معاملات شکاف چیست؟

ریسک نرخ بهره (Risk Rate Interest) چیست و چگونه آن را مدیریت کنیم؟

استراتژی معاملاتی میانگین محدوده واقعی (ATR) چیست؟

استراتژی معاملاتی میانگین محدوده واقعی (ATR) چیست؟ | میانگین محدوده واقعی (ATR) یک اندیکاتور تکنیکال است که در بازارهای مالی برای اندازه گیری نوسانات استفاده می‌شود. این اندیکاتور محدوده‌ای از قیمت دارایی‌ها را در یک بازه زمانی معین، با در نظر گرفتن هرگونه شکاف در عمل قیمت، تجزیه و تحلیل می‌کند.

به طور معمول، میانگین متحرک 14 روزه تنظیم می‌شود. برای اندازه‌ گیری نوسانات اخیر بازار، می‌توانید میانگین کوتاه‌ تری را تا 10 دوره و برای تجزیه و تحلیل نوسانات بلند مدت، می‌توانید میانگین را روی بیش از 20 دوره تنظیم کنید.

اندیکاتور میانگین محدوده واقعی (ATR) چیست؟

شاخص میانگین دامنه واقعی توسط تحلیلگر تکنیکال جی.ولز وایلدر (J. Welles Wilder) به عنوان یک اندیکاتور نوسانی برای بازار کالاها توسعه داده شد. علاوه بر این، می‌تواند برای هر بازار مالی که نوسانات را نشان می‌دهد، به ویژه سهام، جفت ارز و شاخص‌ها اعمال شود.

میانگین محدوده واقعی بر روی نمودار معاملاتی به عنوان یک خط میانگین متحرک منفرد ترسیم می‌شود که با دامنه‌های واقعی محاسبه می‌شود. این اندیکاتور معمولاً در نمودار کندل استیک است، جایی که نوسانات و شکاف قیمت به راحتی قابل تشخیص است. این نوع نمودارها مفید هستند؛ زیرا تریدرها می‌توانند از نمودارها برای شناسایی نقاط ورود و خروج برای موقعیت‌های خود استفاده کنند.

قاعده کلی این است که میانگین محدوده واقعی بالا نشان دهنده سطح بالاتری از نوسان است، در حالی که یک مقدار میانگین محدوده واقعی پایین سطح کمتری از نوسانات بازار را نشان می‌دهد. لطفاً توجه داشته باشید که این میانگین نشان دهنده روند بازار نیست، فقط نوسانات و شکاف قیمتی را نشان می‌دهد.

میانگین محدوده واقعی در مقابل انحراف معیار

انحراف معیار (Standard deviation) یکی دیگر از ابزارهای تحلیل تکنیکال است که هدف آن اندازه گیری نوسانات و کمک به تریدرها برای مدیریت ریسک معاملات است. انحراف معیار، پراکندگی مجموعه‌ای از داده‌ها را حول میانگین متحرک توصیف می‌کند، که معمولاً به جای دوره 14 روزه در دوره 20 روزه محاسبه می‌شود. با این حال، اگرچه میانگین دامنه واقعی و شاخص‌های انحراف استاندارد شباهت‌هایی دارند، اما تفاوت‌های متعددی، عمدتاً در نحوه محاسبه، دارند که آنها را از هم متمایز می‌کند. این می‌تواند در یک بازار متحرک تفاوت ایجاد کند و نشان دهد که کدام اندیکاتور مفیدتر است.

میانگین محدوده واقعی در تحلیل تکنیکال

میانگین محدوده واقعی یک جزء کلاسیک تحلیل تکنیکال است و نوسانات بازار را به روشی مشابه با شاخص قدرت نسبی (RSI) و میانگین متحرک نمایی (EMA) اندازه‌گیری می‌کند. ATR می‌تواند برای تولید سیگنال‌های خرید و فروش، بسته به میزان نوسان بازار، استفاده شود، بنابراین تریدر می‌تواند تصمیم بگیرد که آیا در یک موقعیت پوزیشن لانگ (سیگنال خرید) یا پوزیشن شورت (سیگنال فروش) را انتخاب کند.

استراتژی میانگین محدوده واقعی در معاملات

اندیکاتور میانگین محدوده واقعی در ابتدا برای استفاده در بازار کالا ایجاد شد؛ اما از آن زمان به طیف گسترده‌ای از بازارها، شامل معاملات فارکس و سهام، گسترش یافته است. این اندیکاتور همچنین می‌تواند برای استراتژی‌های معاملاتی بلند مدت و کوتاه مدت مانند معاملات پوزیشن، معاملات روزانه و اسکالپینگ استفاده شود.

استفاده از اندیکاتور میانگین محدوده واقعی در فارکس

فارکس بزرگ ترین و نقد شونده ترین بازار مالی در جهان است و تریدرها اغلب ممکن است با ضررهای زیادی در ورود یا خروج از معاملات مواجه شوند. اگر یک تریدر از میانگین محدوده واقعی به طور مناسب در استراتژی خود استفاده کند، می‌تواند نوسانات فعلی بازار را ارزیابی کند و ببیند در کجا باید استاپ لاس و لیمیت اوردر را اعمال کند. هر چه میزان میانگین محدوده واقعی برای یک جفت ارز بیشتر معاملات شکاف چیست؟ باشد، باید از دستور استاپ لاس گسترده تری استفاده شود.

