تفاوت کوین و توکن چیست؟

توکن چیست و تفاوت آن با بیت کوین در چیست؟

برای دستیابی به درک بهتر بازارهای رمزنگاری، طبقه‌بندی ارزهای رمزپایه به دو دسته مجزای سکه‌ها و توکن‌ها ساده‌ترین راه است.

در ادامه با سایت بیت جو همراه باشید تا بیشتر درباره این مبحث صحبت کنیم

کوین چیست؟

کوین در بلاکچین در درجه اول به عنوان پول به کار برده می‌شود. به عنوان مثال می‌توان به بیت کوین، Litecoin و Dogecoin اشاره کرد.

در حالی که هر سه تفاوت زیادی دارند، اما در یک چیز مشترک هستند، آن‌ها برای ذخیره ارزش پول وجود دارند.

کوین ها برای چه استفاده می‌شوند؟

هیچ قابلیت اضافه شده‌ای برای این کوین‌ها وجود ندارد، آن‌ها فقط برای ذخیره یا خرید و فروش به عنوان یک نوع ارز وجود دارند.

می‌توانید آن‌ها را استخراج کنید و در کیف پول خود ذخیره کنید و از آنها برای خرید و فروش چیزهایی استفاده کنید.

کوین چیست؟

کوین به هر ارز رمزنگاری شده‌ای گفته می‌شود که دارای بلاکچین مستقل باشد، مانند بیت کوین.

ارزهای رمزپایه از ابتدا راه‌اندازی می‌شوند و شبکه گسترده‌تر برای دستیابی به یک هدف خاص طراحی شده است. به عنوان مثال، بیت کوین به عنوان ذخیره ارزش و واسطه ارز مقاوم وجود دارد که دارای یک سیاست پولی مطمئن و ثابت است.

رمز اصلی بیت کوین، BTC ( بیت کوین)، باارزش ترین ارز رمزنگاری شده در بازار است و هم بالاترین سقف بازار را دارد و هم بازار واقعی را در بخش ارزهای رمزپایه دارد.

پروژه‌های کوین به طور معمول از فن آوری‌های گذشته یا سایر ارزهای رمزپایه الهام می‌گیرند و آن‌ها را در یک شبکه نوآورانه با هدف خاص قرار می‌دهند.

نمونه دیگری از کوین، Ethereum’s Ether (ETH) سکه بومی قراردادهای هوشمند برای ایجاد برنامه‌های رایانه‌ای عمومی است که با بلاکچین غیرمتمرکز اجرا می‌شوند.

اتریوم به جای تمرکز بر روی داده‌های مالی، روی داده‌های برنامه دلخواه متمرکز است که می‌تواند رسانه‌های اجتماعی را پوشش دهد.

اتر برای ارسال / دریافت، مدیریت دارایی‌ها، پرداخت هزینه‌ها و تعامل با برنامه‌های غیرمتمرکز (dapps) در شبکه استفاده می‌شود.

ممکن است در مورد Altcoins هم چیزی شنیده باشید. اساساً ما هر Altcoins را سکه‌ای می‌نامیم که جایگزین بیت‌کوین باشد.

توکن چیست؟

از طرف دیگر توکن ها معمولاً روی بلاکچین اتریوم ساخته می‌شوند، زیرا از نظر عملکرد و ویژگی امکانات بسیار بیشتری را ارائه می‌دهد.

توکن‌ ها برای چه استفاده می شوند؟

توکن ها در مقایسه با سکه‌ها دامنه بسیار گسترده‌تری در استفاده را دارند. همه توکن ها می‌توانند موارد زیادی را نمایش بدهند، مثل اعتبار پیش پرداخت برای یک API! با این حال، برعکس کوین‌ها، رمز ارزها پول نیستند و جز integ جدایی‌ناپذیر، مدل امنیتی بلاکچین هم نیستند (برای پاداش دادن به ماینرها استفاده نمی‌شوند).

به همین علت بلاکچین‌هایی مانند اتریوم نیز کوین‌های جداگانه از رمزها را دارند.

توکن‌ ها

توکن ها هزینه منحصر به فردی از سیستم عامل‌های گسترده قراردادهای هوشمند مانند اتریوم است که کاربران را قادر می‌سازد توکن‌هایی را که از مشتقات بلاکچین اصلی هستند، ایجاد، صادر و مدیریت کنند.

به عنوان مثال، در سال 2017 استاندارد توکن تقویت شد که اساساً یک پروتکل برای ایجاد توکن (علاوه بر ETH) در بلاک چین اتریوم است که می‌تواند با یکدیگر مبادله شود.

پروژه‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند، برنامه‌ای را در اتریوم اعلام یا ایجاد می‌کنند و برای استفاده در آن برنامه، یك توکن بومی صادر می‌کنند و در این فرآیند مستقیماً از سرمایه‌گذاران اتریوم سرمایه جمع می‌کنند.

توکن ها گوشه‌ای از بازار ارزهای رمزپایه را اشغال می‌کنند که در آن‌ها به عنوان نشانه‌های “سودمند” در اکوسیستم یک برنامه برای ایجاد انگیزه در رفتار خاص یا پرداخت هزینه کار می‌کنند. به عنوان مثال، توکن معروف ERC-20 Dai بخشی از MakerDAO dapp در اتریوم است.

MakerDAO راهی برای دسترسی کاربران به ابزارهای اعتباری مانند وام با استفاده از DAI است که برای پایداری طراحی شده است.

توکن ERC-20 مانندDai با هر رمز دیگر ERC-20 یا سایر استانداردهای مبتنی بر اتریوم مثل ERC-721 از جمله کوین ETH قابل تعویض است.

