انواع نسبت‌های اهرمی مالی

حتما بخوانید: تعریف حسابداری مدیریت و اهداف آن

نسبت های مالی درحسابداری

یکی از مهم­‌ترین و اصلی­‌ترین وظایف حسابداران، محاسبه و بررسی نسبت مالی شرکت‌ها و ادارات است. تجزیه و تحلیل صورت‌های مالی، شیوه‌­های مختلفی دارد و استفاده از نسبت‌های مالی در این تجزیه و تحلیل‌ها، از روش‌های مطلوب و رایج در میان حسابداران به شمار می‌­آید.

هدف از این تحلیل پیگیری عملکرد شرکت‌ها و همچنین فراهم کردن زمین‌ه­ای برای امکان مقایسۀ عملکرد آنها در سال‌های مالی است. نسبت‌های مالی را براساس آن چیزی که قرار است بسنجند، به پنج دستۀ اصلی تقسیم بندی می­‌کنند.

نسبت مالی چیست؟

وقتی مدیران شرکت‌ها از حسابدارانشان دربارۀ وضعیت شرکت سؤال می­‌کنند، انتظار دریافت پاسخی تخصصی، کارشناسی و شفاف را دربارۀ وضعیت مالی دارند و معمولاً نمی‌­توان با گفتن جمله­‌هایی مثل اوضاع روبراه است یا وضعیت مالی مناسبی داریم، آنها را راضی کرد. در چنین شرایطی نسبت مالی ابزاری است که حسابداران با استناد به آمار و ارقام آن می­‌توانند وضعیت اقتصادی و مالی شرکت‌ها را به دقت بررسی و گزارش کنند. به نسبت­‌هایی که از صورت‌های مالی شرکت‌ها و به منظور آگاهی از وضعیت کلی شرکت و قیمت‌های سهام آن استخراج می‌­شود، نسبت مالی می­‌گویند.

بنابراین نسبت‌های مالی ابزاری هستند که با استناد به آنها می­‌توان دربارۀ سلامت و پیشرفت یا رکود مالی و اقتصادی شرکت‌ها تصمیم‌­گیری کرد.

انواع نسبتهای مالی چیست؟

نسبت مالی در یک تقسیم­بندی به 5 گروه اصلی تقسیم می­‌شود:

نسبت‌های نقدینگی

نقدینگی در اصطلاح به توانایی­ های شرکت در جوابگو بودن نسبت به تعهدات کوتاه مدت خود گفته می‌­شود و به نوعی پس‌­اندازی برای روز مبادا و مشکلات مالی غیرقابل پیش­بینی است. حسابداران می­‌توانند با در نظر داشتن نسبت مالی در حوزۀ نقدینگی، توانایی شرکت ها را در بازپرداخت بدهی­‌هایشان برآورد کنند. نسبت نقدینگی به دو دستۀ اصلی تقسیم می‌­شود: نسبت جاری و نسبت آنی.

نسبت جاری

این نسبت نشان‌ دهندۀ توان بازپرداخت بدهی­‌های جاری از دارایی‌­های جاری مؤسسه است و فرمول محاسبۀ آن عبارت است از:

نسبت آنی

موجودی کالا و پیش­‌پرداخت‌ها به دلیل قابلیت اندک نقدشوندگی، در فرمول این نسبت جزو دارایی­های جاری محسوب نمی‌­شوند.

در صورتی که رقم نهایی این نسبت بیش از 1 باشد، شرکت توانایی بازپرداخت بدهی­‌های جاری­ اش را خواهد داشت.

نسبت‌های سودآوری

دومین نسبت مالی، نسبت سودآوری است که براساس نتایج آن دربارۀ میزان موفقیت مالی و سوددهی شرکت تصمیم­گیری خواهد شد. مهم­ترین نسبتهای سودآوری عبارت است از:

به کمک این نسبت، سود ناخالص تولید شده ارزیابی خواهد شد:

بازده فروش

نام‌های دیگر این نسبت، نسبت سود خالص و حاشیۀ سود خالص است و درصد درآمدهای حاصل از فروش را می­‌سنجد. هرچه عدد به­‌دست آمده از این نسبت بزرگتر باشد، بازده آن نیز بیشتر است.

حتما بخوانید: حسابداری مالیات و همه چیز درباره‏ آن

بازده دارایی‌­ها

با این نسبت مالی هم می‌­توان بازده سرمایه‌­گذاری را اندازه­‌گیری کرد و هم میزان کارآمدی مدیریت شرکت در استفاده از دارایی‌­ها به منظور درآمدزایی را سنجید.

