مدیریت ریسک معاملات

مدیریت ریسک معاملات

بازار سرمایه یا همان بازار بورس جایی است که در آن سرمایه افراد و نهادها منجر به رشد اوراق بهادار می شود. هر چقدر که سرمایه بیشتری به سمت این بازار روانه شود، رشد آن هم بیشتر خواهد بود و در واقع حیات و ممات این بازار وابسته به سرمایه می باشد. پارسال و امسال، ما شاهد آن بودیم که حجم عظیمی از سرمایه مردم به سمت بازار بورس حرکت کرد و همین باعث شد تا شاخص کل بازار بورس به سرعت بالا برود و رشد بسیار خوبی داشته باشد اما با تصمیمات اشتباه و دخالتهای عمدی، ریزش کرد. برای این که سهامداران در بازار سرمایه بتوانند سود هر چه بیشتری کسب کنند و ضرر کمتری متحمل شوند باید مدیریت سرمایه و ریسک در این بازار را یاد بگیرند. در این بازار به این موضوع پرداخته شده است.

ریسک در بازار سرمایه

بازار سرمایه یا بورس، بازاری پرریسک است و دلیل آن هم اینست که نوسانات قیمت در آن زیاد است. عوامل زیادی می توانند روی بازار بورس تاثیر بگذارند و باعث نوسان در آن شوند و به همین دلیل است که در این بازار، ریسک وجود دارد.

به علت همین موضوع است که افراد سرمایه گذار در بازار بورس باید مدیریت سرمایه و ریسک را به خوبی یاد بگیرند تا بتوانند ریسک معاملات خود را به خوبی مدیریت کنند. هر چقدر که فردی در این مدیریت موفق تر عمل کند مطمئنا سود بیشتری هم خواهد برد. افرادی که می خواهند وارد بازار بورس شوند که ضرر بورس می تواند زیاد باشد و به همین دلیل است که حتما با این موضوع را جدی بگیرند.

از عواملی که روی بازار سرمایه تاثیر می گذارند و باعث نوسان و در نتیجه بالا رفتن ریسک در آن می شود می توان به تورم، نرخ ارز، شرایط اقتصادی کشور، دخالت های دولت و اخبار اقتصادی و سیاسی اشاره کرد. هر کدام از این موارد می تواند به نوعی بر بازار بورس تاثیر بگذارد . برای مثال کافی است تا خبر احتمال جنگ در کشور قوت بگیرد، آنگاه خواهید دید که چگونه بورس ریزش خواهد کرد.

مدیریت سرمایه و ریسک در بازار سرمایه

تا اینجا دانستید که بازار سرمایه دارای ریسک است و خیلی ها در این بازار پرنوسان، ضرر می کنند. شاید برایتان جالب باشد که اکثریت بیشتر سهامداران در بازار بورس در دنیا دچار ضرر می شوند و درصد کمتری به سود می رسند.

عوامل گوناگونی وجود دارند که چرا عده ای در بازار بورس سود می کنند که یکی از مهم ترین آنها مدیریت سرمایه و ریسک می باشد. اما مدیریت ریسک در بازار بورس چگونه انجام می شود و باید چه کارهایی انجام داد. در زیر به مهم ترین موارد مدیریت ریسک و سرمایه اشاره شده است:

1. داشتن استراتژی معاملاتی :

یکی از نکات مهم در بازار بورس و معامله گری در آن اینست که شما دارای یک استراتژی معاملاتی مشخص و مناسب باشید. شما پیش از هر چیز باید مشخص کنید می خواهید معامله کوتاه مدت، میان مدت ، بلندمدت و یا نوسان گیری انجام دهید و سپس بر اساس آن یک استراژی مناسب معاملاتی را اتخاذ کنید و بر اساس آن اقدام به معامله کنید.

فردی که بدون داشتن استراتژی معاملاتی در بازار بورس معامله می کند، خیلی زود به ضرر خواهد رسید چون استراتژی، مسیر یک معامله گر در بازار بورس را مشخص می کند. اگر فردی بخواهد در بازار بورس به موفقیت برسد حتما باید برای خود استراتژی تعیین کند.

2. کاهش و افزایش ریسک با توجه به شرایط :

یک معامله گر حرفه ای زمانی که می بیند وضع بازار بورس چندان مساعد نیست دست به معاملات با ریسک بالا نمی زند و سعی می کند ریسک معاملاتش را هر چه پایین تر نگهدارد. از آن سود زمانی که وضع بازار خوب باشد ریسک بیشتری خواهد کرد تا سود بیشتری نصیبش شود.

3. درگیر کردن مقدار مناسب پول برای یک معامله :

یکی از نکات مهم در مدیریت سرمایه و ریسک در بازار بورس این است که باید برای هر معامله، مقدار پول مناسبی خرج کرد. فرض کنید که شما می خواهید سهمی را بخرید اما از طبق تحلیلتان چندان از سود آن مطمئن نیستید. برای چنین موردی شما نباید پول زیادی خرج کنید و ریسک بالا انجام دهید. از آن سو اما اگر از سود و رشد سهمی اطمینان دارید باید پول بیشتری را درگیر معاملات خود کنید و ریسک بیشتری انجام دهید چون در اینجا شما به رشد سهم اطمینان دارید.

این که سود و ضرر شما چقدر باشد به قدرت تحلیل شما باز می گردد.

4. خرید پلکانی و بااحتیاط در بازار منفی :

در بسیاری از موارد پیش می آید که بازار منفی و در حال ریزش است. در چنین شرایطی شما اگر فرصت خرید خوبی را مشاهده کردید می توانید از طریق خرید پلکانی اقدام کنید و حتی در بازارهای منفی نیز به سود خوبی دست یابید.

5. حد ضرر :

یکی از کارهای بسیار مهم دیگری که برای مدیریت سرمایه و ریسک در بازار بورس باید انجام دهید این است که حتما برای خود حد ضرر تعیین کنید. حد ضرر یعنی شما قیمتی پایین تر از قیمت خرید برای خود مشخص کنید و هر گاه که سهم یا دارایی شما به آن قیمت رسید، نسبت به فروش آن اقدام کنید تا بیشتر دچار ضرر نشوید.

فرض کنید شما سهمی را طبق تحلیل خود و با قیمت 2000 تومان می خرید. اگر حد ضرر را روی 1700 تومان قرار دهید یعنی با رسیدن به این قیمت شما 15 درصد ضرر کرده اید. بنابراین شما حد ضرر خود را روی 15 درصد ضرر قرار داده اید.

