختیار نامتعارف، هر نوع اختیاری غیر از خریدوفروش‌های استاندارد در مبادلات عمده است.

اختیارات نامتعارف خود انواع مختلفی دارد:

1-اختیارات قیمت گزینی :سرمایه‌گذار به اعمال حق خود در طول عمر اختیار می‌پردازد اما در اختیارات متعارف این حق در زمان انجام قرارداد رخ می‌دهد.

2-اختیارات مانع: بازده بستگی به این دارد که آیا دارایی اساسی به بازه تعیین‌شده رسیده است یا خیر؟ و این حق خرید اساسی در یک قیمت اعمال از پیش تعیین‌شده تنها زمانی اتفاق می‌افتد که قیمت به مانع موردتوافق رسیده باشد که این همان چیزی است متفاوت از اختیارات متعارف که می‌تواند در هر قیمت پایین‌تر از قیمت اعمال رخ دهد (خریداری کند).

3-اختیارات آسیایی: گزینه مناسبی برای کاهش نوسانات مربوط به سرمایه‌گذاری هستند.

تفاوت نهایی بین اختیارهای نامتعارف و متعارف مربوط به نحوه تجارت آن‌ها است. اختیارهای متعارف شامل خریدوفروش‌ها است و می‌تواند در مبادلات عمده مانند کبو(The Cboe) در شیکاگو یافت شوند.

چرا بورس درجا می‌زند؟/ شوک مصنوعی به سهامداران

یک کارشناس بازار سرمایه گفت: نبود ورود پول جدید به بازار که به خاطر شرایط وضیعت فعلی سیاسی و اقتصادی کشور است، مهم‌ترین دلیل درجا زدن این روزهای بازار سرمایه است.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، حال بازار سرمایه این روزها خوب نیست. آن‌طور که گزارش‌ها نشان می‌دهد، در هفته‌ای که بازار سرمایه از سر گذراند، باز هم قرمز رنگ بود و این بازار نتوانست حتی یک روز صعودی را تجربه کند.

شاخص کل بورس روز یکشنبه و در نخستین روز کاری در هفته گذشته با ۱۱ هزار و ۱۸۳ واحد کاهش تا رقم یک میلیون و ۳۷۷ هزار واحد کاهش یافت. در روز دوشنبه شاخص کل بورس با ۴۰۹۵ واحد نزول تا رقم یک میلیون و ۳۷۳ هزار واحد کاهش یافت و در روز سه‌شنبه با ۶۷۶۰ واحد سقوط تا رقم یک میلیون و ۳۶۷ هزار واحد کاهش یافت. شاخص کل بورس در روز چهارشنبه هم با ۱۱ هزار و ۸۳۱ واحد نزول تا رقم یک میلیون و ۳۵۵ هزار واحد ریزش کرد.

در این شرایط‌، کارشناسان اعتقاد دارند نبود ورود پول جدید به بازار که به خاطر شرایط وضیعت فعلی سیاسی و اقتصادی کشور است، مهم‌ترین دلیل درجا زدن این روزهای بازار است.

مجید عبدالحمیدی، کارشناس و فعال بورس و بازار سرمایه در گفت‌وگو با خبرآنلاین درباره وضیعت این روزهای بورس گفت: بلاتکلیفی بازار بهترین اصطلاحی است که این روزها می‌توان در جمع فعالان بازار و رسانه‌ها به وضوح مشاهده کرد. در خیلی از صنایع متوسط نمادهایی با p/e پنج حتی کمتر به وفور پیدا می‌شود.

وی افزود: در گروه‌های بزرگ‌تر نیز وضعیت به همین صورت است و بازار از لحاظ قیمتی آماده رشد است. اما نبود ورود پول جدید به بازار که به خاطر شرایط وضیعت فعلی سیاسی و اقتصادی کشور است، مهم‌ترین دلیل درجا زدن این روزهای بازار است.

این کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به ابن پرسش که این روند تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟ عنوان کرد: بازار سهام به سبب نامعلوم بودن افق پیش روی مذاکرات احیای برجام در این روزها بسیار بلاتکلیف عمل کرده است. این رویکرد بازار به آن معناست که در شرایط کنونی به سبب ابهام فعالان اقتصادی نسبت به آینده، بورس نیز رویکرد معینی درباره سرمایه‌گذاری حتی در کوتاه‌مدت ندارد.

عبدالحمیدی تصریح کرد: به نظر من با تعیین و تکلیف این موضوع و ثابت شدن سیاست‌های بانک مرکزی برای نرخ سود بین بانکی، می‌توان به پایان این روند در بورس خوش‌بین بود.