بازده حقوق صاحبان سهام

این نسبت درصد درآمدهای حاصل از هر ریال حقوق صاحبان سهام را می‌­سنجد.

نسبتهای پوششی و اهرمی

سومین نسبت مالی است و با استناد به آن می‌­توان میزان تأمین مالی مورد نیاز در چرخۀ کسب­‌و‌کار شرکت را برآورد کرد. حاصل این نسبت‌ها نشان دهندۀ این خواهد بود که چه میزان از نیازهای مالی شرکت، از منابع دیگری تأمین شده است.

نسبت بدهی

این نسبت، بدهی‌­های شرکت را که با بدهی­‌هایی مثل تعهد به شخص ثالث سرمایه­‌گذاری شده است می­‌سنجد.

توان پرداخت بهره

این نسبت تعداد تبدیل هزینه­‌های بهره به درآمد را می‌­سنجد و از این طریق می‌­توان متوجه شد که شرکت می‌­تواند با سود حاصل شده هزینه های بهره را بپردازد یا نه.

نسبت سرمایه

این نسبت مالی تعیین کنندۀ کل دارایی های شرکت است که به واسطۀ سرمایۀ اولیه حاصل شده است.

حتما بخوانید: تعریف حسابداری مدیریت و اهداف آن

نسبت بدهی- سرمایه

نشان دهندۀ ساختار سرمایه در شرکت‌هاست. اگر عدد این نسبت بزرگتر از 1 باشد، یعنی شرکت بدهی­‌های سنگین دارد و اگر کمتر از 1 باشد، یعنی توازن نسبی مالی برقرار است.

نسبت‌های ارزش بازار

این نسبت مالی نشان­‌دهندۀ دیدگاه تحلیلگران بازار و سهامداران دربارۀ عملکرد گذشته و آیندۀ شرکت است.

ارزش دفتری

بیانگر ارزش خالص دارایی­‌های شرکت بر مبنای هر واحد از سهم.

نسبت قیمت به درآمد

تعیین کنندۀ نظر تحلیلگران بازار سرمایه دربارۀ سودآوری­‌های آیندۀ شرکت است.

نسبت قیمت به فروش

حاصل این نسبت شما را از هزینۀ هر یک ریال فروش سالانه آگاه خواهد کرد.

مطلب پیشنهادی: اصلی‌ترین روش‌های ‌قیمت گذاری کالا

نسبت‌های فعالیت

این نسبت‌ها ابزارهایی برای سنجیدن کارکرد دارایی­‌های شرکت است و میزان استفادۀ مؤثر از منابع شرکت را در دوره‌­های مشخص ارزیابی می‌­کند.

دورۀ گردش موجودی کالا

که به آن میانگین سنی کالا هم گفته می‌­شود و گردش موجودی کالاها را در بازه­‌های زمانی مختلف نشان می­‌دهد.

دورۀ وصول مطالبات

نشان­ده ندۀ فواصل زمانی تحویل اجناس به مشتری تا هنگام دریافت وجوه نقد از آن‌هاست.

نتیجه گیری:

نسبت مالی به کمک اقلام صورت‌های مالی محاسبه می­‌شود و انواع مختلفی دارد. این نسبت‌ها معیاری است که از آن‌ها برای سنجش توان واحدهای تجاری در پرداخت تعهدات کوتاه مدتشان استفاده می­‌شود. با اینکه فرمول‌های مورد استفاده برای انواع نسبت مالی، بسیار دقیق و حساب­ شده هستند، توصیۀ ما این است که در استفاده از نتایج آنها عوامل و متغیرهای دیگرِ تأثیرگذار بر روند مالی شرکت را نیز مد نظر قرار بدهید.

شرکت خود را به بهترین شکل مدیریت کنید

هر مدیر خوب نیازمند ابزاری قدرتمند است تا بتواند مجموعه خود را به بهترین شکل مدیریت کند. مجموعه نرم افزار مالی و منابع انسانی زهابی ابزاری قدرتمند است که می تواند به مدیران در کنترل کارمندان و محاسبه حقوق و دستمزد آنها کمک کند.

شما همیشه یک مدیر لایق هستید و باید بهترین ها برای شما باشد. با استفاده از نرم افزار حسابداری آنلاین زهابی کار مدیریت خود را بسیار آسان تر کنید.

رشته اموراداری

هرچه انواع نسبت‌های اهرمی مالی این نسبت از نسبت صنعت مشابه پایین تر باشد توانایی انجام تعهدات با مشکل مواجه می شود. اگر این نسبت بسیار بالاتر از نسبت صنعت مشابه باشد نشانگر این است که سرمایه گذاری زیادی دردارایی های جاری انجام شده است.