همانطور که در مثال زیر نشان داده شده است؛ جایی که افزایش نوسانات بازار در نمودار کندل استیک جفت ارز GBP/JPY وجود دارد، شاخص محدوده واقعی نیز به شدت به سمت بالا پرش دارد. هنگامی که شکاف قیمتی وجود دارد، خط میانگین متحرک صاف و پایدار به نظر می‌رسد.

میانگین محدوده واقعی در معاملات روزانه

معاملات روزانه یک استراتژی کوتاه مدت است که هدف آن کسب سودهای کوچک اما مکرر، قبل از بستن تمام موقعیت ها در پایان روز است. به محض باز شدن بازارهای مالی در صبح، از جمله بورس‌های اصلی، میانگین محدوده واقعی از سطح بسته شدن روز قبل جهش می‌کند، که نشان می‌دهد نوسانات بازار در ابتدای روز بیشتر است. تریدرهای روزانه می‌توانند ازمیانگین محدوده واقعی برای اندازه گیری عملکرد قیمت به صورت روزانه و همچنین در کوتاه مدت استفاده کنند.

ماشین حساب حد ضرر ATR در مدیریت ریسک

هنگام تصمیم گیری معاملاتی بر اساس میانگین دامنه واقعی، مهم است که استراتژی خروج خود را در نظر بگیرید. بسیاری از تریدرها از دستورات استاپ لاس، به عنوان روشی برای خروج از معامله در صورت حرکت بازارها در جهت نامطلوب به سمت موقعیت خود استفاده می‌کنند. با این حال، اگر بازار به نفع شما حرکت می‌کند، می‌توانید نقطه خروج را تغییر دهید.

به عنوان مثال، هنگام تجزیه و تحلیل نمودار قیمت، تریدرها اغلب از ATR برای تعیین محل استاپ لاس استفاده می‌کنند. شما می‌توانید میزان ATR فعلی را در دو ضرب کنید و حد ضرر را در این سطح قرار دهید.

اگر قصد خرید طولانی دارید، می‌توانید استاپ لاس را زیر قیمت ورودی قرار دهید و اگر قصد دارید کوتاه مدت معامله کنید، حد ضرر را بالاتر از قیمت ورودی قرار دهید. اگر قیمت در جهت سود بالقوه حرکت کند، حد ضرر تا زمانی که موقعیت را ببندید، پس از رسیدن به سطح حد ضرر، به حرکت خود ادامه می‌دهد. این استراتژی، به عنوان استراتژی «خروج لوستر (chandelier exit)» شناخته می‌شود.

جزئیات خبر

صندوق های بازارگردانی یکی از انواع بازارگردان ها هستند که به شکل صندوق فعالیت می کنند. صندوق بازارگردانی قسمت عمده ای از سهام شرکت را در اختیار دارد و زمانی که سهم در صف خرید قفل باشد اقدام به فروش و زمانی که سهم در صف فروش قفل باشد اقدام به خرید می کند و با این کار روند عرضه و تقاضا را برای سهم متعادل می کند. بازارگردان ها می توانند به شکل شرکت‌های سرمایه‌گذاری، شرکت‌های مشاور سرمایه‌گذاری، شرکت‌های سبدگردان و صندوق‌های سرمایه‌گذاری وجود داشته باشند. در یکی از مطالب گذشته گفتیم بازارگردان کیست و چه وظایفی دارد اما در این پست می خواهیم درباره صندوق های بازارگردانی بیشتر صحبت کنیم. در ادامه در مورد عملکرد صندوق های بازارگردانی بیشتر توضیح خواهیم داد:

بازارگردانی چیست؟

بازارگردان، کارگزار یا معامله گری است که با کسب مجوز لازم، با تعهد به افزایش نقدشوندگی و تنظیم عرضه و تقاضای اوراق بهادار معین و تحدید دامنه نوسان قیمت آن، به خرید و فروش اوراق می پردازد. به عقیده برخی، بازارگردان ها نجات دهندگان بازار هستند. این افراد با کمک دانش و تخصص کافی که دارند عرضه و تقاضا را کنترل کرده و بر بازار مسلط می شوند. پس وظایف اصلی بازارگردان ها عبارت است از:

• افزایش نقدشوندگی و تنظیم عرضه و تقاضا در بازار
• کنترل قیمت اوراق بهادار در محدوده مشخص و جلوگیری از نوسانات شدید آن

نحوه عملکرد بازارگردان

بازارگردان ها همواره طرف مقابل حجم معاملات سرمایه گذار قرار می گیرند. برای مثال، اگر سرمایه گذاران به دنبال فروش سهم خود باشند، بازارگردان ها این سهم را خریداری می کنند تا زمانی که همه فروشندگان تامین شوند و برعکس، اگر سرمایه گذاران به دنبال خرید سهمی باشند، بازارگردان ها حجم مورد نیاز از سهم را به فروش می رسانند تا تمام سفارشات انجام شود.

در حقیقت بازارگردان ها، براساس مجوزی که از سازمان بورس دریافت کرده اند که در آن حداقل حجم معاملاتی که باید صورت بگیرد ذکر شده است ، اقدام به تامین عرضه و تقاضای بازارهای مالی می کنند و اوراق بهادار را در بین فروشندگان و خریداران دست به دست می نمایند.

