اوراق مبتنی بر بدهی

تأمین مالی از طریق بدهی چیست؟

? تامین مالی به وسیله بدهی زمانی اتفاق می‌افتد که شرکت با فروش ابزارهای بدهی به افراد و یا سرمایه‌گذاران نهادی پولی را برای افزایش سرمایه در گردش یا هزینه‌های سرمایه، جذب می‌کند. در ازای پول وام داده شده، افراد یا مؤسسات به‌عنوان اعتباردهندگان شناخته شده، و تعهد می‌گیرند که اصل و بهره بدهی بازپرداخت می‌شود.

? راه دیگر برای جذب سرمایه در بازارهای اوراق مبتنی بر بدهی بدهی، انتشار سهام درعرضه عمومی است؛ که به این روش تامین مالی از طریق فروش سهام می‌گویند.

? جزئیات تامین مالی از طریق بدهی

هنگامی که یک شرکت نیاز به پول دارد، از سه مسیر می‌تواند تامین مالی کند: فروش سهم، ایجاد بدهی یا ترکیبی از هر دوی آن‌ها. فروش سهم، واگذاری بخشی از مالکیت شرکت است. این روش به سهامداران حقی را بر درآمدهای آتی شرکت می‌دهد اما از طرفی نیاز به بازپرداخت ندارد. اگر شرکت ورشکسته شود صاحبان سهام در آخر صف دریافت‌کنندگان پول هستند.

?مسیر دیگری که شرکت برای افزایش سرمایه کسب‌وکار خود پیش رو دارد ایجاد بدهی است.

تامین مالی از طریق بدهی زمانی اتفاق می‌افتد که یک شرکت محصولاتی با درآمد ثابت مانند اوراق قرضه، یا سایر ابزار مبتنی بر بدهی را برای به دست آوردن سرمایه مورد نیاز به‌منظور رشد و گسترش عملیات خود به سرمایه‌گذاران بفروشد. هنگامی که یک شرکت اوراق قرضه صادر می‌کند، سرمایه‌گذارانی که اوراق قرضه را خریداری می‌کنند، وام‌دهندگانی هستند که در قالب شخصی یا نهادی شرکت را با بدهی تامین مالی می‌کنند. مبلغ وام سرمایه گذاری شده که به عنوان اصل وام نامیده می‌شود، باید در یک تاریخ توافق شده در آینده پرداخت شود. اگر شرکت ورشکسته شود، وام‌دهندگان ادعای بالاتری نسبت به دارایی های نقدی نسبت به سهامداران دارند.

? هزینه تامین مالی از طریق بدهی

ساختار سرمایه شرکت متشکل از بدهی و حقوق صاحبان سهام است. هزینه سهام، پرداخت سود سهم به صاحبان سهام است و هزینه بدهی پرداخت بهره به دارندگان اوراق قرضه است. وقتی یک شرکت اوراق بدهی صادر می‌کند نه تنها متعهد به بازپرداخت اصل بدهی است بلکه متعهد به پرداخت بهره سالانه به دارندگان اوراق قرضه نیز می‌شود. نرخ بهره پرداخت شده به این ابزار بدهی نمایانگر هزینه قرض گرفتن برای صادر کننده اوراق بدهی است.

مجموع هزینه‌های تامین مالی از طریق سهام و بدهی، هزینه سرمایه شرکت است.
هزینه سرمایه نشان‌دهنده حداقل بازدهی است که شرکت باید کسب کند تا حقوق صاحبان سهام،‌ طلبکاران و سایر تامین‌کنندگان سرمایه را تضمین کند. تصمیمات سرمایه‌گذاری شرکت در ارتباط با پروژه‌ها و عملیات جدید همیشه باید با بازدهی بیشتر از هزینه سرمایه همراه باشد. اگر بازدهی کمتر از هزینه سرمایه باشد آنگاه شرکت عایدی مثبتی برای سرمایه‌گذاران ندارد. در این مورد شرکت نیاز به ارزیابی مجدد ساختار سرمایه خود دارد.