سردرگمی سهامداران بازار سرمایه

وی در ادامه درباره سردرگمی سهامداران در این روزها گفت: هیچ چیز برای بازار بدتر از بلاتکلیفی و سردرگمی سرمایه‌گذارانش نیست. در این وضعیت برخی از سیاست‌گذاران کلان با به راه انداختن موج‌های مصنوعی در بازار سعی در دادن شوک و رونق مقطعی آن دارند.

این کارشناس بازار سرمایه افزود: صحبت‌های افراد مختلف در مورد اعداد شاخص، بالا بردن دامنه نوسان یا بیشتر کردن زمان انجام معاملات نمی‌تواند به‌تنهایی کمکی به رشد بازار کند و حتی بیشتر باعث بی‌اعتمادی سهامداران به بازار خواهد شد.

بهترین استراتژی سهامداران

عبدالحمیدی در پاسخ به این پرسش که بهترین استراتژی در این شرایط برای سهامداران چیست؟ عنوان کرد: سهامداران نباید با دارایی‌های خود احساسی و هیجانی رفتار نکنند. آن دسته از سهامدارانی که تمایل به ورود در بازار دارند، باید همه جوانب را قبل از ورود بررسی کنند و سپس در زمان و موقعیت مناسب وارد شوند.

وی تصریح کرد: اگر دانش این کار را ندارند، از افراد و شرکت‌های متخصص کمک بگیرند و خودشان به طور مستقیم وارد بازار سرمایه نشوند.

این کارشناس بازار سرمایه متذکر شد: بهترین گزینه برای این افراد، شرکت‌های سبدگردانی و صندوق‌های سرمایه‌گذاری است، اما در مورد افرادی که در بازار هستند، این موضوع به شدت بستگی دارد به اینکه آیا این سهامداران به منابع مالی خود در کوتاه‌مدت نیاز دارند یا خیر؟ در صورتی که دید کوتاه‌مدتی دارند، برای فروش نباید بسیار هیجانی رفتار کنند و در صورتی که دید بلندمدتی دارند، باید کمی صبر کنند تا روند بازار مشخص شود.

عبدالحمیدی ادامه داد: مهمترین مشکل سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی، نبود دانش مدیریت سرمایه برای اکثر سهامدارها است. اگر شما معامله‌گر مبتدی در بازار معاملات هستید، حتما باید با ریسک خیلی کم شروع به فعالیت کنید.

وی تصریح کرد: از ۵ یا ۱۰ درصد کل سرمایه آزاد ‌خود استفاده کنید. زمانی که تعداد معاملات موفق شما با نسبت ریسک به ریوارد (سود به زیان) منطقی بیشتر از تعداد معاملات ناموفق شد، می‌توانند به صورت پله‌ای میزان ورود نقدینگی خود را در بازار بیشتر کنند و سعی کنند همیشه در جهت روند بازار حرکت کنید؛ مگر این‌که به معاملات و ابزارهای مشتقه شناخت کافی داشته باشید.

توصیه یک کارشناس بازار سرمایه به سهامداران

حال بازار سرمایه این روزها خوب نیست. آن‌طور که گزارش‌ها نشان می‌دهد، در هفته‌ای که بازار سرمایه از سر گذراند، باز هم قرمز رنگ بود و این بازار نتوانست حتی یک روز صعودی را تجربه کند.

به گزارش نبض بورس، یک کارشناس بازار سرمایه گفت: نبود ورود پول جدید به بازار که به خاطر شرایط وضیعت فعلی سیاسی و اقتصادی کشور است، مهم‌ترین دلیل درجا زدن این روزهای بازار سرمایه است.

حال بازار سرمایه این روزها خوب نیست. آن‌طور که گزارش‌ها نشان می‌دهد، در هفته‌ای که بازار سرمایه از سر گذراند، باز هم قرمز رنگ بود و این بازار نتوانست حتی یک روز صعودی را تجربه کند.

شاخص کل بورس روز یکشنبه و در نخستین روز کاری در هفته گذشته با ۱۱ هزار و ۱۸۳ واحد کاهش تا رقم یک میلیون و ۳۷۷ هزار واحد کاهش یافت. در روز دوشنبه شاخص کل بورس با ۴۰۹۵ واحد نزول تا رقم یک میلیون و ۳۷۳ هزار واحد کاهش یافت و در روز سه‌شنبه با ۶۷۶۰ واحد سقوط تا رقم یک میلیون و ۳۶۷ هزار واحد کاهش یافت. شاخص کل بورس در روز چهارشنبه هم با ۱۱ هزار و ۸۳۱ واحد نزول تا رقم یک میلیون و ۳۵۵ هزار واحد ریزش کرد.