• توانایی دقیق تر برای پوشش بدهی های جاری/ نسبت آنی (سریع) = بدهی های جاری ÷ ( (پیش پرداخت ها + موجودی کالا) - دارایی های جاری).

هرچه این نسبت به نسبت صنعت مشابه، نزدیک تر باشد توانایی انجام تعهدات آسان تراست .

نسبت های فعالیت

نسبت فعالیت، انداز گیری میزان استفاده شرکت از دارایی برای تحصیل درآمد حاصل ازفروش است. این نسبت نشان می دهد آیا شرکت در دارایی های جاری و بلندمدت به طور مناسب سرمایه گذاری کرده است؟ اگر سرمایه انواع نسبت‌های اهرمی مالی گذاری بیش از اندازه باشد، به این معناست که منابع مالی مصرف شده برای خرید یک دارایی خاص را می توان برای مقاصد مولدتری اختصاص داد. مثلا می توان ظرفیت بلا استفاده تولید را به فروش رسانید و درآمد حاصل را به شکل سودآورتری به کارگرفت. اگر سرمایه گذاری کمتر باشد، یعنی شرکت خدمات نامناسب به مشتریان ارائه می دهد یا محصولات خود را با کارآیی کمتری تولید می کند.

• نشان دهنده سرعت وصول مطالبات/ نسبت حساب های دریافتنی = متوسط حساب های دریافتنی ÷ ب.ت.ک.ف.
• متوسط حساب های دریافتنی = 2 ÷ (حسابهای دریافتنی پایان دوره + حسابهای دریافتنی اول دوره)
• متوسط دوره وصول طلب = نسبت حسابهای دریافتنی ÷ 365

متوسط دوره وصول مطالبات، نشان دهنده کارآیی شرکت درجمع آوری مطالبات ازمشتریان و شاخصی برای تعیین اعتبار مشتریان مورد نظر است. اگر دوره وصول مطالبات را عدد بزرگتری تشکیل دهد به این معناست که مشتریان فرصت بیشتری برای ادای بدهی خود دارند. برخی را عقیده بر کوچک بودن عدد مربوط به متوسط دوره وصول مطالبات است. گرچه ظاهرمطلب مفید به نظر می رسد ولی این کوچکی شاید باعث کاهش فروش نسیه شود ومشتریان در پی شرکت هایی باشند که فرصت بیشتری برای بازپرداخت طلب خود به آنان می دهد. ازطرفی اگر این دوره بزرگ باشد، هزینه هایی را لااقل به میزان بهره سرمایه راکت برای شرکت دربرخواهد داشت. تعیین سیاست اعتباری مبتنی بر کوچک و بزرگی نسبت موصوف یکی از وظایف حساس مدیرمالی می باشد .

• نشان دهنده سرعت گردش کالا/ نسبت گردش کالا = متوسط موجودی کالا ÷ ب.ت.ک.ف
• متوسط موجودی کالا = 2 ÷ (موجودی کالا پایان دوره + موجودی کالا اول دوره)
• نسبت دوره گردش کالا = نسبت گردش کالا ÷ 365.

• توانایی به کارگیری موثر دارایی ها/ گردش مجموع دارایی ها = متوسط مجموع دارایی ها ÷ فروش خالص.
• توانایی به کارگیری موثر دارایی های ثابت/ گردش دارایی های ثابت= دارایی های ثابت ÷ فروش خالص.انواع نسبت‌های اهرمی مالی

نسبت های اهرمی

اهرم به معنی وجود هزینه های ثابت درمیان هزینه های شرکت است. معمولا دو نوع اهرم موردنظراست:

1. اهرم عملیاتی: بررسی وجود هزینه های ثابت، که با میزان تولید تغییری نمی کند.
2. اهرم مالی: مربوط است به هزینه های تأمین مالی مثل هزینه بهره وام ها.

نسبت اهرم مالی میزان کل بدهی شرکت را اندازه گیری می کند. این نسبت بیان کننده توانایی پاسخگویی به تعهدات کوتاه وبلند مدت می باشد. این نسبت ها از طریق مقایسه هزینه های ثابت و سود از صورت سود و زیان و یا ارتباط دادن بدهی ها به حقوق صاحبان سرمایه از ترازنامه بدست می آید. نسبت اهرم مالی برای وام دهندگان دارای اهمیت و نشانگر این است که درآمد شرکت می تواند هزینه های ثابت وبهره بانکی را پوشش دهد. یا اگر شرکت ورشکست شود آیا توان بازپرداخت بدهی های شرکت توسط دارایی های آن مقدوراست؟ صاحبان سرمایه هم به این نسبت حساس اند. نکند افزایش وام، هزینه بهره را افزایش دهد و بدهی ازاین طریق موجب ورشکستگی شرکت گردد. هرچه درآمد وبازده شرکت بالاتر باشد، مقدار بدهی بیشتر شرکت قابل قبول است. شرکت هایی که درآمد وسود باثباتی دارند معمولا نسبت بدهی بالاتری نیزدارند. شرکت ها با درآمد و سود پرنوسان و بی ثبات معمولا بدهی کمتری نیز دارند.