در نتیجه، توکن‌ها به عنوان نشانه‌های خاص در شبکه ارز رمزنگاری شده بلاک چین وجود دارند، مانند Dai که در اکوسیستم اتریوم وجود دارد.

کوین ها باید از طریق صرافی‌های ارز رمزنگاری شده با یکدیگر مبادله شوند زیرا روی پروتکل‌های کد متفاوت و غیراستاندارد ساخته شده اند.

برعکس، توکن‌های موجود در اتریوم (به عنوان مثال، ERC-20) می‌تواند از طریق برنامه‌های داخلی در میان یکدیگر و با حداقل اصطکاک مبادله شوند، زیرا براساس پروتکل‌های کد استاندارد ساخته شده‌اند.

چگونه توکن‌ها و کوین‌ها ارزش کسب می‌کنند؟

مقدار توکن معمولاً براساس میزان مفید بودن آن تعیین می‌شود. توکن‌هایی با کاربردهای بیشتر و موارد استفاده با ارزش تر، معمولاً ارزش بیشتری خواهند داشت، و معمولاً درجایی از حدس و گمان‌ها، بر اساس پتانسیل آینده بلاکچین برای تبدیل شدن به یک فناوری غالب وجود دارد.

تفاوت های اصلی بیت کوین و توکن

بعضی از تفاوت‌های اساسی توکن دیجیتال و سکه دیجیتالی به شرح زیر است:

سکه‌های دیجیتال براساس شبکه بلاکچین بومی ساخته می‌شوند، توکن‌ها بر روی بلاکچین موجود ساخته می‌شوند.

ایجاد کوین‌های دیجیتال دشوارتر از توکن‌هایی است که می‌تواند براساس زنجیره بلوکی موجود مانند اتریوم ساخته شود.

نقطه پول پایدار چیست؟

مزیت اصلی پایدار کوین‌ها سود بیشتر برای کاربران رمزنگاری است. به دلیل ثبات آن‌ها، گزینه بهتری برای کسب سود پول شما هستند، شما می‌توانید به راحتی آن‌ها را در یک پروتکل بلاکچین سپرده گذاری کنید و بدون تفاوت کوین و توکن چیست؟ نگرانی در مورد نوسانات، مانند سایر کوین‌ها درآمد کسب کنید.

انواع مختلف پول های ثابت چیست؟

دو نوع اصلی پول پایدار وجود دارد:

سکه‌هایی مانند Gemini و USDC به کاربران اجازه می‌دهد تا مقدار مشخصی را خریداری کنند و سپس آن‌ها مبلغ مربوط به پول پرداخت شده را در بانک ذخیره می‌کنند، جایی که برای آن‌ها سود جمع می‌کند.

سکه‌های ثابت با پشتوانه کالا، مانند MakerDAO ریسک بیشتری دارند. شما رمز ارز خود را به یک حساب واریز می‌کنید و مبلغ مربوطه را در مقابل آن قرض می‌کنید.

آیا پول‌های ثابت بهتر از بیت کوین هستند؟

بستگی به این دارد که می‌خواهید از آن‌ها برای چه کاری استفاده کنید. به عنوان یک دارایی سود‌آور بیت کوین پتانسیل بیشتری برای به‌دست آوردن ارزش در طول زمان و بازده عظیم سرمایه اولیه شما دارد.

توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ آموزش کامل Token

توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ رشد خیره‌کنندۀ صنعت معامله گری ارز دیجیتال در چند سال گذشته، تفاوت کوین و توکن چیست؟ بسیاری از سرمایه‌گذاران را به خود جذب کرده است. بسیاری از افراد این بازار را فرصتی برای کسب درآمد و سودآوری سریع می‌دیدند از جمله این ها میتوان به روش های کسب درآمد از ارزهای دیحیتال بدون ترید اشاره کرد. با این حال به عنوان یک صنعت جدید، اصطلاحات بسیاری در این زمینه وجود دارند که اغلب به جای یکدیگر استفاده می‌شوند.

به عنوان مثال، افراد بسیاری باور دارند که توکن‌ها و کوین‌ها یکسان هستند؛ درحالی که تفاوت‌هایی اساسی بین کوین و توکن وجود دارد که در اکثر مواقع نادیده گرفته می‌شوند. اما چرا اینطور است؟ تفاوت کوین و توکن در چیست؟ برای رسیدن به پاسخ این سؤالات، با ما در ادامۀ مطلب همراه باشید.

توکن چیست؟

اگر دستی در دنیای بزرگ ارزهای دیجیتال داشته باشید، احتمالاً واژۀ «توکن» را بسیار شنیده‌اید. یک توکن (Token)، رمز ارزی است که بلاک چین مستقل نداشته و جابه‌جایی و تبادل آن از طریق شبکه‌هایی مثل اتریوم صورت می‌گیرد. توکن‌هایی که روی این پلتفرم ایجاد می‌شوند، به توکن ERC 20 شهرت دارند.

شبکه‌های نئو، Waves و Lisk نیز از دیگر پلتفرم‌های مورد استفاده برای انتقال توکن‌ها هستند. به عنوان مثال، توکن‌های پلتفرم نئو به توکن‌های NEP-5 شهرت دارند. از رایج‌ترین و بزرگ‌ترین توکن‌های بازار ارز دیجیتال نیز می‌توان به تتر (Tether)، چین لینک (Chainlink)، دای (Dai)، آوی (AAVE)، یرن فایننس (Yearn Finance) و بت (BAT) اشاره کرد. توکن‌ها را می‌توان مانند ارزهای دیجیتال دیگر، معامله یا نگهداری کرد.