بازارگردان ها چگونه سود می کنند؟

بازارگردان ها همواره با ریسک از دست دادن ارزش یک اوراق بهادار پس از خرید آن از فروشنده و قبل از فروش آن به خریدار مواجه هستند. به همین خاطر از شکاف قیمتی بین سفارش های خرید و فروش برای کسب سود استفاده می کنند. یعنی به عنوان مثال، سهمی را در قیمت ۱۳۰۰ تومان می خرند و در قیمت ۱۳۰۵ تومان برای فروش می گذارند. این شکاف های قیمتی در حجم معاملات بالا، سود روزانه خوبی ایجاد می کنند. گرچه هدف از تشکیل صندوق های بازارگردانی کسب سود نیست اما عملا با سود همراه است.

یکی از مزایایی که برای صندوق های بازارگردانی و به طور کلی بازارگردانان بورس در نظر گرفته شده این است که: مطابق ماده ۳۳ قانون رفع موانع تولید رقابت‌پذیر، تمام نقل ‌و انتقالات اوراق بهادار که توسط بازارگردانان دارای مجوز از سازمان بورس و اوراق بهادار انجام می‌شوند، از پرداخت مالیات مقطوع نیم درصد معاف هستند.

شرایط ثبت سفارش توسط بازارگردان:

1. قیمت های پیشنهادی در سفارش هایی که بازارگردان ثبت می کند باید در دامنه نوسان مجاز قیمت سهم باشد.
2. اختلاف بین کمترین قیمت خرید در سفارش های خرید و بیشترین قیمت فروش در سفارش های فروش بازاگردانان، حداکثر برابر دامنه مظدامنه مظنه اختلاف قیمت سفارش خرید و سفارش فروش ثبت شده توسط بازارگردان را نشان می دهد و به عنوان درصد بیان می شود.به عنوان مثال دامنه مظنه ۳% یعنی حداکثر قیمتی که بازارگردان می تواند در سفارش فروش خود ثبت کند ۳% بیشتر از سفارش خرید است.
3. حجم سفارش های خرید و فروش باید با یکدیگر برابر و هریک معادل یا بیش از حداقل سفارش انباشته باشد.

فرض کنید در تعهد بازارگردان حداقل سفارش انباشته برابر ۲۰۰۰۰۰ سهم در نظر گرفته شده است، یعنی بازارگردان موظف است در هر حالتی تعداد ۲۰۰۰۰۰ سهم در سفارش خرید و ۲۰۰۰۰۰ سهم در سفارش فروش خود ثبت کرده باشد. اگر در اثر معامله تعدادی از این سهم ها خریده شوند و یا به فروش برسند، بازارگردان باید در مدت ۲ دقیقه دوباره سفارش را افزایش دهد تا حجم سفارش برابر با همان ۲۰۰۰۰۰ سهم شود.

صندوق‌های بازارگردانی چیست؟

شرکت هایی که وارد بازار سرمایه می شوند برای اینکه عملکرد بهتری داشته باشند و در شرایط بحرانی بازار حالت رهاشدگی پیدا نکنند نیاز به نوعی بازارگردان دارند تا در شرایط مختلف بازار از سهام شرکت حمایت کنند. این موضوع به خصوص برای شرکت های بزرگ و دولتی که موظف شده اند سهام خود را در بورس عرضه کنند. صندوق های بازارگردانی مقدار قابل توجهی از سهام شرکت های فعال در بازار سرمایه را در اختیار دارند و هر زمان که لازم باشد با ان خرید و فروش انجام می دهند.

صندوق های بازارگردانی یکی از ابزارهایی هستند که هدف آن ها متعادل نگه داشتن سهام و کنترل نوسانات قیمت سهم است و علاوه بر این از تشکیل صف های خرید و فروش جلوگیری می کنند. صندوق بازار گردانی از مجموعه ای از سهام مرتبط به هم تشکیل شده و توسط همان ها هم اداره می شود. افراد حقوقی در صندوق های بازارگردانی سرمایه گذاری می کنند.

صندوق اختصاصی بازارگردانی وجوه سرمایه‌گذاران را جمع آوری نموده و آن ها را به خرید انواع اوراق بهادار تخصیص می دهند. هدف از انجام این کار انجام تعهدات بازارگردانی اوراق بهادار، بهره‌گیری از صرفه‌جویی‌های ناشی از مقیاس و تأمین منافع سرمایه‌گذاران می باشد. صندوق های بازارگردانی دارای امیدنامه هستند و جزئیات مربوط به تعهدات و شرایط بازارگردانی صندوق در امیدنامه صندوق ذکر می شود.

همچنین در صورتی‌که صرفه و صلاح صندوق ایجاب کند، صندوق در قبال دریافت کارمزد در تعهد پذیره‌نویسی یا تعهد خرید اوراق بهادار موضوع بازارگردانی مشارکت می کند که در این صورت وجوه جمع‌آوری شده و سایر دارایی‌های صندوق، پشتوانۀ این تعهد خواهد بود. به عبارتی این نوع از صندوق ها با هدف بازارگردانی مجموعه‌ای از سهام اعلام‌شده در امیدنامه تأسیس می گردند. بنابراین این صندوق تنها در سهام و حق تقدم خرید سهام موضوع بازارگردانی سرمایه گذاری می کند.