در این شرایط‌، کارشناسان اعتقاد دارند نبود ورود پول جدید به بازار که به خاطر شرایط وضیعت فعلی سیاسی و اقتصادی کشور است، مهم‌ترین دلیل درجا زدن این روزهای بازار است.

مجید عبدالحمیدی، کارشناس و فعال بورس و بازار سرمایه در گفت‌وگو با خبرآنلاین درباره وضیعت این روزهای بورس گفت: بلاتکلیفی بازار بهترین اصطلاحی است که این روزها می‌توان در جمع فعالان بازار و رسانه‌ها به وضوح مشاهده کرد. در خیلی از صنایع متوسط نمادهایی با p/e پنج حتی کمتر به وفور پیدا می‌شود.

وی افزود: در گروه‌های بزرگ‌تر نیز وضعیت به همین صورت است و بازار از لحاظ قیمتی آماده رشد است. اما نبود ورود پول جدید به بازار که به خاطر شرایط وضیعت فعلی سیاسی و اقتصادی کشور است، مهم‌ترین دلیل درجا زدن این روزهای بازار است.

این کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به ابن پرسش که این روند تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟ عنوان کرد: بازار سهام به سبب نامعلوم بودن افق پیش روی مذاکرات احیای برجام در این روزها بسیار بلاتکلیف عمل کرده است. این رویکرد بازار به آن معناست که در شرایط کنونی به سبب ابهام فعالان اقتصادی نسبت به آینده، بورس نیز رویکرد معینی درباره سرمایه‌گذاری حتی در کوتاه‌مدت ندارد.

عبدالحمیدی تصریح کرد: به نظر من با تعیین و تکلیف این موضوع و ثابت شدن سیاست‌های بانک مرکزی برای نرخ سود بین بانکی، می‌توان به پایان این روند در بورس خوش‌بین بود.

سردرگمی سهامداران بازار سرمایه

وی در ادامه درباره سردرگمی سهامداران در این روزها گفت: هیچ چیز برای بازار بدتر از بلاتکلیفی و سردرگمی سرمایه‌گذارانش نیست. در این وضعیت برخی از سیاست‌گذاران کلان با به راه انداختن موج‌های مصنوعی در بازار سعی در دادن شوک و رونق مقطعی آن دارند.

این کارشناس بازار سرمایه افزود: صحبت‌های افراد مختلف در مورد اعداد شاخص، بالا بردن دامنه نوسان یا بیشتر کردن زمان انجام معاملات نمی‌تواند به‌تنهایی کمکی به رشد بازار کند و حتی بیشتر باعث بی‌اعتمادی سهامداران به بازار خواهد شد.

بهترین استراتژی سهامداران

عبدالحمیدی در پاسخ به این پرسش که بهترین استراتژی در این شرایط برای سهامداران چیست؟ عنوان کرد: سهامداران نباید با دارایی‌های خود احساسی و هیجانی رفتار نکنند. آن دسته از سهامدارانی که تمایل به ورود در بازار دارند، باید همه جوانب را قبل از ورود بررسی کنند و سپس در زمان و موقعیت مناسب وارد شوند.

وی تصریح کرد: اگر دانش این کار را ندارند، از افراد و شرکت‌های متخصص کمک بگیرند و خودشان به طور مستقیم وارد بازار سرمایه نشوند.

این کارشناس بازار سرمایه متذکر شد: بهترین گزینه برای این افراد، شرکت‌های سبدگردانی و صندوق‌های سرمایه‌گذاری است، اما در مورد افرادی که در بازار هستند، این موضوع به شدت بستگی دارد به اینکه آیا این سهامداران به منابع مالی خود در کوتاه‌مدت نیاز دارند یا خیر؟ در صورتی که دید کوتاه‌مدتی دارند، برای فروش نباید بسیار هیجانی رفتار کنند و در صورتی ابزارهای مشتقه مالی که دید بلندمدتی دارند، باید کمی صبر کنند تا روند بازار مشخص شود.

عبدالحمیدی ادامه داد: مهمترین مشکل سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی، نبود دانش مدیریت سرمایه برای اکثر سهامدارها است. اگر شما معامله‌گر مبتدی در بازار معاملات هستید، حتما باید با ریسک خیلی کم شروع به فعالیت کنید.

وی تصریح کرد: از ۵ یا ۱۰ درصد کل سرمایه آزاد ‌خود استفاده کنید. زمانی که تعداد معاملات موفق شما با نسبت ریسک به ریوارد (سود به زیان) منطقی بیشتر از تعداد معاملات ناموفق شد، می‌توانند به صورت پله‌ای میزان ورود نقدینگی خود را در بازار بیشتر کنند و سعی کنند همیشه در جهت روند بازار حرکت کنید؛ مگر این‌که به معاملات و ابزارهای مشتقه شناخت کافی داشته باشید.