چرا توکن‌ها مهم هستند؟

ایجاد توکن‌ها، یکی از مهم‌ترین نوآوری‌های دنیای امروز است. این ارزهای دیجیتال، به عنوان آیندۀ بازار سرمایه‌گذاری شناخته می‌شوند. انجام مبادلات و معاملات با استفاده از تفاوت کوین و توکن چیست؟ توکن‌ها، روشی قابل اعتماد و کارآمد برای دنیای تجارت است. اجازه بدهید نگاهی اجمالی به مزایای آن داشته باشیم:

• تسهیل و ایمن‌سازی فرآیند پرداخت؛
• افزایش سرعت تراکنش و حذف موانع موجود؛
• قابلیت معامله و تبادل بدون محدودیت؛
• قابل برنامه‌نویسی؛
• عدم نیاز به مجوز استفاده؛
• امکان برخورداری از مالکیت دارایی‌های دیجیتال؛
• و…

انواع توکن در بازار کریپتو

هنگامی که قصد دارید، وارد بازار تجارت ارزهای دیجیتال شوید، با کلمات جدید بسیاری برخورد خواهید کرد. بنابراین اهمیت زیادی دارد تا برخی از رایج‌ترین اصطلاحات و مفاهیم این حوزه را درک کنید.

به جز تعاریف اساسی، لازم است تا با اهمیت برخی از دارایی‌های رمزنگاری‌شده تحت عنوان «توکن» و عملکرد آن‌ها نیز آشنایی داشته باشید. پس از اینکه پاسخ سؤال «توکن چیست؟» را دادیم، وقت آن رسیده تا به سراغ آموزش انواع توکن‌ها و تفاوت با کوین ‌و برخی از دسته‌بندی‌های مختلف این نوع ارز دیجیتال برویم. لازم به ذکر است شما میتوانید توکن ها را از صرافی های معتبر مثل والکس یا بیت پین خریداری کنید!

توکن مثلی و توکن غیر مثلی

توکن‌های مثلی به عنوان توکن تعویض‌پذیر (Fungibile) و توکن‌های غیر مثلی یا NFT ها به عنوان توکن غیر قابل تعویض (None-Fungible Token) شناخته می‌شوند. هر یک از این توکن‌ها، عملکرد و کاربردهای متفاوتی دارند.

واحدی مشخص از یک توکن قابل تعویض، هیچ تفاوتی با واحد دیگر ندارد. بنابراین می‌توان در ازای دریافت یک واحد، آن را با واحدی دیگر بازپرداخت کرد. در مقابل، ارزش توکن‌های NFT (غیر مثلی) به ویژگی‌های خاص آن‌ها بستگی خواهد داشت. این توکن‌ها را می‌توان به آثار هنری (نقاشی، قطعه موسیقی و …) تشبیه کرد که معادلی برای آن‌ها وجود ندارد.

تفاوت توکن مثلی و غیر مثلی، به نحوۀ استفاده از هر یک باز می‌گردد. به طور کلی، انواع توکن‌های مثلی (مانند تتر) برای تبادل و معاملات مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ اما توکن‌های غیر قابل تعویض، اغلب در بازی‌های بلاک چینی جدید (مثل اکسی اینفینیتی) و آثار هنری دیجیتال استفاده می‌شوند.

توکن بهادار

توکن بهادار (Security Token)، توکنی است که روی یک بلاک چین ساخته شده و مالکیت افراد بر سهامی از یک شرکت یا دارایی را نشان می‌دهد. این توکن‌ها، ردۀ جدیدی از دارایی‌ها هستند که با هدف رمزنگاری اوراق بهادار سنتی (سهام و اوراق قرضه) تولید شده‌اند.

از مزایای توکن‌های بهادار، می‌توان به شفافیت، انتقال سریع دارایی‌ها و قابلیت معامله در هر لحظه‌ای از شبانه‌روز اشاره کرد. جالب است بدانید که بسیاری از شرکت‌های بزرگ و استارتاپ‌ها، در فکر جایگزینی توکن‌‌های اوراق بهادار با دیگر روش‌های جذب سرمایه هستند.

توکن کاربردی

توکن‌ کاربردی (Utility Token) نیز با ادغام در یک پروتکل بلاک چین، برای دسترسی افراد به محصولات یا خدمات منحصر به فرد تولید می‌شوند. به طور معمول، این توکن‌ها برای پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند. پلتفرم بلاک چین با فراهم کردن امنیت لازم برای تبادلات توکن‌های کاربردی، از آن‌ها برای توسعۀ فعالیت اقتصادی خود استفاده می‌کند.

توکن‌ حاکمیتی

توکن‌‌های گاورننس (Governance token)، مختص به پروتکل DeFi هستند و به دارندگان اجازه می‌دهند تا در تصمیمات آیندۀ پروتکل مورد نظر، مشارکت داشته باشند. این توکن‌ها با کمک به سیستم‌های رأی‌گیری مبتنی بر شبکۀ بلاک چین، امکان حمایت از تغییرات و پیشنهادهای جدید ذی‌نفعان را فراهم می‌کنند.

توکن‌ پرداخت

توکن‌های پرداخت (Payment Tokens) که تحت عنوان توکن‌های معامله‌ای (Transactional Tokens) و توکن‌های ارزی (Currency Tokens) نیز شناخته می‌شوند، برای انجام فرآیندهای پرداخت و معاملات مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند.

اگرچه کاربرد کلی این توکن‌ها با ارزهای سنتی مشابهت دارد، اما از مزایای زیادی نسبت به آن‌ها برخوردار است. به عنوان مثال، این توکن‌ها برای ثبت و تأیید تراکنش‌ها، به سازمانی مرکزی نیاز ندارند. این امر علاوه‌بر کاهش هزینه‌های تراکنش، از امکان سانسور و حذف آن‌ها توسط دولت‌ها نیز جلوگیری می‌کند.