مزایای صندوق های بازارگردانی چیست؟

سهامداران حقوقی همان طور که گفته شد از شکاف قیمتی بین قیمت خرید و قیمت فروش کسب سود می کنند. اما وجود صندوق های بازارگردانی به نفع همه است و به خصوص سهامدراران خرد و سهامدران حقیقی نیز از مزایای آن بهره مند می شوند. برخی از مزیت های صندوق های بازارگردانی عبارتند از:

• کاهش کارمزد و هزینه‌های معاملات صندوق به ‌واسطه معافیت‌هایی که برای صندوق های بازارگردانی در نظر گرفته شده است.
• کاهش محدودیت‌های اعطای اعتباردهی و تسهیلات به صندوق
• در اختیار قرار دادن ایستگاه معاملاتی برای انجام معاملات
• ایجاد تعادل در بازار و دور کردن بازار از نوسانات شدید
• از بین رفتن صف های قفل شده خرید و فروش و افزایش نقدشوندگی

در حال حاضر در بازار سرمایه ایران شرایط به نحوی بود که با صف های خرید و یا فروش مواجه بودیم و به همین دلیل قدرت نقدشوندگی بازار کاهش پیدا کرده بود و بسیاری معاملات شکاف چیست؟ از افرادی که قصد فروش سهم خود را داشتند قادر به این کار نبودند. با ورود صندوق های بازارگردانی این شرایط متعادل خواهد شد. در کشور ما ۳۸ صندوق بازارگردانی اختصاصی در حال فعالیت هستند.

نظرات دارابی کارشناس بازار سرمایه در خصوص نقش بازارگردان ها در بورس:

جای بازارگردان در بازار ما بسیار خالی است، بازارگردان‌ها اجازه نمی‌دهند عرضه و تقاضا به‌صورت رها شده در بازار قرار گیرد. بازارگردانی نباید فقط برای سهم های بزرگ و شاخص ساز انجام شود بلکه تمام شرکت ها نیاز به بازارگردان دارند و این در همه دنیا رایج است. هر شرکتی که وارد بورس می شود باید یک یا چند بازارگردان داشته باشد. حضور بازارگردانان نباشد مقطعی و محدود به یک دوره خاص باشد. بازارگردان ها باید همیشه حضور داشته باشند. باید قوانین تشویقی برای بازارگردان ها و صندوق های بازارگردانی در نظر گرفته شود مانند تخفیفات کارمزدی، حق اطلاع از قوانین مهم شرکت، حق رای در جلسات هیات مدیره شرکت‌ها و …. اگر بازارگردانی درست انجام و سودآوری آن تضمین شود می‌توان شاهد این بود که همه نمادها به‌صورت داوطلبانه بازارگردان داشته باشند.

بورس مسکن چیست؟ آیا خرید خانه از این مسیر ممکن می‌شود؟

نمودار تعداد معاملات مسکن از مدت‌ها پیش، روند نزولی را نشان می‌دهد. افزایش فاصله قیمت املاک با توان مالی مردم را می‌توان عامل اصلی آن دانست. هنوز هم این سوال وجود دارد که چگونه می‌توان با وجود این شکاف بزرگ، خرید خانه را برای مردم آسان‌تر کرد؟ برای رسیدن به جواب، باید روش‌های نوین کاهش قیمت مسکن و تقویت توان مالی متقاضیان خرید ملک را بررسی کنیم. روش‌‌هایی که تاکنون به کار گرفته نشده‌اند یا مردم آشنایی زیادی با آنها ندارند. در این مطلب، مسیر ساماندهی بازار مسکن از طریق بورس را باهم مرور می‌کنیم.

دیوار بین بورس و مسکن برداشته شده است

کارشناسان و سیاست‌گذاران بازارهای مالی، همیشه بورس و مسکن را دو بازار موازی و رقیب برای جذب نقدینگی مردم می‌دانستند. به طوری که اگر نقش بازارهای موازی دیگر همچون طلا،‌ ارز و نظام بانکی را در نظر نگیریم، با تحرک بازارسرمایه و هجوم منابع مالی مردم به بورس، بخش مسکن واکنش منفی نشان می‌داد و در مقابل با کاهش بازدهی شرکت‌های بورسی، آمار ساخت‌وساز و خریدوفروش صعود می‌کرد.

با افزایش زمان رکود در بازارمسکن و جذابیت‌های به وجود آمده در بازارسرمایه، بسیاری از مردم به سرمایه‌گذاری در بورس پرداخته و نقدینگی بسیاری را وارد این بخش کردند. این روند، ارزش سهام شرکت‌ها را افزایش داد و به رکوردشکنی‌های مداوم شاخص بورس منجر شد. در این میان سیاستگذاران به فکر استفاده از پتانسیل موجود در این بخش، برای کمک به توسعه بازارمسکن افتادند. آن‌ها در نهایت با هدف جذب نقدینگی مورد نیاز ساخت‌وساز و افزایش توان مالی متقاضیان خریدمسکن از طریق بازارسرمایه،‌ بورس مسکن را راه‌اندازی کردند.