که در اینجا K هزینه ایجاد بدهی است.

? از آنجا که بهره بدهی در بسیاری از موارد از مالیات کسر می‌شود، هزینه بهره برمبنای بعد از مالیات محاسبه می‌شود تا با هزینه سهام قابل مقایسه‌تر شود زیرا بر درآمد حاصل از سهام مالیات اخذ می‌شود.

? اندازه‌گیری تامین مالی از طریق بدهی

یک معیار برای اندازه‌گیری و مقایسه اینکه چه میزان از سرمایه شرکت از طریق بدهی تامین شده است نسبت بدهی به سهام است(D/E).
به عنوان مثال اگر کل بدهی 2 میلیون دلار و کل حقوق صاحبان سهام 10 میلیون دلار باشد،‌نسبت بدهی به سهام 20٪ است. این به این معنی است که به ازای هر یک دلار بدهی 5 دلار سهام وجود دارد. به طور کلی نسبت بدهی به سهام پایین به نسبت بالا ارجحیت دارد هرچند برخی صنایع نسبت به دیگر صنایع تحمل بدهی بیشتری دارند.

? نرخ‌ بهره‌های تامین مالی از طریق بدهی

برخی از سرمایه‌گذاران در اوراق بدهی به حفظ اصل پول علاقه‌مند هستند در حالی که برخی دیگر به دنبال بازدهی در قالب بهره هستند.
نرخ بهره توسط نرخ‌های بازار و اعتبار وام‌گیرنده تعیین می شود. نرخ‌های بهره بالاتر منجر به احتمال بیشتر نکول و در نتیجه ریسک بالاتر می‌شود. علاوه بر پرداخت بهره، تامین مالی از طریق بدهی مستلزم پایبندی قرض‌گیرنده به یک سری قوانین معین در رابطه با عملکرد مالی است.

✅ تامین مالی از طریق بدهی ممکن است دشوار باشد اما برای بیشتر شرکت‌ها تامین منابع مالی را در نرخ‌های کمتر از تامین مالی با سهام به‌ویژه در دوره‌هایی که نرخ بهره پایین است فراهم می‌کند. مزیت دیگر تامین مالی از طریق بدهی این است که بهره بدهی از مالیات کسر می‌شود. با این حال، اضافه کردن بیش از حد بدهی می‌تواند هزینه سرمایه را افزایش دهد و منجر به کاهش ارزش فعلی شرکت می‌شود.

به‌منظور آشنایی بیشتر با اصطلاحات سرمایه‌گذاری و تامین مالی، کانال ما را در تلگرام دنبال کنید: irantipcom

اوراق بدهی چیست؟

همان طور که در مقالات قبلی بلاگ باشگاه مشتریان مطالعه کردید، بازار سرمایه فرصتی است برای گردش سرمایه و تأمین مالی مورد نیاز بسیار از شرکت‌ها و نهادهای مالی که در پی گسترش کسب و کار خود هستند. تأمین نقدینگی برای این نهادها نه تنها به کسب و کار آن‌ها رونق بیشتری می‌دهد بلکه به رشد اقتصادی یک کشور نیز کمک کرده و وضعیت مالی آن کشور را نیز بهبود می‌بخشد. برای تأمین مالی مورد نیاز شرکت‌ها، ابزارهای مختلفی تاکنون به بازار سرمایه معرفی شده است. اوراق بدهی یکی از ابزارهای تأثیرگذار تأمین مالی در بازار سرمایه و بورس هر کشور است که ویژگی‌ها و شرایطی خاصی را دارا هستند. در ادامه به توضیح اوراق بدهی و انواع آن می‌پردازیم.