همچنین به دلیل غیر متمرکز بودن شبکۀ بلاک چین، امنیت این نوع پرداخت نیز بیشتر است. شایان ذکر است که تمامی توکن‌های معامله‌ای، شبیه ارزهای معمولی نخواهند بود.

روش ساخت توکن چیست؟

اولین قدم برای ساخت توکن، تعیین نوع و کاربرد آن است. بدین ترتیب شما می‌توانید پلتفرم و شبکۀ بلاک چین مناسبی برای ساخت این ارزهای دیجیتال انتخاب کنید. به علاوه، استاندارد مورد استفاده در ساخت توکن نیز به این روش مشخص می‌شود.

انواع بلاک چین‌ها، تفاوت‌هایی در ساخت توکن دارند که از جمله مهم‌ترین آن‌ها، می‌توان به زبان برنامه‌نویسی، استانداردهای ساخت و نحوۀ تعامل توکن با شبکه اشاره کرد. اگرچه در گذشته اغلب توکن‌ها در بستر شبکهٔ اتریوم ساخته می‌شدند، اما امروزه توکن‌های جدیدی در پلتفرم‌های دیگر نیز در حال ساخت هستند.

معرفی کیف پول‌های توکن‌ها

جالب است بدانید که کیف پول‌های مخصوصی برای نگهداری توکن‌ها ایجاد نشده‌اند و جهت ساخت و تبادل این ارزهای دیجیتال، از کیف پول‌های بلاک چین استفاده می‌شود. به تفاوت کوین و توکن چیست؟ عنوان مثال شما می‌توانید با داشتن یک کیف پول‌ اتریوم ، توکن‌های این بستر را نگهداری و ذخیره کنید. در این خصوص بیشتر بخوانید!

تفاوت کوین با توکن چیست؟

به ارز دیجیتال اصلی شبکه‌های بلاک چین، کوین گفته می‌شود. کوین به عنوان سوخت اصلی تجارت ارز و ذخیرۀ ارزش مورد استفاده قرار می‌گیرد. به طوری که فعالیت در هر پلتفرم، مستلزم استفاده از کوین اصلی آن است. در مقابل، توکن‌ها بلاک چین مستقل ندارند و در بستر شبکه‌های دیگر استفاده می‌شود.

به عنوان مثال، بلاک چین اتریوم را در نظر بگیرید: اگرچه کوین اصلی آن اتر است، چند توکن دیگر مانند بت و لوپرینگ نیز در این شبکه کار می‌کنند. به طور کلی، تراکنش‌های انواع کوین توسط بلاک چین انجام شده و به قراردادهای هوشمند متکی هستند.

در پایان

بازار تجارت ارزهای دیجیتال، بازاری بسیار جوان است که روز به روز گسترده‌تر می‌شود. این مسئله در کنار عدم کنترل این بازار توسط حوزه‌های قضایی، افراد را به انجام اقداماتی حیاتی برای حفظ سرمایۀ آن‌ها ملزم می‌کند. بنابراین فعالیت در بازار ارزهای دیجیتال در صورت عدم آگاهی کافی و بدون کسب دانش و اطلاعات لازم، به ضررهای غیر قابل جبرانی برای سرمایه‌گذاران منجر خواهد شد. ما توضیحات کافی و لازم در مورد اینکه توکن چیست را خدمت شما ارائه دادیم اما جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص توکن اینجا کلیک کنید.

توکن ارز دیجیتال چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

درک تفاوت بین کوین و توکن یک دغدغه مهم در زمینه ارز های رمزنگاری شده است. اگرچه هر دو این اصطلاحات اغلب به جای یکدیگر به کار می روند، اما به دو مفهوم متفاوت در اکوسیستم ارز دیجیتال اشاره دارند. البته که استفاده از این اصطلاحات به جای یکدیگر گناه کبیره نیست، اما برای درک بیشتر در مورد آینده ارز دیجیتال و بلاک چین، باید درک واضحی از تفاوت کوین و توکن داشته باشید.

در این مقاله به توضیح مفهوم کوین و توکن پرداخته و انواع هر یک را پرداخته و همچنین وجه اختلاف این دو اصطلاح را بررسی می کنیم. پسنهاد می کنم مطالعه این مطلب آموزشی را از دست ندهید.

فهرست عناوین:

توکن (Token) چیست ؟

توکن هر گونه دارایی دیجیتالی است که بر روی بلاک چین ایجاد می شود. معمولاً در بلاک چین دیگری صادر یا ضرب می شود که اغلب در کنار چندین توکن دیگر که مربوط به پروژه های مختلف هستند وجود دارد. هر کسی می تواند با نوشتن دسته ای از کد های کامپیوتری یا حتی استفاده از ابزار های خودکار به راحتی یک توکن ایجاد کند. اتریوم به عنوان متداول ترین سیستم بلاک چین برای ایجاد توکن های جدید بر بستر آن، به حساب می آید. توکن هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می شوند به عنوان توکن های ERC-20 شناخته می شوند.

توکن های ارز دیجیتال چگونه استفاده می شوند؟

مانند کوین های ارز دیجیتال، توکن ها نیز ارزشی را منتقل می کنند. با این حال، در بیشتر موارد، یک توکن دیجیتالی قدرت بیشتری نسبت به یک سیستم پرداخت بودن دارد. هر کسی می تواند توکن های دیجیتالی ایجاد کند تا عملکرد های خاصی را انجام دهد.

انواع توکن

توکن ها به چهار دسته تقسیم شده و به عنوان توکن‌ های اوراق بهادار، توکن های پرداختی، توکن های سهمی و توکن های کاربردی شناخته می شوند.