بورس پنجم، تمام بخش‌های بازارمسکن را توسعه می‌دهد

بورس پنجم در ابتدای تابستان ۹۹ به‌طور رسمی راه­‌اندازی شد. در سرفصل فعالیت­‌های ابتدایی آن، عرضه املاک مازاد بانک‌­ها و دولت در دستور کار قرار گرفت. این تصمیم برای شتاب‌دهی در شکل‌گیری بورس مسکن و عرضه واحدهای بلااستفاده سازمان‌­های دولتی و بانک‌ها گرفته شد. هدف تصمیم این بود که سازمان‌های دولتی و بانک‌ها نتوانند با هدف بهره‌مندی از تورم مسکن، املاک مازاد نگهداری کنند. آن‌ها طبق روند جدید باید املاک خود را در معاملات شکاف چیست؟ بازاری رقابتی و شفاف به فروش می‌رساندند.

مشارکت مردم در ساخت پروژه‌های انبوه با سرمایه‌ خرد

طبق یک فرمول ساده، هرچه تولید و عرضه مسکن در کشور بیشتر شود، قیمت آن نیز کاهش می‌یابد. حالا در نظر بگیرید این تولید با استفاده از سرمایه و مشارکت خود مردم (ازطریق بورس مسکن) صورت بگیرد و عرضه آن نیز در فضایی شفاف و رقابتی انجام شود. نظارت بر تولید و عرضه آن هم، توسط دستگاه‌های نظارتی فعال در بورس و مردم صورت بگیرد و همه برای تحقق بهترین بازدهی تلاش کنند.

اکنون این سوال پیش می‌آید که مردم چگونه می‌توانند با سرمایه‌های خرد، در ساخت یک پروژه انبوه شراکت کنند؟‌ شرط نخست تحقق این امر، حضور فعال سازندگان و انبوه‌سازان در بورس است. به این صورت که شرکت­‌های فعال در حوزه ساخت مسکن، با آغاز یک پروژه ساختمانی و پرداخت بخش عمده­‌ا‌‌ی از هزینه آن که بیشتر به خرید زمین معطوف می‌­شود، به انتشار اوراق مشارکت در ساخت می‌­پردازند. مردم با خرید این اوراق، به افزایش نقدینگی سازندگان کمک کرده و در سود حاصل از بهره­‌برداری پروژه شریک می‌­شوند.

روش‌های نوین و شفاف پیش فروش ملک در بستر بورس

این نوع سرمایه­‌گذاری علاوه بر اینکه سازندگان را برای تامین نقدینگی مورد نیازشان کمک می‌­کند، مردم را هم با هر میزان سرمایه­‌، در یک پروژه ساختمانی شریک می‌کند و سرمایه آنها را افزایش می‌­دهد. می‌توان گفت این نوع فعالیت، به نوعی پیش فروش ملک است که در فضایی شفاف و کارشناسی شده روی می‌­دهد. فضایی که امکان کلاهبرداری و سوداگری را هم از بین می‌برد.

در مجموع با انتشار اوراق مشارکت ساخت پروژه‌های ساختمانی، هم سازندگان با کمترین حاشیه سود نقدینگی خود را تامین می‌کنند، هم ارزش سهام خریداران این اوراق همسو با تورم رشد می‌کند. درنتیجه سرمایه‌ آنها از زیان ناشی از افزایش قیمت­‌ها در امان می‌­ماند. از طرفی این اوراق نیز با پیشرفت پروژه، گران‌تر می‌شوند. داد و ستد آن در بازارسرمایه، خود باعث ایجاد یک بازار ثانویه می‌شود و ارزش افزوده بسیاری برای مردم و فعالان این بخش به همراه می‌آورد.

خریدخانه از مسیر بورس کالا

چند ابزار و روش کاربردی دیگر برای خانه‌دار کردن مردم از مسیر بازارسرمایهوجود دارد. یکی از جذاب‌ترین آنها خرید متری مسکن در بورس کالا است که می­‌تواند به مرور مردم را صاحب خانه کند. به این صورت که مالک یک پروژه، واحدهای خود را در بورس کالا عرضه کرده و متقاضیان با خرید متری آن، بخشی از یک واحد را خریداری می‌کنند.

در این روش مردم به جای پس‌­انداز پول که با تورم اقتصادی حال حاضر کشور ارزش آن به سرعت کاهش می‌یابد، بخشی از یک ملک ساخته شده را خریداری کرده و گران شدن قیمت مسکن، آنها را از صاحب‌خانه شدن دور نمی‌کند. خوشبختانه این روش در بورس‌کالا فعال است و متقاضیان می‌توانند از این مسیر به خرید متری املاک بپردازند.

قراردادهای آتی، بهترین روش برای افزایش ساخت‌وساز

قراردادهای آتی بورس کالا مسیر دیگری است که متقاضیان خریدمسکن را از افزایش افسارگسیخته قیمت­‌ها در امان نگه می‌­دارد. در این قراردادها می­‌توان املاک عرضه شده را با موعد تحویل سال بعد خریداری کرد. به این صورت هم خریدار زیان ناشی از افزایش قیمت ملک را تجربه نمی‌کند، هم سازندگان می‌توانند با استفاده از نقدینگی به وجود آمده، پروژه‌های بعدی خود را آغاز کنند. حتی با ایجاد سازوکارهای پویا و اعمال قوانین اصولی، می‌توان این امر را به پیش فروش تبدیل کرد تا پروژه‌های در حال ساخت نیز از طریق قراردادهای آتی بورس کالا عرضه شوند.