خوبی حد ضرر این است که شما نمی گذارید حد ضررتان بیش از حد مشخصی بیشتر شود و به این ترتیب ضرر خود را کنترل می کنید. شاید اگر خیلی از افراد پس از ریزش شاخص کل از 2 میلیون واحد برای خود حد ضرر تعیین کرده بودند و با رسیدن به حد ضرر سهم های خود را فروخته بودند حالا خیلی از آنها دچار ضرر 60 و 70 درصدی نشده بودند.

یادتان باشد که بازار بورس به هیچ کس تضمین سود نمی دهد و این شما هستید که باید در این بازار به خوبی حرکت کنید. درست است که در بازار سرمایه ایران، تخلفات و دستکاری اتفاق افتاده است اما این نباید باعث شود تا شما ریسک خود را مدیریت کنید. حتما حد ضرر و استفاده از آن را جدی بگیرید. فقط در صورتی سهمی را نگهداری کنید که از ارزش ذاتی و در نتیجه رشد آن اطمینان صددرصدی داشته باشید.

6. کنترل احساسات :

در بازار بورس،برای مدیریت سرمایه و ریسک باید احساسات خود را نیز مدیریت کنید. شما باید دو حس ترس و طمع را به خوبی کنترل کنید تا موجب ضرر زدن به شما نشوند. حس طمع می تواند موجب شود تا شما دست به خرید هیجانی و بدون تحلیل مناسب بزنید و حس ترس نیز می تواند موجب فروش سریع سهام باارزش و اقدام نکردن به خرید شود. هر چقدر که کنترل احساسات شما در بورس بهتر باشد شما ضرر کمتری خواهید کرد و سود بیشتری خواهید برد.

اگر برای یک سهمی حد ضرر تعیین کرده اید و حالا قیمت سهم به حد ضرر رسیده است، دیگر نباید با امید دادن به خود که قیمت دوباره برمی گردد آن را نفروشید. شما باید طبق قرار قبلی خود سهم خود را حتی با ضرر بفروشید وگرنه ممکن است ضرر بیشتری را متحمل شوید.

7. بالا بردن قدرت تحلیل :

هر چقدر که قدرت تحلیل شما از بازار بورس بیشتر باشد، مدیریت ریسک و سرمایه بهتری هم خواهید داشت چون بهتر می توانید پیش بینی کنید که بورس به کدام سمت خواهد رفت. روانشناسی بازار، تحلیل بنیادی، تحلیل تکنیکال و دیگر موارد همگی در بالا بردن قدرت آنالیز به سهامدار کمک خواهند کرد.

نتیجه گیری مدیریت سرمایه و ریسک در بازار سرمایه

ریسک در ذات بورس است و به هیچ وجه نمی توان بازار بورس را بدون ریسک تلقی کرد. افراد زیادی در این بازار دچار ضرر می شوند. هر چقدر که افراد بهتر مدیریت سرمایه و ریسک را انجام دهند، سود بیشتر و ضرر کمتری هم نصیبشان خواهد شد.

برای مدیریت کردن ریسک در بازار سرمایه افراد می توانند کارهای مختلفی انجام دهند. از میان این کارها می توان به بالا بردن قدرت تحلیل، مدیریت احساسات(ترس و طمع) ، تعیین کردن حد ضرر( بسیار مهم) ، درگیر کردن مقدار مناسب پول برای یک معامله، خرید پلکانی در بازار منفی، کاهش و افزایش ریسک با توجه به شرایط بازار و نیز داشتن یک استراتژی مناسب معاملاتی(بسیار مهم) اشاره کرد. هر کدام از این موارد در نوبه خود می توانند از ضرر سهامدار بکاهند و به سود او بیفزایند.

سهمیران

اگر دوست دارید تا مدیریت سرمایه و ریسک در بازار بورس را به بهترین شکل یاد بگیرید، سهمیران برای شما گزینه بسیار خوبی خواهد بود.

سهمیران به عنوان شعبه ای از کارگزاری حافظ می تواند به بهترین شکل ، شما را آموزش دهد تا ریسک معاملات خود را مدیریت کنید.. دوره های آموزشی سهمیران شامل نکات آموزشی بسیار خوبی است و باعث می شود تا افراد بتوانند به خوبی در بازار پرریسک بورس به معامله کردن بپردازند.

مهم ترین چیزی که توسط سهمیران به افراد یاد داده می شود تحلیل کردن است. هر چقدر که تحلیل فردی قوی تر باشد سودش هم از بازار سرمایه بیشتر خواهدبود.

«مدیریت ریسک قیمت» کارکرد دوم معاملات آتی

پس از بررسی ادبیات موجود در بازارهای مالی دنیا، ٦ کارکرد بالقوه قراردادهای آتی کالا شناسایی شدند. سه کارکرد نخست را می توان کارکردهای اصلی نامید که معاملات آتی کالا انجام می دهند: کشف قیمت، مدیریت ریسک قیمت (پوشش ریسک یا هجینگ) و مکانی برای سرمایه گذاری. کالاخبر در این شماره از سری گزارش های «بورس کالا و اقتصاد» کارکرد دوم معاملات آتی یعنی مدیریت ریسک را مورد بررسی قرار داده ایم.

به گزارش گروه مطالعات «کالاخبر» در جدول ۱ خلاصه فرضیات تاثیر این کارکرد برای معاملات آتی کالاها مشاهده می شود.

یک بورس کالا می­ تواند با ارایه معاملات قراردادهای آتی و اختیار معامله کالاها راه­ حل­ هایی را برای مدیریت ریسک قیمت مدیریت ریسک معاملات ارایه دهد. این ابزارها به این واقعیت اشاره دارند که با عقب کشیدن دولت­ ها از بخش کالا، فعالان این بخش به نحو روز افزونی در معرض خطر نوسانات شدید قیمت قرار دارند که از مدت ­ها قبل بازارهای جهانی کالا را گرفتار خود کرده است؛ نمودار ۱ به کالاهایی اشاره دارد که در این پژوهش بررسی شده ­اند.

نوسان قیمت ­ها به ایجاد ریسک می­ انجامد و آسیب ­پذیری در برابر ریسک یکی از چهار جنبه ­ای است که فقر را ایجاد می ­کند. وقتی کشاورزان قیمت­ هایی را دریافت می­ کنند که بی­ ثبات و غیر­قطعی هستند، از لحظه­ ای که تصمیم به کاشت می­ گیرند و هر بار که به خرید و استفاده از نهاده ­هایی همچون کود یا سم اقدام و یا از کارگر مزد­بگیر استفاده می­ کنند، با ریسک قیمت روبرو هستند. آنها هرگز نمی ­دانند که قیمتی که در پایان دریافت می­ کنند هزینه ­های آنها را پوشش می­ دهد و ارزش تلاش ­هایشان را دارد یا خیر؟ چنین ریسک­ هایی می ­تواند کشاورزان را از سرمایه­ گذاری­ های مهم در ارتقای فعالیت ­های تولیدی منصرف کند و آنها را گرفتار چرخه ­های باطل نوسانات قیمت کند که عامل ایجاد و تداوم فقر روستایی است.