در فوریه ۲۰۱۸، سازمان نظارت بر امور مالی سوئیس (FINMA )، دستورالعمل هایی را برای کمک به درک مفهوم انواع توکن ها منتشر کرد. این برای افرادی بود که عملیات بررسی قانونی بودن توکن ها را بر عهده داشتند.

بیشتر توکن های صادر شده در یک ICO توکن های اوراق بهادار هستند. شخصی که آن ها را می خرد در واقع با هدف کسب سود دارایی های خود را در ICO سرمایه گذاری می کند. طبق قوانین سوئیس، با این اوراق شبیه اوراق بهادار سنتی رفتار می شود.

اگر یک توکن نشان دهنده برخی سهام یا حقوق صاحبان سهام در شرکتی باشد که آن را صادر می کند، پس یک توکن سهمی محسوب می شود. با این وجود، شرکت های کمی اقدام به چنین عرضه های اولیه کرده اند؛ چون قوانین نظارتی خاصی در مورد قانونی و غیر قانونی بودن آن وجود ندارد.

به آن ها توکن های اپلیکیشن هم گفته می شود و برای دسترسی مردم به یک محصول یا خدمات مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین این توکن ها کمیاب هستند؛ چون انتظار می رود بیشتر آن ها بر اساس عرضه محدودشان دارای ارزش شوند.

توکن های پرداختی هدفی جز پرداخت هزینه کالا ها و خدمات ندارند.

کوین (Coin) چیست؟

کوین یک ارز رمزنگاری شده است که بر روی بلاک چین خود اجرا می شود. همچنین از آن به عنوان “توکن بومی” بلاک چین هم یاد می شود و اغلب به عنوان روشی برای پرداخت هزینه تراکنش پروژه ها در حالی که برنامه های خود را در همان بلاک چین ایجاد می کنند، عمل می کند.

ایجاد یک بلاک چین به منابع انسانی و مالی زیادی (میلیون پوند) نیاز دارد، به این معنی که همه نمی توانند یک کوین راه اندازی کنند. با این حال، هر کسی می تواند یک توکن ایجاد کرده و نام آن را هر چیزی که می خواهد بگذارد.

معاملات کوین های دیجیتال را می توان از طرف یک شخص فرستنده به شخص دیگری که گیرنده است انجام داد. با این وجود، هیچ سکه فیزیکی در زمان ارسال و دریافت وجوه جابه جا نمی شود و همه “کوین ها” به عنوان داده هایی در یک پایگاه داده عظیم جهانی قرار دارند.

کوین های ارز دیجیتال چگونه استفاده می شوند؟

کوین های دیجیتال به طور معمول شبیه سکه ها در زندگی واقعی، به عنوان پول به کار می روند. مثلا بیت کوین و لایت کوین را مثل سکه های کیف پول یا قلک در نظر بگیرید. معمولا آن ها به عنوان پول استفاده می شوند.

انواع کوین

بعضی از مهم ترین کوین های ارز دیجیتال عبارتند از:

تفاوت توکن و کوین

به طور خلاصه، بعضی از تفاوت های اساسی توکن ارز دیجیتال و کوین به شرح زیر است:

• کوین های دیجیتال شبکه بلاکچین مخصوص خود را دارند، اما توکن ها بر روی یک بلاکچین موجود ساخته می شوند.
• از کوین دیجیتال می توان برای عملیات پرداخت استفاده کرد، اما توکن ها برای نیاز های متعدد مناسب هستند.
• فرآیند ساخت کوین سخت تر از توکن هایی است که به راحتی می تواند براساس بلاکچین موجود مثل اتریوم ساخته شود.
• کوین های دیجیتال بیشتر از طریق ماینینگ توزیع می شوند، در حالی که توکن ها با ICO (عرضه اولیه سکه) معروف می شوند.
• زمانی که یک پروژه بلاک چین خود را توسعه دهد و توکن های خود را به عنوان یک کوین به بلاک چین جدید منتقل کند، توکن ها در نهایت می توانند تبدیل به کوین شوند. از مثال های یک مهاجرت موفق شامل Binance Coin (BNB) ، Tron (TRX) ، Zilliqa (ZIL) است که قبلاً به عنوان توکن در بلاک چین اتریوم وجود داشت.

نکته: کوین های ارز دیجیتال می توانند برای خرید استفاده شوند، اما شما می توانید از توکن ارز دیجیتال برای موارد دیگری از جمله سرمایه گذاری، ذخیره ارزش و خرید هم استفاده کنید.

کاربرد کوین و توکن

بیشتر توکن ها برای استفاده در اپلیکیشن های غیر متمرکز یا دی‌اَپ ( dApp) ساخته می شوند. توسعه دهندگان در زمان ساخت توکن می توانند تصمیم بگیرند که چند واحد را می خواهند ایجاد کنند و این توکن های جدید کجا باید فرستاده شوند. آن ها مقداری ارز دیجیتال بومی را در بلاکچینی که روی آن توکن می سازند پرداخت می کنند.

معمولا از توکن ها برای فعال کردن ویژگی های اپلیکیشن مخصوص به آن استفاده می شود. مثلا، Musicoin یک توکنی است که به کاربران امکان دسترسی به ویژگی های مختلف پلتفرم Musicoin را می دهد. این دسترسی می تواند شامل تماشای یک ویدیو یا پخش یک آهنگ باشد.

صرافی بایننس (Binance) هم توکن مخصوص به خود را دارد. وقتی کاربران با توکن (BNB) معامله می کنند، هزینه تراکنش آن ها پنجاه درصد کمتر است.