اوراق بدهی

اوراق بدهی همانند سایر اوراق بهادار است که شرکت‌ها از آن برای تأمین مالی مورد نیاز خود استفاده می‌کنند. استفاده از اوراق بدهی به جای دریافت وام از بانک‌ها است که از تأمین نقدینگی جمعی نشأت می‌گیرد. یکی دیگر از مزایای استفاده از اوراق بدهی برای تنوع بخشی به سبد سرمایه‌گذاری سرمایه‌گذاران است. افراد می‌توانند در کنار اوراق بهاداری مانند سهام، اوراق حق تقدم، واحدهای صندوق‌های سرمایه‌گذاری در پرتفوی خود از اوراق بدهی موجود در بازار استفاده کنند. بنابراین می‌توان گفت خرید اوراق بدهی نیز یکی از راه‌های کسب سود برای سرمایه‌گذاران است.

انواع اوراق بدهی

به طور معمول اوراق بدهی توسط یک ناشر منتشر می‌شود. این ناشر می‌تواند دولت، شرکت و یا یک شخص حقوقی باشد. بنابراین به طور کلی اوراق بدهی به اوراق دولتی، شرکتی و شهرداری‌ها تقسیم می‌شود. در کشورهای دیگر اوراق قرضه نیز جزو اوراق بدهی به حساب می‌آید که در ایران این نوع اوراق کاربرد ندارد. در ایران اوراق بدهی براساس قوانین اسلامی تعیین می‌شوند. بنابراین با اوراق بدهی موجود در سایر کشورها متفاوت هستند. به دلیل این که اوراق قرضه دارای سود مشخص است و ناشر متعهد می‌شود که این سود را براساس نرخ بهره مشخص به خریدار اوراق بدهد، جزو اوراق دارای ربا محسوب شده که از نظر شرع اسلام حرام است.

به طور کلی اوراق بدهی به سه نوع اصلی زیر تقسیم می‌شوند:

اوراق مشارکت

اوراق مشارکت اوراق بهادار با نام یا بدون نامی است که قیمت اسمی مشخصی دارد و سررسید آن تعیین شده است. اوراق مشارکت اوراق بدهی است که برای تأمین مالی پروژه‌های شرکت‌ها منتشر می‌شود. این پروژه‌ها شامل پروژه‌های عمرانی، صنعتی، خدماتی، تولیدی و . است. سرمایه‌گذاران با هدف کسب سود در این طرح‌ها، اوراق مشارکت را خریداری می‌کنند. ناشر اوراق نیز با هدف تأمین مالی مورد نیاز برای اجرای طرح و کسب سود بیشتر این اوراق را به فروش می‌رساند.

خرید و فروش اوراق مشارکت از طریق شعب منتخب بانک عامل یا بورس اوراق بهادار امکان‌پذیر است. دارندگان اوراق مشارکت به نسبت قیمت اسمی و مدت زمان مشارکت در سود حاصل از اجرای طرح‌های مربوط سهیم هستند. هر برگه نشان‌دهنده میزان سهم دارنده آن در طرح است.

اوراق قرضه اسلامی (صکوک)

همان طور که در بالا توضیح دادیم، به دلیل وجود قرض با بهره در اوراق قرضه، این اوراق از نظر اسلام حرام بوده و در کشورهای اسلامی مانند ایران استفاده نمی‌شود. متخصصان مالی به جای اوراق قرضه، اوراق قرضه اسلامی را با نام صکوک طراحی کردند. صکوک به عنوان اوراق بهادار با پشتوانه مالی تعريف می‌شود که بايد خود دارای ارزش باشد و نمی‌تواند براساس فعاليت‌های سفته‌بازی و سوداگرانه و در واقع فعاليت‌هايی که بدون خلق ارزش و کار صورت می‌گيرند، سودآوی داشته باشد. اوراق بهادار صکوک منابع مالی را با پشتوانه ترازنامه و دارايی‌های فيزيکی شرکت‌های خاص جذب می‌کنند.