استفاده از ابزارهای مرتبط با کالا برای پوشش ریسک قیمت می ­تواند اطمینان بیشتری را درباره چرخه کاشت ایجاد کند و به کسانی که در بخش کالا فعال هستند اجازه دهد سرمایه­ گذاری­ هایی را برعهده بگیرند که سود بلندمدت­ تری دارد و کاشت محصولات پرریسک و پردرآمد را معقول­ تر کند. حتی با وجود کاهش بلندمدت قیمت کالاها، توانایی پوشش ریسک جهش ­های قیمت، فرصتی را در اختیار کشاورزان قرار می­ دهد تا الگوهای کاشت خود را تغییر دهند و سیاست ­های مقابله با ریسک خود را متنوع ­تر سازند.

وارانگیس، لارسن و آندرسن با ذکر مجموعه ­ای از پژوهش ­ها می­ گویند که شواهد غیرقابل انکاری حکایت از این دارد که کشاورزان جوامع فقیر روستایی از ریسک پرهیز می­ کنند و اقداماتی را انجام می­ دهند که به درآمدهای پایین­ تر ولی ثابت­ تر منتهی می ­شود. در حالیکه بسیاری از مکانیزم­ هایی که در حال حاضر به کار می­ روند غیر رسمی هستند (جدول ۱)، نیاز کشاورزان به کاهش آسیب­ پذیری از ریسک به معنای این است که برای راه­ حل­ های مدیریت ریسک مبتنی بر بازار، فضای زیادی وجود دارد. با وجود این، باید به خاطر داشت که ریسک قیمت تنها یکی از ریسک ­هایی است که در برابر کشاورزان قرار دارد ، این مسئله می ­تواند به ایجاد روابط متقابل پیچیده ­ای با سایر ریسک­ ها منجر شود و شاید، به ویژه در موقعیت ­هایی که بخش نسبتا بزرگی از درآمد کشاورزان از منابع غیرکشاورزی تولید می­ شود، فوری­ ترین ریسک نباشد.

نیاز دولت ها به مدیریت ریسک

همچنین، دولت­ ها از نوسانات قیمت کالا تأثیر می ­پذیرند (هم کشورهای واردکننده ­ای که برای امنیت غذایی و امنیت انرژی به واردات متکی هستند و هم کشورهای صادر کننده که ممکن است برای درآمد و مبادلات خارجی به شدت به کالاها وابسته باشند و در عین حال به عنوان عامل اصلی اشتغال زایی، رشد و فقرزدایی مطرح باشند) بنابراین همان نیاز تولید­کنندکان به مدیریت ریسک قیمت، برای دولت ­ها نیز صادق است.

ابزارهای مدیریت ریسک قیمت که در بورس معامله می­ شوند، ممکن است توسط یک کشاورز یا سایر فعالان بخش کالا به­ صورت مستقیم (از طریق عضویت مستقیم در یک بورس، یا از طریق کارگزار مورد تأیید بورس) به کار بروند.

بررسی ها نشان می مدیریت ریسک معاملات دهد که مشارکت مستقیم کشاورزان در بازارهای معاملات آتی با موانع متعددی روبروست که به­ خوبی مستند شده اند: اندازه قراردادها که ممکن است فراتر از میزان تولید سالانه باشد که در این زمینه می توان با یک برآورد کلی، حجم قراردادها را به گونه ای انتخاب کرد که کشاورزان خرده پا نیز توان حضور در معاملات آتی را پیدا کنند. همچنین فقدان دانش، منابع و ظرفیت مورد نیاز کشاورزان، نقایص مدیریت ریسک معاملات زیرساخت­ ها در بخش کشاورزی، فرآیند کند اجرا و عدم تمایل کارگزاران به ارتباط با تولیدکنندگان خرده­ پا به ­عنوان مشتریان جدید ناآشنا که با هزینه ­های سنگین معامله، کاهش دسترسی به اعتبار و ریسک عملکرد همراه است، از جمله موانع برای ورود مستقیم کشاورزان به بازار آتی به شمار می رود.

از سوی دیگر، کشاورزان ممکن است به­ صورت غیرمستقیم، یعنی از طریق واسطه­ هایی همچون اتحادیه کشاورزان از ابزارهای بورس استفاده کنند. واسطه ­ها می­ توانند نیازهای پوشش ریسک چندین کشاورز خرده پا را تجمیع کنند، موقعیت­ های بازار را مدیریت کنن، و سپس قرارداد را در زمان مناسب نقد کنند. این کار انعطاف بیشتر میان تأمین­ کننده یک ابزار(که معمولا یک موسسه مالی است) و دریافت ­کننده آن ابزار (یک تولید­کننده یا تجمیع ­کننده) را میسر می­ کند.

در پایان گفتنی است بورس کالای ایران در سال گذشته اقدام به راه اندازی قرارداد آتی و اختیار معامله زعفران کرد تا ریسک زعفران کاران به خصوص در زمان برداشت این محصول و افت قیمت ها پوشش داده شود که استقبال از این قراردادها نیز مطلوب بوده و براساس آخرین اطلاعات بیش از 3 هزار کد معاملات بورس برای کشاورزان تربت حیدریه صادر شده است.

مدیریت سرمایه در فارکس | چگونه ریسک معاملات را مدیریت کنیم

مدیریت سرمایه در فارکس یا Money Management یکی از مهمترین عوامل در موفقیت یا شکست یک معامله گر است. اگر شما دو معامله گر تازه کار فارکس را در مقابل صفحه کامپیوتر قرار دهید و تمام امکانات لازم را نیز به آنها بدهید، و به آنها بگویید که مخالف یکدیگر معامله انجام دهند، می بینید که هر دو به سرعت تمام پولشان را از دست می دهند. در مقابل اگر دو معامله گر حرفه ای فارکس را در مدیریت ریسک معاملات شرایط مشابه قرار دهید و بگویید که مخالف یکدیگر معامله انجام دهند، به احتمال زیاد هر دوی آنها پول بدست خواهند آورد ( شاید کمی عجیب بنظر برسد ).

اما چگونه این اتفاق می افتد؟ تفاوت بین یک معامله گر تازه کار با یک تریدر حرفه ای در چیست؟ جواب سئوال مدیریت سرمایه و ریسک است.