مکان تهاتر مصالح ساختمانی با املاک نیز در بورس کالا وجود دارد. به این صورت که خریداران نیازهای اولیه ساخت مسکن یعنی سیمان، آهن، آجر و … را از طریق تابلوی معاملات بورس کالا خریداری کرده و در قالب قراردادهای آتی، هزینه آن را پرداخت کنند. همچنین می‌­توان برای تامین اعتبار این معاملات، فروش واحدهایی که در حال ساخت هستند را نیز وارد بورس کرده و این فرآیند را از طریق تهاتر پیش برد.

اوراق رهن اولیه و ثانویه تسهیلات مسکن

یکی از مرسوم‌ترین روش‌های تامین مالی برای خرید مسکن تسهیلات رهنی است. در تسهیلات رهنی، متقاضیان خرید ملک با دریافت وام و سپردن سند ملک خریداری شده به بانک، بازپرداخت مبلغ دریافتی را تضمین می‌کنند. این فرآیند را بازار اولیه رهنی میگویند که مدتها است در کشور ما شکل گرفته و همه مردم با آن آشنایی دارند.

این همان تسهیلاتی است که خرید و فروش امتیاز آن با نماد «تسه» در فرابورس روی می‌دهد. متقاضی می‌تواند با خرید این اوراق، انتظار یک ساله برای دریافت وام را از شخص دیگری خریداری کند. البته رقم این تسهیلات از سال‌ها پیش تغییر چندانی نکرده و با تورم قیمت مسکن همخوانی ندارد. به طوری که این وام در بهترین حالت 10 درصد قیمت خرید یک واحد مسکونی در تهران را پوشش می‌دهد.

تامین منابع بانک‌ها برای پرداخت وام مسکن به مردم

افزایش رقم تسهیلات و پرداخت مداوم آن که به طور معمول بازگشت آن 12 سال طول می‌کشد، به نقدینگی و اعتبار مالی زیادی نیاز دارد. از این رو مسیر جدیدی برای بازگشت سریع‌تر سرمایه به بانک گشوده شد تا بانک‌ها بتوانند با انتشار اوراق ثانویه، امتیاز بازپرداخت تسهیلات واگذار شده را به صورت نقدی در بورس به فروش برسانند.

به زبان ساده، اوراق رهن ثانویه، ضمانت بازپرداخت تسهیلات واگذار شده به دیگران است که با قیمت کمتر از میزان اقساط وام، در بورس به فروش می‌رسد. به این صورت بانک مجددا منابع مالی خود را برای پرداخت وام به متقاضیان جدید تقویت می‌کند و در نهایت تسهیلات بیشتری برای خرید مسکن به مردم پرداخت می‌شود.

بورس، بستری کامل برای توسعه بازار مسکن

در مجموع توسعه بورس مسکن می‌تواند بازاری پویا و مردمی را به همراه داشته باشد. در این بازار، روش‌ها و ابزارهای متعددی همچون اوراق مشارکت،‌ خرید متری املاک،‌ پیش فروش،‌ خرید به صورت قراردادهای آتی و تسهیلات ایجاد می‌شود تا تامین مالی سازندگان با حاشیه سود کمتر و توان مالی متقاضیان خرید مسکن با قدرت بیشتری همراه شود.

ازطرفی شفافیت و به‌روز بودن قیمت‌ها در بورس‌مسکن، می­‌تواند تاثیر بسزایی در کاهش قیمت خانه داشته باشد و سوداگری را از این بازار کلان اقتصادی حذف کند. در مجموع تمام این مباحث به شرط همکاری موثر تولیدکنندگان مسکن و مشارکت مردم به سرانجام می‌رسد.معاملات شکاف چیست؟

مزایا و معایب اختیار معامله چیست؟

بازار سرمایه فرصت های زیادی برای سرمایه گذاری دارد که متاسفانه مغفول مانده اند. به عنوان نمونه می توان به معامله اختیار معاملات اشاره کرد که کمتر سهامداری به سمت و سوی آن ها می رود. در این مطلب قصد داریم درباره اختیار معاملات اطلاعاتی را ارائه دهیم.

به گزارش نبض معاملات شکاف چیست؟ بورس، سالار داداش زاده کارشناس بازار سرمایه | بازار سرمایه فرصت های زیادی برای سرمایه گذاری دارد که متاسفانه مغفول مانده اند. به عنوان مثال شما می توانید از طریق بازار سرمایه سکه و طلا خریداری کنید و یا اینکه می توانید در اختیار معامله ها مشارکت داشته باشید و بعضا سودهای بیشتری نسبت به خرید سهام کسب نمایید.

در این مطلب قصد داریم که شما را با اختیار معامله ها آشنا کنیم و از مزایای آن ها بگوییم.

اختیار معامله چیست؟

اختیار معامله بخشی از بازار آتی است که پوشش دهندگان ریسک قیمت‌ها براساس شرایط مندرج در قرارداد‌ها وارد معامله می‌شوند.