صکوک برگرفته از واژه عربی و جمع کلمه صک و به معنی سفته یا سند است. این واژه در فارسی مترادف کلمه چک است. اوراق صکوک ابزارهایی هستند که مبتنی بر یک دارایی فیزیکی منتشر می‌شوند. دارندگان اوراق صکوک مالک دارایی هستند و یا به صورت مشاع مالک یک یا مجموعه‌ای از دارایی‌ها و یا منافع حاصل از آن هستند.

اوراق صکوک انواع مختلفی دارند که در ادامه نام بردیم. در مقالات بعدی به توضیح هر کدام از آن‌ها خواهیم پرداخت.

• اوراق اجاره
• اوراق سلف
• اوراق مرابحه
• اوراق منفعت
• اوراق استصناع
• اوراق جعاله
• اوراق مزارعه
• اوراق مساقات
• اوراق مشارکت
• اوراق مضاربه
• اوراق قرض‌الحسنه
• اوراق وقفی

اوراق صکوک سبب افزایش نقدینگی در بازار مالی می‌شود. همچنین به دلیل این که صکوک با پشتوانه دارایی منتشر می‌شود، ریسک کمی دارد و هزینه‌های تأمین مالی را کاهش می‌دهد. اوراق صکوک امکان تبدیل دارایی‌ها را به اوراق بهادار می‌دهد که سبب توسعه بازار سرمایه می‌شود.

اسناد خزانه اسلامی

اسناد خزانه اسلامی اوراق بهادار با نام است که نشان‌دهنده تعهد دولت به بازپرداخت مبلغ اسمی آن در آینده است. اسناد خزانه اسلامی همانند سایر اوراق بدهی است که هدف اصلی آن کسری بودجه دولت است. در ایران براساس قانون شرع و اوراق مبتنی بر بدهی اسلام اوراق خزانه توسط دولت صادر شده و به طلبکاران غیر دولتی واگذار می‌شود. دارندگان استاد خزانه می‌توانند این اوراق را در بازار ابزارهای نوین مالی فرابورس ایران به فروش رسانده و وجه نقد دریافت کنند. اسناد خزانه جزو اوراق بدون ریسک است. زیرا دولت متعهد پرداخت آن بوده و خزانه‌داری کل کشور نیز پرداخت مبلغ اسمی اسناد خزانه در سررسید را تعهد کرده است.

اسناد خزانه اسلامی به طور معمول سررسیدی کمتر از یک سال دارند و اغلب سررسید به صورت 4، 26،13 و 52 هفته‌ای است. اسناد خزانه اسلامی بدون سود بوده و پرداخت میان دوره‌ای به عنوان سود هم ندارند. سرمایه‌گذاران اسناد خرانه اسلامی از تفاوت قیمت خرید اوراق و ارزش اسمی اوراق در سررسید سود کسب می‌کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید به بخش اسناد خزانه اسلامی در سایت فرابورس مراجعه کنید.

کلام آخر

در این مقاله به موضوع اوراق بدهی و انواع آن پرداختیم. اوراق بدهی یکی از ابزارهای تاثیرگذار در بازار مالی و سرمایه هر کشوری است که در صورت اجرای درست آن، شرکت‌ها و نهادهای مالی می‌توانند نقدینگی مورد نیاز برای طرح‌های توسعه خود را تأمین کرده و هم سرمایه‌گذاران بازدهی قابل قبولی را کسب کنند. اوراق مشارکت، اوراق صکوک و اسناد خزانه اسلامی از انواع اوراق بدهی است که در مقالات بعدی به طور کامل در خصوص آن‌ها توضیح خواهیم داد.

تامین مالی مبتنی بر بدهی چیست؟

شرکت‌ها برای تامین منابع مالی مورد نیاز خود، می‌توانند به جای استفاده از واسطه‌هایی مانند بانک، از روش‌هایی مانند انتشار اوراق بدهی و . استفاده کنند.