تجزیه و تحلیل صورتهای مالی (مقدماتی)

انصراف و عودت وجه تا یک هفته پیش از آغاز دوره، با کسر ۳۰% از مبلغ ثبت‌نام و پس از آن، تنها با معرفی فرد جایگزین امکان‌پذیر خواهد بود.

ثبت نام این دوره به پایان رسیده است

توضیحات

مقدمه

تجزیه و تحلیل صورتهای مالی یکی از روشهای اصلی تحلیلگران در ارزیابی شرکتها است. در صورتیکه اعداد و ارقام صورتهای مالی شرکتها با دقت لازم و با محتوای صحیح تهیه انواع نسبت‌های اهرمی مالی و تنظیم شده باشند ، نسبتهای مالی شرکت‌ها و مؤسسات می‌تواند عملکرد مالی یک شرکت را به خوبی نشان دهد. لذا می‌توان گفت بررسی وضعیت عملکرد شرکت‌ها و یا بازدهی سرمایه‌گذاری‌های انجام شده از طریق تجزیه و تحلیل صورتهای مالی، انواع نسبت‌های اهرمی مالی یکی از مهمترین اهداف مدیران مؤسسات و سازمان‌های اقتصادی است.

هدف از برگزاری دوره مقدماتی تجزیه و تحلیل صورت‌های مالی، آشنایی با تعریف صورتهای مالی اساسی، آشنایی با انواع صورتهای مالی حسابداری، نسبت‌های پرکاربرد در بررسی عملکرد شرکت‌ها و تکنیک‌های تجزیه و تحلیل صورتهای مالی شرکت‌ها می‌باشد.

لازم بذکر است نحوه برگزاری دوره بصورت کارگاهی است و یک یا چند نمونه صورتهای مالی شرکت‌های بورسی، به شکل مطالعه موردی بررسی می‌گردد.

مخاطبان دوره

مدیران و کارشناسان:

• شرکت‌های دانش‌بنیان
• شرکت‌های سرمایه‌گذاری
• شرکت‌های تأمین سرمایه
• شرکت‌های کارگزاری
• بانک‌ها و مؤسسات مالی و اعتباری
• شرکت‌های بیمه

• شرکت‌های لیزینگ
• مشاوران مالی و اقتصادی
• شرکت‌های عضو بورس اوراق بهادار
• شرکت‌های مشاور مالی و سرمایه‌گذاری
• کلیه کارشناسان مالی و سرمایه‌گذاری سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی و خصوصی
• سازمان‌ها و مؤسسات دولتی

سرفصل‌های دوره

• معرفی سیستم‌های حسابداری و بیان تفاوت حسابداری مالی و حسابداری مدیریت
• سیستم اطلاعاتی حسابداری AIS و معرفی اجزای آن
• اجزای تشکیل‌دهنده گزارش مالی سالانه
• اطلاعات لازمه تصمیم‌گیری
• نقش گزارش حسابرس مستقل در تجزیه و تحلیل صورتهای مالی
• معرفی عناصر صورتهای مالی اساسی (سود و زیان، سود و زیان جامع، ترازنامه و صورت جریان وجوه نقد)
• مبنای تعهدی و مبنای نقدی در اندازه‌گیری درآمدها و هزینه‌ها
• تفاوت صورت سود و زیان واحدهای خدماتی، واحدهای بازرگانی و واحدهای تولیدی
• بیان برخی از رویه‌های حسابداری در جهت اثربخشی تحلیل مالی
• روش تهیه مقدماتی صورت جریان وجوه نقد
• نقش و رابطه عمر شرکت‌ها با جریان‌های نقد (تحلیل ماتریسی جریان‌های نقد)
• انواع تکنیک‌های تجزیه و تحلیل صورتهای مالی
  • تشکیل سری زمانی
  • تحلیل افقی
  • تحلیل روند
  • تحلیل عمودی
  • تجزیه و تحلیل نسبت‌های مالی
  • نسبت‌های نقدینگی سنتی و نوین
  • چرخه عملیات واحدهای بازرگانی و واحدهای تولیدی
  • دوره تبدیل وجه نقد (دوره تامین مالی)
  • نسبت‌های مدیریت بر دارایی‌ها و بدهی‌های جاری عملیاتی (نسبت‌های کارایی)
  • تفاوت دوره گردش کالا در واحدهای بازرگانی و واحدهای تولیدی
  • شاخص‌های ارزیابی کیفیت سود و نسبت‌های سودآوری
  • رابطه نرخ بازده دارایی، نرخ بازده حقوق صاحب سهام و اهرم مالی
  • نسبت‌های اهرمی
  • نسبت‌های کفایت جریان نقد
  • نسبت‌های ارزیابی سهام در بازار
  • کاربرد نسبت P/E در پیش‌بینی قیمت سهام
  • ارزش افزوده بازار MVA