مانند خیلی موارد دیگر مثل رژیم گرفتن و یا باشگاه رفتن، مدیریت سرمایه در فارکس نیز چیزی است که بسیاری از معامله گران حرفش را می زنند ولی به سراغش نمی روند. گاهی نیز تنها در یک بازه کوتاه آن را انجام میدهند. دلیل این امر مشخص است، مانند باشگاه رفتن و غذای سالم خوردن، مدیریت سرمایه در فارکس نیز یک فعالیت کسل کننده و ناخوشایند است.

برای مدیریت پول و سرمایه یک تریدر باید هر لحظه پوزیشن های خود را رصد کند و گاهی به سرعت با ضرر مدیریت ریسک معاملات خارج شود و تعداد محدودی از افراد این کارها را دوست دارند. با این وجود قبول ضرر کوتاه مدت و به موقع، امری حیاتی برای موفقیت در بلند مدت است. جدول زیر نشان می دهد که چقدر دشوار است تا از یک ضرر نابود کننده دوباره بهبود پیدا کنیم.

درصد سرمایه از دست رفته	میزان سودی که برای برگشت به اصل سرمایه نیاز است
25%	33%
50%	100%
75%	400%
90%	1000%

توجه کنید که یک معامله گر باید 100% سود کند تا از معامله ای که 50% ضرر کرده است مساوی بیرون بیاید. 100% سود در دنیای واقعی فارکس کاری بسیار دشوار است و شاید 1% از تریدرهای حرفه ای هم از پس آن بر نمی آیند.

همچنین با نگاهی به همین جدول متوجه می شوید که اگر در معامله ای 75% از سرمایه خود را مدیریت ریسک معاملات از دست بدهید، برای برگشتن به موقعیت مساوی باید 400% سود کسب کنید که این کار بیشتر شبیه آرزو و افسانه است تا واقعیت.

مدیریت سرمایه در فارکس

با وجود اینکه بیشتر معامله گران فارکس از اعداد ارقامی که در جدول بالا آورده ایم مطلع هستند، ولی آنها را نادیده می گیرند. کتاب های آموزش معامله گری، پر از نمونه هایی است که یک تریدر نتیجه زحمات یک سال، دو سال و یا بیشتر خود را تنها در یک معامله از دست داده است. اغلب این ضرر به دلیل عدم رعایت مدیریت سرمایه سبب می شود. میزان بالای لوریج، نداشتن توقف ضرر، شورت کردن های بدون نظم همه و همه باعث چنین ضرر بزرگی می شوند.

اغلب معامله گرانی که وارد دنیای بازارهای مالی می شوند، چه خواسته و چه ناخواسته به دنبال یک معامله بزرگ هستند، معامله ای که برای آنها میلیون ها دلار سود به همراه بیاورد تا بتوانند دوران جوانی و بقیه عمر خود را با آزادی و بدون دغدغه زندگی کنند.

در بازار فارکس این توهم به دلیل سازوکار بازار تقویت هم می شود. همه می خواهند مانند جورج سوروس، که با شورت کردن پوند در یک روز 1 میلیارد دلار سود به جیب زد و پس از آن پشت سرش را هم نگاه نکرد زندگی کنند. اما حقیقت این است که اغلب تریدرهای فارکس نمی توانند آن معامله بزرگ را انجام دهند و به جای آن معامله اشتباه انجام می دهند و پول خود را از دست می دهند.

درسهای سخت را بیاموزید

معامله گران می توانند با مدیریت سرمایه از این سرنوشت شوم فاصله بگیرند. اولین ابزار برای فرار از دام شکست، استفاده از توقف ضرر یا همان Stop Loss است. یکی از رویکردهای مهم در مدیریت ریسک در فارکس در کتاب “جادوگران بازار” که آقای جک شواگر نوشته است آمده است. در این کتاب معامله گر روزانه آقای لری هایت پیشنهاد می کند که هرگز بیشتر از 1% از تمام سرمایه خود را در یک ترید وارد نکنید.

با ریسک کردن تنها 1% سرنوشت خود را تنها به یک ترید نخواهید سپرد. با این رویکرد شما می توانید در 20 ترید پشت سر هم ضرر کنید ولی هنوز 80% از سرمایه خود را در اختیار دارید.

حقیقت این است که تعداد معدودی از معامله گران این نظم را می پذیرند و آن را مداوم اجرا می کنند. مانند یک کودک که تا دست خود را یکی دوبار برروی اجاق گاز نسوزاند درس نمی گیرد، اغلب تریدرها نیز نظم در معامله را، تا طعم تلخ از دست دادن پول را نچشند، در عمل پیاده نخواهند کرد. به همین دلیل است که بیشتر معامله گران باید از پول اضافی خود برای ورود به بازار فارکس استفاده کنند و نه از پولی که برای روز مبادا کنار گذاشته اند یا بدتر از آن پول قرض گرفته اند.

وقتیکه افراد تازه کار سئوال می کنند که با چه سرمایه ای باید وارد بازار فارکس شد ؟ به آنها باید جواب داد : با سرمایه وارد بازار فارکس شوید که بودن یا نبودنش در زندگی شما تاثیری ایجاد نکند. حالا مدیریت ریسک معاملات آن رقم را تقسیم بر 5 کنید و با آن رقم وارد معامله شوید زیرا در چند معامله اول احتمالا با دست خالی برخواهید گشت.

مدل های مدیریت سرمایه در فارکس

به صورت کلی دو مدل موفق مدیریت پول وجود دارد. در مدل اول معامله گر تعداد زیادی معامله با حد ضرر (Stop Loss) خیلی کم تعریف می کند و سعی می کند از تعداد کمی از معاملات موفق سود بالایی کسب کند. در مدل دوم معامله گر تعداد کمی معامله با حد ضرر بالا تعریف می کند و سعی می کند از تعداد زیادی معامله با سود خیلی کم بیرون بیاید با امید اینکه مجموع این سودهای کم از چند ضرر زیاد بیشتر شود.

در مدل اول معامله گر به مراتب دردهای روانی جزئی را متحمل می شود اما لحظاتی از شعف نیز در او بوجود می آید. در مدل دوم معامله گر تعداد زیادی شادی جزئی را تجربه می کند اما لحظاتی از ضربات روانی شدید را نیز متحمل می شود. با این مدل های مدیریت سرمایه در فارکس، احتمال اینکه درصد بالایی از سرمایه خود را در کوتاه مدت از دست دهید بسیار پایین است.

انتخاب یکی از این دو مدل مدیریت سرمایه در فارکس بستگی زیادی به شخصیت فردی شما دارد و هر معامله گر خودش باید کشف کند که با کدام مدل درصد موفقیت بیشتری خواهد داشت. یکی از مزایای بازار فارکس این است که به شما این اجازه را می دهد تا هر دو مدل مدیریت سرمایه را بدون هیچ هزینه اضافی و به صورت مساوی پیاده سازی کنید. از آنجاییکه فارکس بازاری مبتنی بر اسپرد است، هزینه تراکنشها بدون در نظر گرفتن سایز پوزیشن ها یکسان می باشد.