اختصاصی آگاه پرس – در ادامه سلسله یادداشت های «سواد بورسی»، در این یادداشت به معرفی «تامین مالی مبتنی بر بدهی چیست؟» می پردازیم.

شرکت‌ها برای اجرای طرح‌های جدید و توسعه فعالیت‌های خود، به منابع مالی جدید نیاز دارند. آن‌ها گاهی ترجیح می‌دهند به جای این که مالک یا شریک جدید به مجموعه خود اضافه کنند، مبلغ مورد نیاز را قرض بگیرند. به این روش تامین مالی مبتنی بر بدهی گفته می‌شود.

تامین مالی مبتنی بر بدهی روشی است که در آن یک شرکت منابع مالی مورد نیاز خود را از طریق فروش ابزارهای بدهی تامین کند؛ ابزارهایی مانند اوراق صکوک، گواهی سپرده خاص، اوراق سلف موازی استاندارد و اوراق اختیار فروش تبعی. خریداران این ابزارها ممکن است افراد یا موسسات باشند که به عنوان اعتباردهنده شناخته می‌شوند.

بازار سرمایه روش‌ها و ابزارهای متنوعی برای تامین مالی دارد. این ابزارها مزایای بسیاری دارند و در جهان بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند اما در ایران درصد کمی از منابع مالی شرکت‌ها از طریق بازار سرمایه تامین می‌شود. در سال‌های اخیر در امریکا، سهم تامین مالی از بازار سرمایه نسبت به بازار پول بیش از ۷۰ درصد بوده است. در ایران این نسبت در حدود ۲۱ درصد است. البته در نظر داشته باشید که حدود ۹۰ درصد از این رقم، مربوط به دولت است.

از جمله مزایای تامین مالی مبتنی بر بدهی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تامین مالی برای اجرای طرح‌های توسعه‌ای انجام می‌شود. با استفاده از روش مبتنی بر بدهی، تامین‌کننده کنترلی بر نحوه اجرای طرح نخواهد داشت و صاحب طرح نیز مجبور نیست بخشی از تملک را واگذار کند. کافی است اصل و سود وام در موعد مقرر پرداخت شود.
• نرخ سود قبل از محاسبه مالیات پرداخته می‌شود و بنابراین میزان مالیات شرکت کمتر خواهد شد.
• در این روش امکان تامین مالی با حجم و رقم بسیار بالا وجود دارد.
• سازمان بورس و اوراق بهادار بر انتشار اوراق نظارت کامل دارد.
• صکوک یا اوراق بدهی اسلامی ریسک کمتری دارند و هزینه تامین مالی را کاهش می‌دهند.
• و … .

البته این روش معایبی نیز دارد. برای مثال برای تامین مالی مبتنی بر بدهی لازم است شرکت وثیقه کافی ارائه دهد. همچنین در موعد بازپرداخت وام باید نقدینگی کافی داشته باشد و … .

همان طور که اشاره کردیم، بازار سرمایه ابزارهای متنوعی برای تامین مالی مبتنی بر بدهی ارائه می‌دهد. لازم است بررسی شود که با وجود این ابزارها، چرا شرکت‌ها ترجیح می‌دهند منابع مالی مورد نیاز خود را از طریق سیستم بانکی تامین کنند و کمتر به بازار سرمایه مراجعه می‌کنند. هر چند که در سال‌های اخیر طبق گزارش‌ها، سهم بازار سرمایه در تامین مالی رشد چشمگیری داشته است.

در این زمینه دو نکته را می‌توان مطرح کرد:

• شرکت‌ها و سازمان‌ها در مورد بازار سرمایه اطلاعات کافی ندارند و روش‌های تامین مالی از این بازار را به خوبی نمی‌شناسند.
• تامین مالی از طریق بازار پول و سیستم بانکی ساده‌تر و روان‌تر انجام می‌گیرد و شرکت‌ها ترجیح می‌دهند روشی را انتخاب کنند که سریع‌تر به نتیجه می‌رسد.