مثال بارز آن اختیار خرید سکه تمام بهار است که فرضا به سررسید تیرماه و قیمت ۹ میلیون تومان خرید و فروش می‌شود. در واقع اگر خریدار ۵۰۰ هزار تومان بابت چنین معامله‌ای بپردازد و در سررسید قیمت سکه ۱۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان شده باشد، با اعمال اختیارخرید توسط خریدار، ۳ میلیون سود کسب می‌شود.

مزایا و معایب اختیار معامله چیست؟

اما اختیار معاملات مزایا و معایبی دارد که در ادامه به آن ها اشاره خواهد شد:

مزایا:

۱- امکان دریافت وام با فروش اختیار خرید و فروش

۲- امکان نوسانگیری و با کاربرد بیشتر "دید میان مدت"

۳- بدون دامنه نوسان

معایب:

۱- شکاف قیمتی عموما بالا میان نرخ های خرید و فروش

۲- فعالیت ضعیف بازارگردانها

۳- عدم وجود جذابیت واقعی برای اجرای استراتژی های نامتقارن

سازوکار و نحوه انجام معامله در اختیار معامله چگونه است؟

پرسش های بسیاری درباره اختیار معامله و سازوکار و نحوه انجام معامله وجود دارد.

بنای این بازار بر روی سهم های پایه و زمان مانده تا سررسید آن ها است. بنابراین هم باید در نوسانگیری از یک سهم حرفه ای باشید و هم اینکه از بین چندین قرارداد یکی را انتخاب کنید‌ و اینکه پر حجم معامله نکنید. این بازار سهامدار ندارد و خریدارها صرفا هزینه داشتن حق را به فروشنده ها پرداخت می کنند و این حق شامل دریافت سهم ها یا معادل ریالی در شرایطی است که در سررسید، قیمت پایانی سهم پایه از جمع قیمت توافقی (اِعمال) و قیمت پرمیوم یا هزینه پرداخت شده اختیار معامله، بالاتر باشد.

مهم ترین عوامل پیداکردن ارزش منصفانه یک قرارداد، مقایسه نرخ بازاری با منصفانه و مقایسه قراردادهای مشابه از نظر وابستگی نوسانات پرمیوم به سهم پایه است.

در مقاومت های معتبر که میخواهید از افت سهم سود کسب کنید، دوباره نیاز به پیداکردن ارزشمند ترین قرارداد دارید و بعد سرمایه نقدی رهن معامله می شود و در نقش فروشنده، دریافت کننده هزینه از خریدار می شوید.

گاهی معاملات شکاف چیست؟ ارزش منصفانه اختیار خرید فاصله ۵ الی ۶ تومانی با سفارش فروش موجود روی تابلو دارد که قابل اغماض است اما اختلاف ۱۰-۲۰ تومانی قابل چشم پوشی نیست.

نکته ۱: خریداران سابقی که در یک سررسید باعث In the money یا در سود شدن قرارداد شده اند لزوما در همان قرارداد خریداران جدید از نوسان قیمت پرمیوم یا اعمال در سررسید سود نخواهند برد.

نکته ۲: قیمت پایین تر و یا اهرم لحظه ای بالاتر ملاک ارزشمندی و سودآور شدن یک قرارداد نیست. برعکس ممکن است زیان بیشتری هم وارد کند. به زبان ساده تر در اختیار معامله سود بیشتر مساوی با ریسک بیشتر نیست و اهرم های زیر ۴ و بالای ۲ مناسب معامله گری هستند.

ریسک نرخ بهره (Risk Rate Interest) چیست و چگونه آن را مدیریت کنیم؟

اگر به تازگی در بورس سرمایه گذاری کرده اید و به دنبال افزایش اطلاعات خود درباره ریسک نرخ بهره هستید، می توانید در ادامه با تعریف ریسک نرخ بهره، عوامل موثر در ایجاد آن، روش های مدیریتی مرتبط با آن آشنایی پیدا کنید.

ریسک نرخ بهره (Risk Rate Interest) چیست و چگونه آن را مدیریت کنیم؟

ریسک نرخ بهره

ریسک حاصل از استهلاک ارزش اوراق بهادار و سایر سرمایه گذاری های درآمد ثابت به عنوان ریسک نرخ بهره شناخته می شود. در ابتدا، ریسک نرخ بهره به دلیل نوسانات موجود در بازار رخ می دهد و در ادامه، این ریسک انواع سرمایه گذاری های مختلف را تحت تأثیر قرار می دهد؛ این ریسک در ابتدای امر بر سرمایه گذاری هایی با درآمد ثابت مانند سهام اوراق قرضه و اسناد رسمی تأثیر می گذارد. معمولا، با افزایش نرخ سود اوراق قرضه و اسناد رسمی، کاهش قیمت اوراق بهادار رخ می دهد. علاوه بر آن، افزایش هزینه فرصت، منجر به افزایش نرخ بهره می شود.

غالبا، اوراق قرضه و اسناد رسمی که سررسید کمتری دارند، منجر به تنزل ریسک به همراه افزایش نرخ بهره می شوند. هنگامی که اوراق بهادار با بازده بیشتر ارائه می شود، سرمایه گذاران گزینه های سرمایه گذاری خود را تغییر می دهند. با این حال، اوراق بهادار موجود با کاهش قیمت خود نسخه های جدید را برای رقابت با ارزش واقعی کمتر ارائه می کنند. (1)

در واقع، ریسک نرخ بهره ریسکی است که هنگام نوسان نرخ بهره ایجاد می شود. Risk Rate Interest مستقیماً بر ارزش اوراق بهادار با درآمد ثابت تأثیر می گذارد. از آنجایی که نرخ بهره و قیمت اوراق قرضه با یکدیگر رابطه معکوس دارند، ریسک ناشی از افزایش نرخ بهره باعث افت قیمت اوراق قرضه می شود.