بعضی از توکن ها با هدف کاملاً متفاوت مثلا نمایش یک جسم فیزیکی ایجاد می شوند. فرض کنیم شما می خواستید خانه خود را با استفاده از یک قرارداد هوشمند بفروشید. از نظر فیزیکی نمی توانید خانه خود را در این قرارداد هوشمند بگذارید ولی به جای آن، می توانید از یک توکن استفاده کنید که مُعرفِ خانه شما باشد. ( برای اطلاعات بیشتر در این زمینه مقاله بلاکچین چیست؟ قسمت قرداد های هوشمند را مطالعه نمایید)

مثال دیگر در این مورد، توکن (WPR) است که به انرژی الکتریکی مربوط می شود. پروژه WePower یک برنامه dApp است که به کاربران اجازه می دهد با استفاده از قرارداد های هوشمند، برق را در شبکه بلاکچین خرید و فروش کنند. توکن آن به نام (WPR) مقدار مشخصی از انرژی الکتریکی را نشان می دهد.

مهم‌ ترین تفاوت های میان کوین و توکن

اکثر افرادی که در بازار ارزهای دیجیتال در حال فعالیت هستند، کوین و توکن را به عنوان مترادف استفاده می‌کنند. در صورتی که برخلاف تصور عموم مردم این دو به دو مفهوم مختلف اشاره دارند و تفاوت‌های زیاد و قابل مشاهده‌ای با یکدیگر دارند. با توجهه به اینکه این دو اصطلاح بسیار رایج است، سوال‌های زیادی در خصوص تفاوت این دو بیان می‌شود. برای همین ما در این مقاله از بیت سرور به معرفی تفاوت کوین و توکن می‌پردازیم.

کوین چیست؟

به هر رمزارزی که یک بلاکچین مستقل و پایدار داشته باشد، کوین گفته می‌شود. برای مثال می‌شود به بیت کوین و اتریوم اشاره کرد که رمزارزهایی هستند که بلاکچین اختصاصی خود را دارند. هر کوین از صفر طراحی و برنامه ریزی می‌شود و بلاکچین آن هدف خاصی را دنبال می‌کند. برای مثال بلاکچین بیت کوین از ابتدا قصد داشت که نیاز به واسط سوم معتمد را در تراکنش‌های مالی از بین ببرد.

اما توجه داشته باشید که کوین‌ها برای انجام کاری فراتر از عملکرد پول در نظر گرفته نشده‌اند. کوین‌ها دارای ویژگی‌های مشابهی با پول هستند که این ویژگی‌ها عبارتند از:

• قابل‌تعویض‌
• قابل‌تقسیم‌
• قابل‌پذیرش‌
• قابل‌انتقال‌
• ماندگار
• و عرضه محدودی

همچنین کوین‌ها دارای مشخصه‌های متفاوت و مخصوص به خود هستند. این مشخصه‌ها نیز عبارتند از:

• به بلاک چین باز عمومی متصل‌اند. یعنی به هرکسی این امکان داده می‌شود که به شبکه بپیوندد و در آن شرکت کند.
• قابلیت ارسال، دریافت و استخراج را دارند.

استفاده از کوین ها

از کوین‌ها در موارد مختلفی استفاده می‌شود. اما معمولاً از کوین‌های دیجیتالی به عنوان یک پول واقعی استفاده می‌شود. نمونه‌ای از این کوین‌ها، همان ارز دیجیتال بیت کوین، لایت کوین و مونرو است. همانطور که گفتته شد کوین‌ها، هدفی فراتر از کارکرد یک پول دیجیتالی ندارند. چند مورد از موارد استفاده آنها در زیر اشاره شده است.

• برای انتقال پول
• به عنوان یک ذخیره کننده ارزش
• یک نوع “واحد” محسوب می‌شود

توکن چیست؟

توکن، یک استفاده منحصر به فرد از یک پلتفرم قراردارد هوشمند مانند اتریوم است. این پلتفرم‌ها به کاربر اجازه می‌دهد تا از بلاکچین به نحو مورد نیاز خود استفاده کنند. ایجاد توکن‌هایی که از مشتقات بلاکچین اصلی هستند و مدیریت آن‌ها یکی از استفاده ها از این پلتفرم‌های قرارداد هوشمند است.

برای مثال، رمزارز تتر TRC20 یک توکن بر بستر بلاکچین ترون است. TRC20 یک پروتکل برای ساخت توکن در بلاکچین ترون است. توکن‌هایی که از یک پروتکل استفاده می‌کنند می‌توانند با یکدیگر مبادله شوند. یعنی یک توکن تتر TRC20 را میتوان با یک توکن دیگر مانند بیت تورنت در یک تراکنش معامله کرد. پروژه‌های توکن، بخش مهمی از بازار کریپتوکارنسی را در اختیار گرفته‌اند. این پروژه‌ها علاوه بر مزایای اصلی خود، برای اکوسیستم و پلتفرم اصلی نیز درآمدزایی می‌کنند. برای مثلا برای انتقال تتر بر بستر TRC20 باید کارمزد شبکه را به صورت ترون پرداخت کرد.

انواع توکن

توکن‌ها دارای انواع مختلفی هستند که در یک طبقه‌بندی گنجانده می‌شوند. این طبقه بندی شامل موارد زیر می‌شود:

این نوع از توکن‌ها بیانگر یک دارایی مانند مشارکت در منابع فیزیکی، شرکت‌ها، جریان‌های درآمدی و یا حق دریافت سود سهام است به لحاظ عملکرد، این توکن‌ها شبیه به سهام، اوراق ‌قرضه یا مشتقات هستند.