در صورت اصلاح ساختارها و زیرساخت‌های بازار سرمایه و ارائه روش‌های سریع‌تر و ساده‌تر، می‌توان امیدوار بود این بازار نقش پررنگ‌تری را در تامین مالی ایفا کند و شرکت‌های بیشتری از مزایای آن بهره‌مند شوند.

تامین مالی مبتنی بر بدهی (Debt Financing)

تامین مالی مبتنی بر بدهی :به‌طورکلی سه روش تامین مالی برای جمع‌آوری سرمایه لازم برای یک شرکت وجود دارد: تامین مالی مبتنی بر سهام، تامین مالی مبتنی بر بدهی و یا ترکیبی از این دو روش.

تامین مالی مبتنی بر سهام بر مبنای سهام مالکیت شرکت است. تامین مالی مبتنی بر سهام است که با واگذاری سهام شرکت به سرمایه‌گذاران تامین می‌شود. این روش سرمایه‌گذاران را به سهام‌داران تبدیل می‌کند تا در سود و زیان شرکت سهیم شوند، بنابراین نگرانی برای بازپرداخت در آینده وجود ندارد. اگر شرکت ورشکسته شود، صاحبان سهام آخرین کسانی هستند که در صف دریافت دارایی‌های نقدی قرار می‌گیرند.

انواع تامین مالی

روش دیگر برای جذب سرمایه لازم برای کسب‌وکار، فرآیندی است که به‌ عنوان سرمایه گذاری مبتنی بر بدهی شناخته می‌شود. تامین مالی مبتنی بر بدهی زمانی اتفاق می‌افتد که یک شرکت با فروش ابزارهای بدهی از قبیل اوراق قرضه یا فاکتور به سرمایه‌گذاران جزئی یا نهادی بتواند سرمایه کاری موردنیاز خود را تامین کند. درازای قرض دادن پول، سرمایه‌گذاران جزئی یا نهادی به‌عنوان اعتباردهندگان محسوب می‌شوند و تعهد لازم برای دریافت اصل و سود حاصل از تامین مالی را دریافت می‌کنند.

مقاله تامین مالی

سرمایه گذاری مبتنی بر بدهی زمانی امکان‌پذیر است که شرکت درآمد ثابت از فروش محصولاتش را داشته باشد تا از این طریق بتواند سرمایه لازم برای رشد و توسعه عملیاتی را از طریق سرمایه‌گذاران تامین کند. هنگامی‌که شرکت اوراق قرضه ارائه می‌کند، سرمایه‌گذارانی که این اوراق بهادار را خریداری می‌کنند، وام‌دهندگان جزئی یا نهادی در تامین مالی مبتنی بر بدهی محسوب می‌شوند. بنابراین مقدار وام سرمایه‌گذاری به‌عنوان بدهی شرکت بایستی در تاریخ سررسید پرداخت شود. اگر شرکت ورشکسته شود، وام‌دهندگان نسبت به صاحبان سهام در صف اول دریافت دارایی‌های نقدی شرکت قرار دارند.

تامین مالی شرکتی

همچنین سرمایه گذاری مبتنی بر بدهی این امکان را به سهام‌داران فعلی شرکت می‌دهد تا بتوانند درصد مالکیت خود را حفظ کنند، زیرا هیچ سهم جدیدی واگذار نخواهد شد. بااین‌وجود سبب افزایش ریسک بدهی شده که می‌تواند سبب افزایش نرخ‌های بهره در وام‌های آتی شود.سرمایه گذاری مبتنی بر بدهی فعالیت زمانی محدودی است که در آن وام‌گیرنده بایستی اصل و سود وام را در پایان دوره توافق شده بازپرداخت کند. پرداخت‌ها می‌تواند به‌صورت ماهانه، شش‌ماهه و یا پایان دوره انجام شود. یکی دیگر از ویژگی‌های مهم تامین مالی مبتنی بر بدهی این است که این وام توسط دارایی‌های شرکت تضمین یا فسخ می‌شود (وام تضمین‌شده). بنابراین اگر شرکت به وام بزرگی نیاز داشته باشد، بایستی بر اساس ارزیابی دارایی‌های خود تضمین‌های لازم را بدهد.