  مدرس دوره

  گروه مالی و مدیریت سرمایه‌گذاری شریف همواره افتخار همکاری با بهترین اساتید و متخصصین در ایران را داشته و دارد.

  

  اصغر طاهرپور اصل

  • دکتری حرفه‌ای DBA گرایش مهندسی مالی و مدیریت ریسک؛
  • بالغ بر ۳۰ سال تجربه حرفه‌ای در بازار پول و تحلیل مالی و اعتباری شرکت‌ها؛
  • بالغ بر ۲۵ سال سابقه تدریس دوره‌های حرفه‌ای مالی؛
  • عهده‌داری مدیرکلی واحدهایی از جمله: حسابداری مدیریت، مدیریت ریسک و تطبیق، امور توسعه سرمایه‌های انسانی و آموزش، معاونت برنامه‌ریزی، تحول و ICT مدیر عامل، معاونت مالی و سرمایه‌گذاری.

  دانلود برشورهای دوره

  نظرسنجی دوره قبل

  گالری عکس‌های دوره

  

  پرسش و پاسخ

  منظور از تجزیه و تحلیل صورتهای مالی چیست؟

  تجزیه و تحلیل صورت‌های مالی به فرآیند ارزیابی و بررسی صورت‌های مالی یک شرکت یا بنگاه اقتصادی به منظور بررسی عملکرد و استخراج اطلاعات مفید برای سنجش توانمندی شرکت در فعالیت‌های آتی گفته می‌شود.
  صورتهای مالی اساسی عبارتنداز: صورت سود و زیان، ترازنامه و صورت جریان وجوه نقد، تجزیه و تحلیل این صورت و همزمان با آن، تجزیه و تحلیل نسبت‌های مالی را “ تجزیه و تحلیل صورت‌های مالی” یا “statement analysis financial” می‌نامند. این نوع تجزیه و تحلیل‌ها باعث می‌شود مدیران شرکت‌ها، صاحبان سرمایه، بستانکاران و سرمایه‌گذاران بتوانند از وضع مالی حال و آینده شرکت‌های سهامی مورد نظر خود آگاه شوند و درباره آن قضاوت کنند.

  تعریف صورت های مالی و هدف از تهیه آنها

  

  شرکت های حاضر در بورس موظف اند صورت مالی فعالیت های خودشان را ارائه دهند تا کلیه ذینفعان ( سهامداران و سرمایه گذاران و . ) در خصوص وضعیت مالی و نحوه فعالیت شرکت مطلع باشند. در ادامه باختصار تعریفی از صورت های مالی و انواع آن و نیز توضیحاتی درباره هدف از تهیه این گونه صورت های مالی ارائه می شود.

  صورت های مالی چیست ؟

  نتیجه فعالیت یک شرکت در یک دوره زمانی خاص در گزارش هایی ارائه می شود که به آنها "صورت های مالی " گفته می شود. این گزارش ها دارای چارچوب و شکل خاصی می باشند که برای تهیه آن ها باید اصول حسابداری و استانداردهای مربوطه رعایت شود تا دقیق ترین و جامع ترین گزارشات درباره وضعیت و فعالیت شرکت ارائه گردد.

  هدف از تهیه صورت های مالی یا گزارش های مالی :

  انعکاس اطلاعات به صورت خلاصه و طبقه بندی شده درباره وضعیت، عملکرد و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری، به گونه ای که ذینفعان بتوانند از آن برای اتخاذ تصمیمات اقتصادی خود ( به منظور پیش بینی، مقایسه و ارزیابی مبلغ یا زمان، عدم قطعی نبودن جریان های نقدی احتمالی )، استفاده کنند.