برای مثال در EUR/USD، اغلب حساب های فارکس با اسپرد 3 پیپ مواجه خواهند شد و تفاوتی نمی کند که حجم معامله شما چه اندازه باشد. بنابراین هزینه بصورت درصدی یکسان می باشد، چه معامله گر 100 لات معامله کند چه 1 میلیون لات. برای مثال اگر اسپرد 10.000 واحد لات یک ارز 3 دلار باشد، اسپرد 100 واحد لات همان ارز، 0.3 دلار خواهد بود.

این موضوع در بازار سهام متفاوت می باشد، زیرا در آنجا کومیسیون معامله 100 واحد یا 1000 واحد از یک سهم 20 دلاری ممکن است ثابت و 40 دلار باشد که در اینصورت کومیسیون 100 سهم 2% و کومیسیون 1000 سهم 0.2% می باشد و به همین دلیل است معامله گران کوچک نمی توانندهمانند بازار فارکس در بازار سهام فعالیت کنند.

4 مدل محدودیت گذاری برای مدیریت سرمایه در فارکس

حالا که تصمیم گرفته اید معاملات خود را با رویکرد مدیریت پول و سرمایه انجام دهید و مقدار مناسبی از سرمایه خود را به حساب فارکس خود اختصاص داده اید، به 4 مدل از محدودیت گذاری یا “حد گذاشتن” اشاره می کنیم.

1 – توقف بر اساس میزان دارایی

این نوع حد گذاشتن ساده ترین روش در بین بقیه روشها است. در این استراتژی، معامله گر تنها میزان مشخصی از حساب خود را در یک معامله ریسک می کند. یک معیار متداول ریسک 2% از حساب در یک معامله است. به طور مثال اگر شما در حساب خود 10.000 دلار سپرده دارید می توانید 200 دلار از آن را در معرض ریسک قرار دهید ویا به عبارت دیگر 200 پوینت در یک مینی لات (10.000 واحد) از EUR/USD یا تنها 20 پوینت در یک لات استاندارد (100.000 واحد) در این معامله است.

معامله گرانی که می خواهند ریسک بیشتری بپذیرند ممکن است که حد ضرر را تا 5% از کل حساب خود نیز افزایش دهند، اما توجه داشته باشید که این میزان بالاترین حدی است که بر اساس مدیریت سرمایه در فارکس می توانید ریسک کنید. زیرا 10 معامله اشتباه 50% از کل حساب شما را کسر خواهد کرد.

یکی از انتقاداتی که به این روش وارد است این حقیقت است که نقطه خروج در معامله، قراردادی خواهد بود. لذا تریدر با استدلال و تحلیل تکنیکال یا فاندامنتال، پوریشن خود را نمی بندد، بلکه برای کنترل ریسک مجبور به بستن پوزیشن می باشد.

2 – توقف بر اساس چارت

افرادی که به تحلیل تکنیکال فارکس می پردازند می توانند هزاران نقطه توقف ضرر شناسایی کنند که برگرفته از پرایس اکشن برروی چارت و سیگنال های اندیکاتورهای تکنیکال آنها را بدست آورده اند. معامله گرانی که مبنای معاملاتشان تحلیل تکنیکال است می توانند نقاط خروج را با “توقف براساس میزان دارایی” که در بالا توضیح دادیم ترکیب کنند تا فرمولی برای نقاط توقف خود پیدا کنند.

3 – توقف بر اساس میزان نوسانات

یک نسخه خردمندانه تر برای توقف بر اساس چارت، استفاده از میزان نوسانات به جای بهره گیری از پرایس اکشن بعنوان پارامتر کنترل ریسک است. مفهوم توقف بر اساس میزان نوسانات این است که در یک بازار پرنوسان، زمانیکه قیمت ها طیف وسیعی را طی می کنند، تریدر باید با شرایط فعلی سازگار گردد و ریسک معامله خود را کمی بیشتر کند تا بازار آرام گیرد. همچنین در یک بازار کم نوسان می تواند برعکس عمل کند و میزان ریسک خود را کاهش دهد.

روش ساده برای اندازه گیری نوسانات بازار استفاده از اندیکاتور بولینجر بندز (Bollinger Bands) است که از انحراف معیار برای اندازه گیری تغییرات قیمت استفاده می کند.

در عکس زیر نشان داده شده است که توقف نوسانات به معامله گر اجازه می دهد تا از روش مقیاس گذاری برای رسیدن به قیمتی بهتر استفاده نماید. توجه داشته باشید که حداکثر ریسک در این پوزیشن نباید بیشتر از 2% از حساب شما باشد، بنابراین این نکته بسیار مهم است که معامله گر از لات های کوچکتر برای اندازه گیری دقیق تر ریسک کلی خود در معامله استفاده کند.

در عکس زیر حالت مخالف با موقعیت بالا را می بینید.

4 – توقف بر اساس مارجین

شاید این نوع مدیریت ریسک در فارکس کمی غیر کلاسیک باشد اما اگر عاقلانه استفاده شود، روشی کارآمد در معاملات به شمار می آید. بر خلاف اغلب بازارهای مالی، بازار فارکس بازاری 24 ساعته است. بنابراین بروکرهای فارکس می توانند پوزیشن های مشتریان خود را به محض رسیدن به مارجین کال* معامله آنها را ببندد. به همین دلیل، معامله گران اغلب وارد موقعیت موجودی منفی نخواهند شد.

*مارجین کال : موقعیتی است که در آن بروکر به معامله گر می گوید که برای نگهداشتن معامله باید موجودی بیشتری به حساب خود واریز نماید.

این مدل از مدیریت سرمایه در فارکس نیاز به تقسیم سرمایه به 10 قسمت مساوی دارد. بعنوان مثال اگر سرمایه اولیه شما 10.000 دلار است، می بایست تنها 1000 دلار از آن را متصل به حساب کنید و بقیه 9000 دلار را در بالانس خود یا در حساب بانکی خود نگه دارید. اغلب معامله گران فارکس از مارجین 100:1 استفاده می کنند، بنابراین 1000 دلار سپرده گذاری به آنها اجازه معامله یک لات استاندارد یا 100.000 واحد را می دهد. در اینصورت، حتی 1 واحد تغییر قیمت مخالف مارجین کال را فعال می کند.