تامین مالی مبتنی بر بدهی چیست؟

تامین مالی شرکت‌ها می‌تواند به روش‌های متفاوتی انجام شود. انتشار سهام، دریافت وام بانکی، گواهی سپرده و اسناد خزانه نمونه این روش‌ها هستند. روش‌های تامین مالی دسته‌بندی‌های مختلفی دارد و یکی از این دسته‌بندی‌ها مربوط به تامین مالی از طریق بازار سرمایه است و شامل دو شیوه «مبتنی بر بدهی» و «مبتنی بر سرمایه» می‌شود.

موضوع این مطلب تامین مالی از بازار سرمایه به شیوه مبتنی بر بدهی است. در ابتدا بررسی می‌کنیم که تامین مالی اوراق مبتنی بر بدهی مبتنی بر بدهی چیست؟ و در ادامه به بررسی ویژگی‌ها، مزایا و معایب این روش خواهیم پرداخت.

تامین مالی مبتنی بر بدهی چیست؟

برای درک اینکه تامین مالی مبتنی بر بدهی چیست، شرایطی را در نظر بگیرید که شرکتی نیاز به تامین مالی دارد. این شرکت (با توجه به شرایط جاری خود) می‌تواند اقدام به انتشار سهام کند یا با دعوت از شرکای جدید، در کنار استفاده از منابع مالی آنها، مالیک شرکت را با شرکا تقسیم کند. روش دیگر قرض گرفتن وجه مورد نیاز است. احتمالا اولین روش استقراضی که به ذهن شما می‌رسد، وام‌های بانکی هستند. البته این تصور اشتباه نیست، اما در بازار سرمایه، ابزارهای تامین مالی دیگری هم وجود دارند که بدون دعوت از شرکای جدید و بر مبنای قرض وجه شکل گرفته‌اند. زمانی که شرکتی از این ابزارها استفاده کند، روش تامین مالی مبتنی بر بدهی را انتخاب کرده است.

روش‌های تامین مالی مبتنی بر بدهی

روش‌های تامین مالی مبتنی بر بدهی در بازار سرمایه به شرح زیر است:

- صکوک سفارش ساخت

- گواهی سپرده خاص

- اوراق سلف موازی استاندارد

- اوراق اختیار فروش تبعی

اگرچه روش‌های تامین مالی مبتنی بر بدهی در بازار سرمایه بسیار متنوع است اما برخی از آنها کاربردی‌تر هستند، در واقع شرکت‌ها بیشتر از ابزارهایی مانند صکوک، گواهی سپرده خاص، اوراق سلف موازی استاندارد و اوراق اختیار فروش تبعی برای تامین مالی مبتنی بر بدهی استفاده می‌کنند.

ویژگی‌های تامین مالی مبتنی بر بدهی

حتما برای شما هم این سوال پیش آمده: تامین مالی مبتنی بر بدهی، روش خوبی است یا نه؟ پاسخ این سوال تا حد زیادی به شرایط شرکت، اولویت مالکان و سهامداران، میزان نیاز مالی، اهداف و برنامه‌های شرکت بستگی دارد. اما قبل از هر نوع بررسی نسبت به شرایط شرکت، ما باید با ویژگی‌های تامین مالی مبتنی بر بدهی آشنا شویم.