  انواع صورت های مالی :

  1- ترازنامه
  2- صورتحساب سود و زیان انباشته
  3- صورت حساب گردش سود و زیان جامع
  4- صورت گردش وجوه نقد
  5- صورت مالی میان دوره ای
  6- صورت سرمایه

  شماره های 1 الی 4 مهمترین صورت های مالی هستند که به آنها " صورت های مالی اساسی " اطلاق می شود.

  ۱- ترازنامه :

  ترازنامه وضعیت مالی یک واحد تجاری را در یک زمان مشخص نشان می دهد. در بخش های مختلف ترازنامه سه گروه دارایی ، بدهی و سرمایه ( عناصر ترازنامه ) مشخص می گردد. ترازنامه به زبان ساده مشخص می نماید که یک واحد تجاری چه میزان دارایی ، بدهی و سرمایه دارد.

  ۲- صورت سود و زیان :

  صورت سود و زیان، نتیجه فعالیت یک واحد تجاری را با نمایش میزان درآمد و هزینه و سود یا زیان در یک دوره مشخص زمانی، نمایش می دهد.

  ۳- صورت سود و زیان جامع :

  گزارشی که کلیه تغیرات افزایشی یا کاهشی ناشی از درآمدها یا هزینه ها اعم از تحقق یافته و یا تحقق نیافته را طی دوره مالی نشان دهد " صورت سود و زیان جامع " نامیده می شود.

  ۴- صورت جریان وجوه نقد :

  صورت جریان وجوه نقد گزارشی است که تغییرات در وجه نقد یک واحد تجاری را که ناشی از فعالیت های عملیاتی، سرمایه گذاری و تامین مالی در یک دوره زمانی مشخص است، نمایش می دهد.

  برخی از زمینه های تجزیه و تحلیل صورت های مالی :

  بررسی نسبت های نقدینگی، ارزیابی و انواع نسبت‌های اهرمی مالی بررسی میزان توان مالی شرکت در بازپرداخت بدهی های کوتاه مدت و بازپرداخت تسهیلات مالی دریافتی.
  بررسی استفاده بهینه از دارایی های ثابت و منابع سرمایه ای.
  بررسی وضعیت ساختار سرمایه و ساختار منابع انسانی.
  ارزیابی پروژه ها و طرح های در دست اجرا.
  بررسی توان و قدرت واحد تجاری در جذب مشتریان جدید و حفظ مشتریان قدیم.
  تجزیه تحلیل اقلام هزینه و بهای تمام شده کالای ساخته شده و فروش رفته.
  بررسی نسبت های عملیات از جمله گردش کالا و تولید به طوری که بتوان فرآیند را از هنگام تامین مواد اولیه، تولید و مدت انتظار برای توزیع و فروش و نهایتا دوره نقد شوندگی آن را بررسی و تحلیل نمود.

  نسبت نقدینگی چیست و چه کاربردی دارد؟

  

  قبل از توضیح نسبت نقدینگی میبایست به تعریف نسبت مالی بپردازیم:

  نسبت مالی چیست؟

  به ارتباط منطقی و ریاضی که به شکل نسبت نمایان میشود نسبت‌ مالی گفته می شود و از آن در موارد ذیل استفاده می شود:

  1. ارزیابی کیفی اطلاعات کمی
  2. ارائه گزارش
  3. طبقه‌بندی صورت‌های

  توجه داشته باشید که از هر نسبت مالی می‌توان به‌عنوان یک سیگنال خبری در کنار سایر نسبت‌ها استفاده کرد و هرگز نباید فقط یک نسبت مالی را به‌عنوان ملاک تصمیم‌گیری قرار داد.

  مهمترین نسبت‌های مالی:

  • نسبت‌های نقدینگی
  • نسبت‌های سودآوری
  • نسبت‌های کارایی
  • نسبت‌های اهرمی

  نسبت نقدینگی چیست؟

  نسبت نقدینگی یا Liquidity Ratio جز یکی از نسبت‌های مالی می باشد که از تقسیم پول نقد و معادل‌های نقدی و اوراق بهاداری که به‌راحتی قابل تبدیل به نقد می‌باشند، بر بدهی‌های جاری، به‌دست می‌آید. این نسبت آزمون نقدینگی شرکت است و برای محاسبه آن کل وجوه نقد و اوراق بهادار قابل‌ خرید و فروش در بازار را جمع می‌کنند و آن را بر کل بدهی‌های جاری تقسیم می‌کنند. نسبت‌های نقدینگی، میزان توان شرکت در بازپرداخت دیون کوتاه مدت خود یا عمل به تعهدات کوتاه مدت را نشان می‌دهد. نسبت نقدینگی بالا نشان دهنده این است که حاشیه امنیت شرکت بیشتر است و از پس بدهی های کوتاه مدتش بر می آید. اما این بدان معنی نیست که نسبت نقدینگی هر چه بالاتر باشد بهتر است، این نسبت خیلی هم نباید بزرگ باشد.