بنابراین بسته به میزان ریسک پذیری معامله گر، می تواند یک موقعیت 50.000 واحدی برای معامله باز مدیریت ریسک معاملات کند که به او حاشیه ریسک تقریبا 100 پوینتی می دهد. فارغ از میزان لوریج استفاده شده، این تجزیه و تحلیل و استفاده از بخشی از سرمایه، جلوی از بین رفت کل سرمایه را می گیرد و به معامله گر اجازه می دهد که با تعداد زیادی از نوسانات بدون نگرانی از لیکویید شدن، پتانسیل کسب سود داشته باشد.

نتیجه گیری

استفاده از مدیریت سرمایه در فارکس بسیار گسترده است و روش های بسیار متنوعی برای این کار وجود دارد. قانون جهانی در مدیریت سرمایه این است که معامله گران باید خودشان روش های متفاوت مدیریت پول و سرمایه را در دنیای واقعی تجربه کنند و به بهترین مدل که متناسب با روحیه و شخصیت خود آنها برای موفقیت است دست یابند. هدف اصلی مدیریت سرمایه در فارکس محافظت از سرمایه و سود کسب شده در مقابل از بین رفتن در مدت کوتاه است.

مدیریت ریسک در معاملات رمز ارز

مدیریت ریسک و خطر در معاملات رمزامرزی (Risk Management in crypto trading) یکی از مهم ترین مؤلفه‌ها است که باید آن را در سرمایه گذاری در نظر بگیریم.

حتما شنیده اید که می‌گویند: « بی گدار به آب نزنید » معنی این جمله در حقیقت داشتن استراتژی مدیریت خطر است. معامله و ترید کردن بدون مدیریت موقعیت یک نه بزرگ است. در حقیقت دشمن شماره یک معامله گران، معامله بدون استراتژی (راهبرد) مدیریت خطر است؟

بررسی خطرات و فرموله کردن یک طرح معامله

هیچ کسی همیشه 100 درصد برنده نیست و 1% معامله گران برتر این را خوب می‌دانند. به همین خاطر است که معامله گران خود را مدیریت کننده خطرات و در درجه دوم معامله گر می‌دانند.

«بزرگترین خطر این است که هیچ خطری نکنید. در دنیایی که واقعا به سرعت در حال تغییر است، تنها استراتژی محکوم به شکست، مدیریت ریسک معاملات خطر نکردن است.» مارک زاکربرگ

به عبارت دیگر، اگر می خواهید در هر چیزی موفق باشید، مانند معاملات رمزارزها، باید بدانید که پذیرفتن خطر اجتناب ناپذیر است و باید با این موضوع کنار بیایید.

کالبد شکافی طرح یک معامله

این یک حقیقت است که معامله گران جدید پول‌هایشان را در بازار در همان ماه های ابتدایی شروع معامله گری از دست می‌دهند. این موضوع عاقبت نداشتن یک طرح معامله که اساس موفقیت در این حرفه است می‌باشد.

برخی از عناصر یک برنامه معامله ای برای پایه گذاری یک برنامه جامع و محکم:

1. یک نقشه راه و راهبرد مختصر: که یک مرجع اصلی در خصوص اینکه طرح معامله بر چه اساسی پایه ریزی شده است. این اساس می تواند تحلیل تکنیکال Technical Analysis یا تحلیل اساسی Fundamental Analysis باشد.
2. راه و روش معامله: به استراتژی هایی که برای پیدا کردن فرصتهای بازار و زمانبندی استفاده می شود، اشاره دارد. برخی از راه و روش های محبوب عبارتند از فعالیت قیمت Price Action، میانگین های متحرک Moving Averages، شاخص ها Indicators، ساختار قیمت price structure و… هستند.
3. مدیریت ریسک (Risk Management): فرآیندی که درآن اصول و اساس در خصوص اینکه چگونه خطرات در یک معامله مدیریت شوند را تعیین و تبیین می‌کند. این بخش یکی از مهمترین بخش های طرح معاملاتی است که باعث می‌شود که یک لبه ایمن واقعی در بازار در اختیار باشد. (گدار)
4. بازار: جایی که معامله گر سفارش‌ها و همه فعالیت‌هایش را در آن جا انجام می‌دهد. این بازار باید بازاری با نوسان کافی و نقدینگی مناسب باشد. همچنین اجرای سفارشات به سادگی انجام گیرد. بازار رمز ارزها از این نظر بازار های مناسبی هستند. حرکات خوبی در آن دیده می‌شود. نقدینگی معمولا زیاد است و معاملات بلند مدت و کوتاه مدت امکانپذیر است.
   

آشنایی با فرآیند مدیریت خطر

فرآیند مدیریت خطر به طور کلی عبارت است از چگونگی برخورد و تقابل با معاملات در حال ضرر (بازنده) است.
هدف اصلی کاهش ضرر است.این موضوع یک راز نیست که برخی از پردرآمدترین معامله گران در جهان، ابزارهای مدیریت ریسک عالی در اختیار دارند که آن ها را به رده های بالای این حرفه رسانده است.

یک نمونه بسیار خوب پاول تودور جونز Paul Tudor Jones یک معامله گر میلیارد دلاری است. او در چندین مصاحبه خود اشاره کرده که بخش اعظم مدیریت ریسک وی گشتن به دنبال معاملاتی با سود-خطر غیرمتقارن بوده است. این نسبت برای وی 4:1 است، به این معنی که او 1 دلار را برای سود بالقوه 4 دلاری حاضر است به خطر بیاندازد.

مدیریت خطر معامله چیست؟

به زبان عامیانه مدیریت خطر معامله ، سیستمی است که نحوه برخورد و مقابله با خطرات هر معامله را به نحو بهینه ای بیان می کند. برخی از المان هایی که یک استراتژی مدیریت ریسک خوب را تعیین می کنند عبارتند از:

خطر به ازای هر معامله (Risk per Trade) ذائقه خطر شما به ازای هر معامله چیست؟ به عبارت دیگر، مقداری است که به مشخصات خطرپذیری هر کاربر مربوط می شود. این مقدار درصدی بین 0.1 درصد تا 4 درصد موجودی حساب هر معامله گر به ازای هر معامله است.

اندازه معامله (Position Sizing) مقدار و تعداد دارایی که قرار است خریداری شود یا به فروش برسد. این مقدار مستقیما به مقدار خطر به ازای هر معامله بستگی دارد. در حقیقت بر اساس آن پارامتر است که مقدار اندازه معامله تعیین می شود. در بازارهایی که ابزار اهرم را در دسترس قرار می دهند امکان ایجاد معامله ای بزرگتر با سرمایه کوچکتر فراهم است مدیریت ریسک معاملات ولی با این وجود اگر معامله خوب مدیریت نشود ضررها می تواند سنگین باشند.