در واقع انتخاب روش تامین مالی، موضوعی دو طرفه است. از یک طرف آگاهی نسبت به مزایا و معایب روش‌های مختلف تامین مالی و از طرف دیگر شرایط شرکت و در نهایت تطبیق این دو موضوع با یکدیگر، باعث می‌شود بتوانیم بهترین روش را انتخاب کنیم. برای درک ساده‌تر ویژگی‌های تامین مالی مبتنی بر بدهی، ابتدا مزایا و سپس معایب آن را بررسی می‌کنیم.

مزایای تامین مالی مبتنی بر بدهی

مزایای تامین مالی مبتنی بر بدهی به شرح زیر است:

وقتی مالکیت شرکت تقسیم ‌می‌شود، سودی که در آینده به دست می‌آید هم باید تقسیم شود. بنابراین از سهم افراد در سود کاسته خواهد شد که خوشایند هیچ سهامدار و سرمایه‌گذاری نیست. پس اولین مزیت تامین مالی مبتنی بر بدهی، عدم تقسیم مالکیت شرکت است.

از آنجایی که نرخ سود وام، قبل از محاسبه مالیات پرداخت می‌شود، پس در آینده به عنوان سپر مالیاتی عمل خواهد کرد و از مبلغ مالیات کاسته خواهد شد.

وقتی از صکوک (اوراق قرضه اسلامی) به عنوان ابزار تامین مالی مبتنی بر بدهی استفاده می‌کنیم، نقدینگی بانی افزایش می‌یابد. دارایی‌هایی با نقدینگی پایین یا غیر نقد از ترازنامه خارج می‌شوند و وجوه نقد جای آن را می‌گیرد.

همچنین با توجه به اینکه اوراق صکوک با پشتوانه دارایی یا منفعت آن منتشر می‌شوند، ریسک آن بسیار کم است و هزینه تامین مالی را کاهش می‌دهد.

از مزایای دیگر تامین مالی مبتنی بر بدهی می‌توان به امکان تامین مالی با حجم بالا، امکان بازپرداخت بلندمدت و معافیت مالیاتی سود اوراق برای خریداران اشاره کرد.

معایب تامین مالی مبتنی بر بدهی

قطعا معایب تامین مالی مبتنی بر بدهی کمتر از مزایای آن است. در ادامه به چند مورد اصلی اشاره می‌شود.

در روش تامین مالی مبتنی بر بدهی، بازپرداخت در سررسیدهای مقرر انجام می‌شود. پس شرکت باید در موعد بازپرداخت از نقدینگی کافی برخوردار باشد.

انتخاب روش تامین مالی مبتنی بر بدهی، یعنی شرکت قصد دارد طرح سودآوری را اجرا کند و با سود آن، بازپرداخت وام را انجام دهد. نکته این جا است که اگر مبلغ وام‌ها برای اجرای طرح زیاد باشد، سود حاصل تنها برای بازپرداخت صرف خواهد شد و هیچ جریان نقدی مثبتی باقی نمی‌ماند.

برای دریافت وام‌هایی با مبلغ بالا، دست‌اندکاران شرکت باید بتوانند وام‌دهندگان را درباره سودآوری طرح قانع کنند. همچنین برای تضمین بازپرداخت بدهی، ارائه وثیقه‌های مکفی الزامی است.

سخن آخر

برای انتخاب روش تامین مالی، شناخت بازار سرمایه، جزئیات روش‌های مختلف و چگونگی بهره‌گیری از ابزارهای آن اهمیت زیادی دارد. در این مطلب آموختیم که تامین مالی مبتنی بر بدهی چیست و با مزایا و معایب آن آشنا شدیم. همانطور که متوجه شده‌اید تامین مالی مبتنی بر بدهی یک از کاربردی‌ترین روش‌های تامین سرمایه در بازار است که شرکت‌های بزرگ و کوچک از آن بهره می‌برند. پیشنهاد می‌شود که برای شناخت بهتر این ابزارها، به مطالعه مقالات حوزه تامین مالی بپردازید.