  نکته! با نسبت‌های نقدینگی می‌توان بررسی کرد که آیا یک شرکت می‌تواند به تعهدات مالی کوتاه مدت خود پاسخ دهد یا خیر، نسبت‌های نقدینگی، توانایی واحد تجاری را در انجام تعهدات کوتاه مدت، اندازه‌گیری می‌کند.

  برای افزایش اطلاعات و آگاهی خود در زمینه بورس می توانید در کلاس بورس شرکت کنید و یا با خرید پکیج بورس به راحتی تنها در مدت زمان بسیار کمی علم بورسی خود را افزایش بدهید.

  انواع نسبت های نقدینگی:

  برای محاسبه این نسبت دارایی های جاری بر بدهی های جاری تقسیم می شود. دارایی های جاری، دارایی هایی ست که انواع نسبت‌های اهرمی مالی به یک دیگر تبدیل می شوند و در صورت نیاز در عرض یک سال می توان آن ها را به پول نقد تبدیل کرد. بدهی های جاری به آن دسته از بدهی ها گفته می شود که موعد پرداخت آن ها کمتر از یک سال است. بالا بودن نسبت جاری نشان می دهد که برای طلب کاران هیچ جای نگرانی نیست و اصل مبلغ خود به همراه سود آن را از شرکت دریافت خواهند کرد.

  بدهی های جاری / دارایی های جاری = نسبت جاری

  نسبت آنی در مقایسه با نسبت جاری کمی سخت تر محاسبه می شود. برای محاسبه این نسبت فهرست دارایی هایی که در مقایسه با پول نقد از قدرت نقد شوندگی کمتری برخوردارند از دارایی های جاری شرکت کسر می شود. بالا بودن نسبت آنی می تواند بیانگر این باشد که اعتبار دهندگان کوتاه مدت دچار هیچ مشکلی نخواهند شد و یا اینکه بیانگر این است که نقدینگی یا مطالبات شرکت بسیار زیاد است.

  بدهی های جاری / (حساب های دریافتی + سرمایه گذاری های کوتاه مدت+ پول نقد و مشابه های پول نقد) = نسبت آنی

  یک نوع از نسبت آنی به سادگی فهرست موجودی را از دارایی های جاری کم می‌کند و آن را از نسخه‌ای که در بالا به آن اشاره شد اندکی بخشنده‌تر نشان می‌دهد. گفته می‌شود این نسبت اگر چیزی در حدود یک باشد، قابل قبول است. اگر این نسبت زیاد باشد، این اتفاق ممکن است به سه دلیل رخ دهد. نخست ممکن است موجودی کالای کمی نگهداری می‌شود. دوم ممکن است دارایی های جاری زیاد باشد و سوم ممکن است اعتبارات کوتاه مدت کمی جذب شده باشد.

  بدهی های کنونی/(موجودی کالا – دارایی های جاری) = نسبت آنی

  در این نسبت موجودی کالا، دارایی های جاری و حساب های دریافتنی در نظر گرفته نمی شود. جهت پیش بینی توانایی پرداختی شرکت در مواقع ضروری این نسبت در مقایسه با نسبت قبلی بیشتر به کار می آید. اگر شرکتی به میزان کافی توانایی نقد شوندگی نداشته باشد به مشکل بر می خورد حتی اگر از سود دهی بالایی برخوردار باشد.

  بدهی های جاری / (سرمایه گذاری های کوتاه مدت + پول نقد و مشابه های پول نقد) = نسبت پول نقد

  نسبت سودآوری چیست؟

  این نسبت‌ها میزان ﻣﻮفقیت ﺷﺮﻛﺖ را درﻛﺴﺐ ﺳﻮد ﻣﻮرد ﺗﺠﺰیه و تحلیل ﻗﺮار می‌دﻫﺪ.

  1. نسبت سود ناخالص: این نسبت میزان سود ناخالص تولید شده از فروش را ارزیابی می‌کند. سود ناخالص برابر با فروش خالص منهای هزینه‌ی فروش است.
  2. بازده فروش: این نسبت به عنوان حاشیه‌ی سود خالص یا نسبت سود خالص نیز شناخته می‌شود و درصد درآمد ناشی از فروش را می‌سنجد. به طور معمول، هر چه عدد این نسبت بالاتر باشد، بهتر است.
  3. بازده دارایی‌ها: در تحلیل مالی، این نسبت بازده سرمایه‌گذاری را اندازه می‌گیرد. همچنین جهت ارزیابی کارآیی مدیریت در استفاده از دارایی‌ها برای تولید درآمد به کار می‌رود.
  4. بازده حقوق صاحبان سهام: درصد درآمد ناشی از هر ریال از حقوق صاحبان سهام را می‌سنجد.