سطح خطر اولی (Initial Risk Level) محل اولیه سطح توقف ضرر بعد از ورود به بازار است. این سطح بر اساس راه و روشی که کاربر برای معامله به کار بسته تعیین می شود. به طور مثال اگر یک معامله بر اساس سطح حمایت ایجاد می شود، باید یک سطح توقف ضرربرای معاملات خرید، زیر آن محدوده در نظر گرفته شود.

توقف دنباله رو (Trailing Stop)توقف دنباله رو به این موضوع اشاره دارد که خط توقف ضرر زمانی که معامله در جهتی حرکت می کند که انتظار آن را داریم، حرکت می کند. این ایده برای تثبیت مقداری از سود به دست آمده است تا اگر بازار در جهت مخالف حرکت کرد بتوان آن مقدار سود را حفظ کرد. استراتژی های زیادی برای دنباله روی خطر وجود دارد، اما معمولا میانگین های متحرک Moving Average، سطوح محدوده حقیقی میانگین Average True Range (ATR) ، خطوط گرایش Trend Lines از جمله بهترین شاخص های کاهش خطر و محافظت سود هستند.

سود هدف (Profit Target) به محدوده هایی اطلاق می شود که معامله گر سود مد نظرش را از معامله به دست می آورد. ایده آل این است که سود هدف باید نرخ خطر-سود غیر متقارنی داشته باشد. به طوریکه درآمد بالقوه چندین برابر مقدار ریسک باشد.

تعریف: نرخ خط سود (risk-reward ratio) نسبت خطر هر معامله ای به پاداش بالقوه به دست آمده از آن معامله گفته می شود. معمولا توصیه می شود که معامله ها با نرخ های غیرمتقارن تعریف شود. به این ترتیب می توان درصد برد کوچکی به دست آورد و همچنان در سود بود.

به هر حال هدف باید بر اساس ساختار بازار تعیین شود و نه بر اساس یک سطح اتفاقی. برای مثال اگر یک معامله خرید به یک محدوده مقاومت نزدیک می شود ، بهتر است که معامله را بست و سود را دریافت کرد. چرا که تغییر جهت بازار ممکن خواهد بود. با این وجود، مهم است که این موضوع را در ذهن داشته باشید که استراتژی معامله است که نحوه مدیریت سود هدف را تعیین می کند. برخی از روش های مدیریت سود معمول عبارتند از:

ابزارهای مدیریت ریسک سرمایه گذاری در بورس

علاوه بر کارکرد تامین مالی واحدهای اقتصادی دارای کسری، مقابله با ریسک همراه با سرمایه گذاری و به ویژه ریسک ناشی از نوسان های قیمتی از دیگر کارکردهای مهم بازار سرمایه است.

این کارکرد بازار سرمایه، از طریق بکارگیری ابزارهایی تحت عنوان ابزارهای مشتق انجام می شود. اطلاق مشتق به این ابزارها به آن دلیل است که ارزش این ابزارها بر اساس ارزش اوراق یا دارایی های دیگر تعیین می شود و در واثع مشتق از دارایی های دیگر است.

اگر چه گروهی از سرمایه گذاران بمنظور کسب سود این ابزارها را معامله می کنند، اما کارکرد اصلی این گونه ابزارها، مقابله با ریسک سرمایه گذاری در بورس همراه با نوسان های قیمت دارایی های مندرج در این ابزارهاست. معامله گران این ابزارها تلاش می کنند که با پذیرش هزینه اندک از مدیریت ریسک در بورس زیاد نوسان قیمت اجتناب و آن را به سایر سرمایه گذاران منتقل کنند.

مهم ترین ابزارهای مشتق بازار سرمایه عبارت هستند از :

شما به عنوان یک تریدر ( معامله گر ) در بازار بورس با تمامی قوانین و قرارداهایی که وجود دارند و قابل انجام هستند، بطور کامل آشنا و مسلط شوید. با این کار هم درصد سودآوری و موفقیت خود را افزایش می دید و هم اینکه مدیریت ریسک در بازار بورس را به نحو شایسته انجام می دهید.

در ادامه با چند نوع قرارداد مهم آشنا خواهید شد.

قراردادهای اختیار معامله و تاثیر آن در مدیریت ریسک در بورس

اختیار معامله قرارداری دو طرفه بین خریدار و فروشنده است. بر اساس آن خریدار قرارداد، حق دارد که مقدار معینی از دارایی مندرج در قرار داد را با قیمت معین و در زمانی مشخص بخرد یا بفروشد. بنابراین بر اساس این قرارداد دو طرف توافق می کنند که در آینده معامله ای انجام دهند.

در این معامله خریدار اختیار معامله، در ازای پرداخت مبلغ معینی حق خرید یا فروش دارایی مندرج در قرارداد را در زمانی مشخصی با قیمتی که هنگام بستن قرار داد تعیین شده است بدست می آورد. از طرف دیگر فروشنده قرارداد اختیار معامله در مقابل اعطای این حق به خریدار با دریافت مبلغ معینی هنگام عقد قرارداد بر اساس مفاد قرارداد، آماده فروش دارایی مذکور است.

چنان که از تعریف قرار داد اختیار معامله پیداست، دارنده قرارداد در اعمال حق خود مختار است. به عبارت دیگر هیچ تعهد و الزامی ندارد و در صورت صرف نظر او از اجرای قرارداد مبلغی را که در اعزای این حق، پرداخته است از دست می دهد. از طرف دیگر، فروشنده در صورت خواست خریدار مجبور به اجرای قرارداد است. قراردادهای اختیار معامله خود به دو دسته تقسیم می شوند.

الف) قرارداد اختیار خرید

دارنده این نوع اختیار معامله حق دارد که مقدار معینی از دارایی مندرج در قرارداد را با قیمت مشخصی در دوره زمانی معینی بخرد. در ادامه دو حالت خرید و فروش قرارداد اختیار در قالب مثال توضیح داده می شود.

فرض کنید یک سرمایه گذار تصمیم می گیرد که اختیار خرید 100 سهم شرکت الف را با قیمت توافقی 10000 ریال بایت هر سهم، خریداری کند. قیمت جاری سهم مزبور 9800 ریال تاریخ انقضای قرارداد چهار ماه و قیمت قرار داد اختیار معامله بابت هر سهم 500 ریال است.