این دسته از توکن‌ها، دسترسی به کالاها و خدمات یک پروژه خاص را فراهم می‌کند. همچنین می‌توان از آن‌ها به عنوان نوعی تخفیف یا دسترسی ویژه به کالا و خدمات یک پروژه استفاده کرد.

• توکن‌های پرداختی (کریپتوکارنسی‌ها)

معمولاً توکن‌های این دسته، هیچ کارکرد یا ارتباطی با پروژه‌های توسعه‌ای دیگر ندارند. در حالت کلی، هدف کریپتوکارنسی‌ها ذخیره ی ارزشی است. (مانند پول نقد و طلا) که از طریق آن امکان خرید، فروش و سایر تراکنش‌های مالی فراهم می‌شود. این ارزها قصد دارند تا کارکردی مانند دلار و یورو داشته باشند. با این تفاوت که تحت حمایت دولت و یا هیچ نهاد دیگری نباشند.

مزیت ایجاد توکن‌ها؟

ایجاد یک شبکه بلاک چین، بسیار زمانبر و نیاز به صرف انرژی زیادی خواهد داشت. توسعه‌دهندگان، به‌جای صرف زمان خود برای ایجاد یک شبکه بلاک چین، می‌توانند این زمان و هزینه را ذخیره کنند. آنها می‌توانند تنها زمان خود را به ایجاد یک توکن بر روی شبکه بلاک چین موجود (مثل اتریوم و نئو) گذاشته و از منافع آن بهره ببرند.

تفاوت میان کیف پول‌های کوین و توکن

یک تفاوت مهم و اساسی که بین توکن و کوین وجود دارد، کیف پول و نحوۀ ذخیره‌سازی این دارایی‌های دیجیتال است. در واقع هر کوین، نیاز به یک کیف پول اختصاصی با آدرس اختصاصی دارد. این کیف پول یا آدرس در یک بلاکچین منحصر به فرد قرار دارد. به عبارتی کیف بیت کوین و اتریوم کاملاً از هم مجزا هستند و نمی‌توان دارایی بیت کوین را به آدرس اتریوم ارسال کرد.

اما توجه کنید که این قانون در مورد توکن‌ها صدق نمی‌کند. شما می‌توانید یک توکن مانند تتر ERC20 را به هر آدرسی در این شبکه ارسال کنید. گاهی ممکن است این دارایی در کیف پول آنلاین شما نشان داده نشود. اما همواره تراکنش تایید شده و امکان دسترسی به آن وجود خواهد داشت.

در این مقاله تفاوت کوین و توکن گفته شد. شما می‌توانید برای دریافت آی پی ثابت و سرور مجازی ترید از وب‌سایت بیت سرور کمک بگیرید و یا با مشاورین ما با شماره ۰۷۱۹۱۳۰۱۰۴۲ یا ۰۷۱۹۱۳۰۱۴۴۲ تماس حاصل فرمائید.

تفاوت کوین و توکن

احتمالا تا کنون بارها با کلمه توکن و کوین برخورد داشته‌اید؛ بسیاری از افراد در دنیای ارز دیجیتال کلمه توکن را با کوین اشتباه می‌گیرند و از این دو کلمه “کوین، توکن” به عنوان مترادف استفاده می‌کنند. واقعیت این است که کوین و توکن در سطح بنیادی بسیار شبیه هم هستند اما بین کوین و توکن تفاوت‌های بسیار بزرگی وجود دارد. در ساده ترین حالت ممکن می‌توان گفت کوین‌ها روی بستر بلاک چین یا شبکه اختصاصی مربوط به خودشان کار می‌کنند؛ پس با این توضیح بیت‌کوین، اتریوم، سولانا، کاردانو و بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر در دسته‌بندی کوین‌ها جای می‌گیرند. اما توکن‌ها بلاک چین مخصوص به خود را ندارند و روی بستر بلاک‌چین یک کوین دیگر کار می‌کنند.توکن‌ها فقط در شبکه بلاکچینی که ایجاد شده‌اند قابلیت جابجایی دارند.

البته بد نیست بدانید بسیاری از پلتفرم‌ها به جز کوین اصلی‌شان، توکن‌ خود را برای استفاده از شبکه‌های هوشمند دیگر مثل اتریوم و بایننس‌اسمارت‌چین ایجاد می‌کنند و نقل و انتقالات خود را روی شبکه‌های بلاکچین دیگر انجام می‌دهند.

در ادامه، برای درک بهتر این موضوع با ما همراه باشید تا شما را با تفاوت کوین و توکن به صورت جامع آشنا کنیم.

کوین چیست؟

همانطور که اشاره کردیم کوین یک دارایی دیجیتال است که روی بستر بلاک چین یا شبکه اختصاصی مربوط به خودشان کار می‌کنند. در واقع از کوین‌ها به عنوان یک پول واقعی استفاده می‌شود و معمولا هدفی فراتر از کارکرد یک پول دیجیتالی ندارند. نمونه‌ای از کوین‌ها که می‌توان به آنها اشاره کرد ارز دیجیتال بیت‌کوین، اتر، سولانا، مونرو و کاردانو می‌باشد.