  نسبت کارایی چیست؟

  به کمک این نسبت‌ها می‌توان میزان ﻛﺎرآیی یک ﺷﺮﻛﺖ را در ﻛﺎرﺑﺮد منابع خود اﻧﺪازه گیری نمود.

  1. گردش مطالبات: کارآیی بسط نسیه و وصول آن را می‌سنجد. این نسبت میانگین تعداد دفعاتی را که شرکت در یک سال به وصول حساب‌های باز خود می‌پردازد، نشان می‌دهد. نسبت‌های بالا دلالت بر نسیه‌ی مؤثر و فرآیند وصول دارند.
  2. میانگین دوره‌ی وصول مطالبات: این نسبت به گردش مطالبات برحسب روز یا دوره‌ی وصول معروف است و میانگین تعداد روزهایی را که یک شرکت مطالباتش را وصول می‌کند، اندازه می‌گیرد. هرچه این نسبت کوچک‌تر باشد، بهتر است. البته گاهی افراد به جای ۳۶۰، از عدد ۳۶۵ استفاده می‌کنند.
  3. گردش موجودی: نمایانگر تعداد دفعاتی است که موجودی، فروخته و جایگزین شده است. در نظر داشته باشید که بعضی نویسندگان در فرمول بالا، به جای هزینه‌ی فروش از فروش استفاده می‌کنند. نسبت بالا نشان‌دهنده‌ی این است که شرکت در مدیریت موجودی‌هایش کارآمد است.
  4. میانگین دوره‌ی موجودی: به عنوان گردش موجودی برحسب روز نیز شناخته می‌شود و نمایانگر تعداد روزهایی است که موجودی در انبار می‌ماند. به عبارت دیگر، تعداد روزها را از زمان خرید موجودی تا فروش آن، می‌سنجد. همانند میانگین دوره‌ی وصول مطالبات، هر چه این نسبت کوچک‌تر باشد بهتر است.
  5. گردش حساب‌های پرداختنی: تعداد دفعاتی که یک شرکت حساب‌های پرداختنی‌اش را در طول یک دوره می‌پردازد، نشان می‌دهد. نسبت کوچک طرفدار بیشتری دارد، چون بهتر است که پرداخت‌ها را تا حد امکان به تأخیر انداخت تا بتوان از پول برای اهداف مولد بیشتری استفاده کرد.
  6. میانگین دوره‌ی پرداختنی: این نسبت به «گردش حساب‌های پرداختنی بر حسب روز یا دوره‌ی پرداخت نیز معروف است و عدد میانگین روزهای سپری شده‌ی پیش از پرداخت تعهدات به عرضه‌کنندگان را می‌سنجد.
  7. دوره‌ی گردش عملیات: تعداد روزهایی را که یک شرکت، چرخه‌ی عملیاتی را کامل می‌کند، می‌سنجد. هر چه چرخه‌ی عملیاتی کوتاه‌تر باشد، یعنی شرکت فروش و وصول وجه نقد را سریع‌تر انجام می‌دهد.
  8. چرخه‌ی تبدیل وجه نقد: این نسبت میزان سرعت یک شرکت در تبدیل وجه نقد به وجه نقد را اندازه می‌گیرد. چرخه‌ی تبدیل وجه نقد نمایانگر تعداد روزهایی است که یک شرکت برای خرید‌هایش پرداخت می‌کند، آنها را می‌فروشد و مقدار بدهی را وصول می‌کند. به طور معمول، این چرخه نیز همچون چرخه‌ی عملیاتی، هرچه کوتاه‌تر باشد، بهتر است.
  9. گردش کل دارایی: کارآیی کلی یک شرکت در فروش را با استفاده از دارایی‌هایش می‌سنجد. این فرمول شبیه بازده دارایی‌هاست، با این تفاوت که به جای درآمد خالص، از فروش خالص استفاده می‌شود.

  نسبت اهرامی چیست؟

  تمرکز اصلی نسبت های مالی اهرمی بر روی توازن بین دارایی ها و بدهی هاست. ﺗﺎمین نیازﻫﺎی مالی از ﻃﺮیق ایجاد بدهی را ﻧﺸﺎن می‌دﻫﺪ.