نتیجه این قرارداد:

بنابراین این سرمایه گذاری اولیه 80 هزار ریال است. اگر قیمت سهم در تاریخ انقضای قرارداد کمتر از 10 هزار ریال باشد، بطور قطع سرمایه گذار قرارداد را به اجرا نمی گذارد. چون خریدن سهمی که قیمت روز ان کمتر از 10 هزار ریال مدیریت ریسک معاملات است با قیمت توافقی 10 هزار ریال عاقلانه نیست. همچنین انجام این چنین قراردادی با هیچ یک از ابزارهای مدیریت ریسک در بازار بورس هماهنگ نبوده و کاملا مشخص است که آینده روشنی نخواهد داشت.

در این وضعیت سرمایه گذار میزان سرمایه گذاری اولیه خود را از دست می دهد. اما اگر قیمت سهم در تارریخ سر رسید بیشتر از 10 هزار ریال باشد سرمایه گذار قرارداد را به اجرا می گذارد. فرض کنید قیمت سهم به 11 هزار و 500 ریال خریداری کند. اگر او در همان زمان سهم خود را در بازار بفروش برساند، 150 هزار ریال بدون در نظر گرفتن هزینه های معاملاتی سود می کند. با در نظر گرفتن هزینه اولیه خرید قرارداد اختیار معامله سود خالص سرمایه گذار 100 هزار ریال است.

آشنایی کامل با قرارداد اختیار فروش و قرارداد اختیار خرید

ب) قرارداد اختیار فروش

این قرارداد به دارنده حق می دهد که مقدار معینی از دارایی مندرج در قرارداد را با قیمت توافقی در دوره زمانی مشخص بفروشد. در حالی که خریدار قرارداد اختیار خرید به امید افزایش قیمت آن را می خرد. خریدار قرارداد اختیار فروش پیش بینی می کند که قیمت در آینده کاهش خواهد یافت.

سرمایه گذاری را در نظر بگیرید که قرارداد اختیار فروش 100 سهم شرکت الف را با قیمت توافقی 700 ریال خریداری می کند. فرض کنید که قیمت جاری سهم مزبور 6500 ریال، تاریخ انقضای قرارداد سه ماه بعد و قیمت قرارداد برای هر سهم 700 ریال باشد. بنابراین سرمایه گذاری اولیه 70 هزار ریال است.

چون قرارداد اروپایی است فقط در زمان انقضا قابل اجراست و در صورتی که قیمت در آن زمان کمتر از 7000 ریال باشد اجرا می شود.

به نمونه قرارداد در این مثال توجه کنید:

فرض کنید قیمت سهم شرکت الف در تاریخ انقضا 5500 ریال باشد. سرمایه گذار می تواند بر اساس قرارداد 100 سهم را با این قیمت بخرد و با قیمت 700 ریال بفروشد و 150 هزار ریال سود به دست آورد. اگر 70 هزار ریال سرمایه گذاری اولیه را از این مبلغ کم کنیم سود خالص سرمایه گذار 80 هزار ریال خواهد بود.

در این راهبرد نیز تضمینی وجود ندارد که سرمایه گذار سود کند. اگر قیمت کالا در زمان انقضا بیشتر از 7000 ریال باشد، قرارداد اختیار فروش ارزش ندارد و سرمایه گذار مبلغ 70 هزار ریال سرمایه گذاری اولیه را از دست می دهد.

قراردادهای آتی

تمامی انواع کالا رامی توان هر روز در بازار آنی ( نقد ) دادوستد کرد. در این بازارها خریدار و فروشنده برای تحویل آتی کمیت و کیفیت مشخصی از یک کالا با یکدیگر به توافق می رسند.

وقتی قیمت آتی دادوستد نوسان داشته باشد معامله گران با ریسک روبه رو خواهند بود، زیرا ممکن است ارزش موجودی آنها بطور چشمگیری تغییر یابد.

برای مدیریت ریسک سرمایه گذاری در بورس و انواع قراردادهای خرید و فروش خود در برابر تغییرات ناگهانی قیمت. خریدارن و فروشندگان می توانند به بازار تحویل آتی روی آورند که در آن قراردادهای تحویل آتی برای تحویل کمیت و کیفیت مشخصی از یک کالا با یک قیمت مشخص در یک زمان معین تنظیم می شود.

در این نوع قرارداد چه تعهدی شکل می گیرد؟

بر اساس این قرارداد خریدار متعهد می شود که مقدار مشخصی، از یک کالا را در تاریخ معین با قیمت معینی از فروشنده تحویل بگیرد. فروشنده متعهد می شود که کالای مدنظر را بر اساس مفاد قرار داد در همان تاریخ و با همان قیمت به خریدار تحویل دهد.

در سر رسید قرارداد تحویل آتی، فروشنده با دریافت قیمت کالای موضوع قرار داد را به خریدار تحویل می دهد و تسویه انجام میشود. به عبارت دیگر تسویه قراردادهای آتی به صورت تحویل فیزیکی کالاست.

قراردادهای تحویل آتی، نوعی موافقت نامه خصوصی بین دو طرق دادوستد است. بنابراین مفاد آن استاندارد نیست و از سوی دیگر بازار مشخصی برای خرید و فروش قراردادهای تحویل آتی وجود ندارد.

کاستی های قراردادهای تحویل آتی کالا به ایجاد بازارهای داد و ستد قرارداد پیمان آتی در بازاری به نام بورس آتی کالا منجر شده است. این قرارد امکان دادوستد دست دوم نیز دارد. قرارداد تحویل آتی برای انواع کالا، اوراق بهادار و شاخص قابل اجراست. تسویه آن معمولا از طریق نهاد تسویه انجام می شود.

تفاوت خرید سهام با خرید قرارداد آتی سهام چیست؟

برای خرید سهام، سرمایه گذار باید همه پول را بپردازد اما در خرید قرارداد آتی سهام سرمایه گذار تنها با پرداخت درصدی از پول که بورس به نام وجه تضمین می گیرد، می تواند مطمئن باشد که سهام مدنظر خود را در تاریخ تعیین شده با قیمت مندرج در قرارداد خریداری خواهد کرد.

وجه تضمین هم دقیقا به این علت از طرف بورس از خریدار و فروشنده قراردادهای آتی دریافت می شود که طرفین قرارداد به تعهدات خود مبنی بر تحویل سهام با قیمت مشخص در تاریخ تعیین شده پایبند باشند.

نکته قابل توجه مدیریت ریسک معاملات این موضوع است که در بازار سرمایه ایران قرارداد آتی صرفه محدود به سهام نیست بلکه در بورس کالای ایران نیز قراردادهای آتی سکه بهار آزادی دادوستد می شود.

از آنجایی که قراردادهای آتی جز اوراق بهادار بسیار پر ریسک محسوب می شوند لازم است سرمایه گذاران حتی در صورت داشتن ریسک پذیری بالا قبل از ورود به این عرصه شناخت کافی را در خصوص ابعاد و جزئیات قراردادهای آتی بدست آورند.