به عبارت دیگر کوین نیز با ویژگی‌های زیر تعریف می‌شود:

1. بر روی بلاک چین خود عمل می کند: یک بلاک چین تمام تراکنش‌هایی را که شامل کریپتو کوین اصلی آن می‌شود، پیگیری می‌کند. وقتی با اتریوم به شخصی پول پرداخت می کنید، رسید آن به بلاک چین اتریوم می رود. اگر همان شخص بعداً با بیت‌کوین به شما پول پرداخت کند، رسید به بلاک چین بیت‌کوین می رود. هر تراکنش با رمزگذاری محافظت می شود و توسط هر عضو شبکه قابل دسترسی است.
2. به عنوان پول عمل می کند: بیت کوین تنها با هدف جایگزینی پول سنتی ایجاد شد. جذابیت متناقض شفافیت و ناشناس بودن باعث ایجاد کوین‌های دیگر از جمله ETH، NEO و Litecoin شد. امروزه می‌توانید از بسیاری از شرکت‌های بزرگ مانند آمازون، مایکروسافت و تسلا، کالا و خدمات را با استفاده از کوین‌های کریپتو خریداری کنید. بیت کوین اخیراً در کنار دلار آمریکا به ارز رسمی السالوادور تبدیل شده است.
3. قابل استخراج است: شما می توانید کوین های کریپتو را از دو طریق بدست آورید. یکی از طریق استخراج سنتی در سیستم اثبات کار است. شکارچیان بیت کوین از این روش برای افزایش درآمد خود استفاده می کنند. مشکل این است که بیت کوین زیادی برای استخراج باقی نمانده است، بنابراین این روند هر روز سخت تر می شود. روش دیگر اثبات سهام است که رویکرد مدرن تری برای کسب کوین است. از نظر مصرف انرژی سبک‌تر است و انجام آن آسان‌تر است. Cardano یکی از بزرگترین کوین‌هایی است که از این سیستم استفاده می کند.

کاربردهای کوین

• برای انتقال پول (می‌توانید با استفاده از کوین‌ها، ارزشی را دریافت و ارسال کنید)
• به عنوان یک ذخیره کننده ارزش (می‌توان آن‌ها را ذخیره و بعداً با کالا یا ارزی دیگر مبادله کرد)
• یک نوع “واحد” محسوب می‌شود (می‌توانید کالاها یا خدمات را براساس آن‌ها قیمت‌گذاری کنید)

توکن چیست؟

برخلاف کوین‌ها، توکن‌ها زنجیره بلوکی خود را ندارند. در عوض، آن‌ها روی بلاک‌چین‌های دیگر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم و بایننس‌اسمارت‌چین کار می‌کنند و نقل و انتقالات خود را روی شبکه‌های بلاکچین دیگر انجام می‌دهند. برخی از رایج‌ترین توکن‌هایی که در اتریوم مشاهده می‌شوند عبارتند از BAT، BNT، Tether و استیبل کوین‌های مختلف مانند USDC .

اگر تراکنش‌های ارز دیجیتال توسط بلاک چین انجام شود، توکن‌ها به قراردادهای هوشمند متکی هستند. آنها مجموعه‌ای از کدها هستند که معاملات یا پرداخت های بین کاربران را تسهیل می کنند. هر بلاک چین از قرارداد هوشمند خود استفاده می کند. به عنوان مثال، اتریوم از ERC-20 استفاده می کند و NEO از Nep-5 استفاده می کند.

هنگامی که یک توکن خرج می شود، به صورت فیزیکی از مکانی به مکان دیگر منتقل می شود. یک مثال عالی از این امر، تجارت NFT ها (توکن های غیرقابل تعویض) است. آنها اقلام بی نظیری هستند، بنابراین تغییر در مالکیت باید به صورت دستی انجام شود. NFT ها اغلب فقط دارای ارزش احساسی یا هنری هستند، بنابراین به نوعی شبیه توکن های کاربردی هستند، با این تفاوت که شما نمی توانید هیچ خدماتی را ملزم کنید.

انواع توکن

۱- توکن‌های کاربردی

توکن‌های کاربردی، خدمات خاصی را ارائه می‌کنند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده است. برای مثال توکن Vethor که بر بستر بلاکچین Vechain فعالیت می‌کند، به عنوان کارمزد و سوخت شبکه استفاده می‌شود.

۲- توکن‌های امنیتی

بعضی از توکن‌ها به عنوان حق مالکیت فرد بر یک دارایی دیجیتالی یا غیر دیجیتالی استفاده می‌شوند. این دارایی می‌تواند سهام یک شرکت باشد یا سند اشتراک در مالکیت یک خانه. این نوع توکن‌ها در اثر افزایش نگرانی‌های دولت‌ها بر سر نظارت بر دارایی‌ها شکل گرفت. توکن‌های امنیتی (Security Token) که به آن‌ها توکن اوراق بهادار هم گفته می‌شود، حق توزیع دارایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد.

۳- توکن‌های معاملاتی

یکی از انواع رایج توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی (Transaction Token) است. این توکن‌ها اغلب مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند و برای خرید و فروش کالا و خدمات مناسب هستند. استیبل کوین‌هایی مانند دای (Dai) یا تتر از جمله این توکن‌ها هستند.

۴- توکن حاکمیتی

یکی از مهم‌ترین انواع توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی است. داشتن این نوع توکن برای کاربر جهت مشارکت در شبکه حق ایجاد می‌کند. برای مثال رمزارز کامپ (COMP)، رمز ارزی بر بستر اتریوم است که امکان وام دهی را برای کاربران فراهم می‌کند. این توکن، یک پروژه DeFi است که در سال ۲۰۲۰ آغاز به فعالیت کرد.

جمع بندی

تفاوت بین توکن و کوین زیاد نیست، اما اگر اغلب نادیده گرفته شود، می‌تواند باعث سردرگمی شود. یکی از راه‌های سریع برای تصمیم‌گیری در مورد این دو این است که به چیزی که می‌خرید توجه کنید.یعنی معمولا چیزی که می‌خرید اگر یک محصول باشد، اغلب به کوین نیاز دارید و اگر یک سرویس است معمولاً توکن‌های ابزاری وجود دارند که می‌توانید از آنها استفاده کنید.