سرمایه گذاران اوراق قرضه، مخصوصا افرادی که مستقیما بر اوراق قرضه با نرخ ثابت طولانی مدت سرمایه گذاری می کنند، ممکن است با ریسک نرخ بهره دست و پنجه نرم کنند. (2)

بگذارید در مثالی این موضوع را باز کنیم، در نظر بگیرید که آقای دالجت 10,000 روپیه با rs 100 در اوراق قرضه سرمایه معاملات شکاف چیست؟ گذاری می کند و هرکدام از این اوراق بهادار بازپرداخت ثابت 5٪ در سال دارند. در یک دوره 1 ساله، ارزش کل این سرمایه گذاری به شرح زیر است:

10,000 + (5/100) 10,000

حال، اگر نرخ بهره اوراق بهادار تازه صادر شده 6 درصد در سال باشد، کل درآمد این سرمایه گذاری بعد از یک سال به شرح زیر تغییر خواهد کرد:

10,000 + (6/100) 10,000

همانطور که متوجه شده اید، آقای دالجت Rs را از دست می دهد. زمانی که نرخ سود ارائه شده در اوراق بهادار ثابت 6٪ افزایش می یابد، دارایی های مالی او به اوراق قرضه گره می خورد که از بازدهی کمتری برخوردار هستند. در نتیجه، می توان انتظار داشت، که آقای دالجت سرمایه گذاری های مالی قبلی خود را به اوراق بهادار تازه صادر شده با بازده بهتر منتقل می کند. این ریسک کاهش اوراق قرضه به دلیل افزایش نرخ سود آن به عنوان ریسک نرخ بهره شناخته می شود. (1)

عوامل موثر در ریسک نرخ بهره یک شرکت

ریسک اعتباری مرتبط با شرکت

طول مدت وام

نوسانات بازار

نرخ ارز

روشهای مدیریت ریسک نرخ بهره

بهتر است ریسک نرخ بهره را نادیده نگیرید، به عبارتی همواره برای ارزیابی و مدیریت ریسک نرخ بهره گزینه ای وجود دارد، اما برخی افراد از هیچ کدام از آن ها استفاده نمی کنند. با این حال، در شرایط غیرقابل پیش بینی، گاهی اوقات عدم مدیریت این وضعیت فاجعه بار می شود و هزینه پوشش معاملات شکاف چیست؟ ریسک را به وجود می آورد. (2)

مدیریت ریسک نرخ بهره با هدف دستیابی به ریسک عدم تطابق سررسید و تکرار از دو منظر درآمدی و ارزش اقتصادی اندازه گیری می شود که در ادامه به آن دو مورد اشاره می کنیم. (3)

دیدگاه حاصل از سود که شامل تجزیه و تحلیل تأثیر تغییرات نرخ بهره بر درآمد تعهدی یا گزارش شده کوتاه مدت است. این کار با اندازه گیری تغییرات در نرخ سود خالص ( NII ) یا سود خالص ( NIM ) یعنی تفاوت بین درآمد کل بهره و کل هزینه بهره اندازه گیری می شود.

دیدگاه ارزش اقتصادی که شامل آنالیز تغییرات نرخ بهره و تاثیرات آن بر وجوه نقدی مورد انتظار دارایی های منهای جریان نقدی مورد انتظار بدهی ها به اضافه جریان خالص پول نقد در اقلام خارج از ترازنامه است. این موضوع بر ریسک تورم که از عدم تطابق نرخ بازپرداخت و سایر موقعیت های حساس که در نرخ بهره تمرکز دارند، حاصل می شود. و اینگونه، دیدگاه به دست آمده از ارزش اقتصادی، ریسک شکاف نرخ بهره بلند مدت را مشخص می کند. (3)

• هیئت مدیره یک بانک باید استراتژی ها و سیاست های مربوط به مدیریت RiskRateInterest را به منظور انجام مسئولیت های خود تصویب کند و اینگونه مطمئن شود که اقدامات لازم را برای نظارت و کنترل بر این ریسک انجام داده است. به این منظور، هیئت مدیره باید مرتبا از ریسک نرخ بهره بانکی و اتفاقات مرتبط به آن اطلاع پیدا کند تا بتواند در اسرع الوقت به نظارت و کنترل آن بپردازد.

• مدیر ارشد باید با کنترل ساختار کسب و کار بانک و بررسی سطح ریسک نرخ بهره، به کنترل و محدود کردن سیاست ها و رویه های مناسب با این ریسک بپردازد و این چنین منابع را برای ارزیابی و کنترل ریسک نرخ بهره در اختیار داشته باشد.

• بانک ها باید افراد و یا کمیته های مسئول مدیریت ریسک را مشخص نمایند و در این حین از جدایی وظایف این افراد از عناصر اصلی فرآیند ریسک نرخ بهره هم اطمینان حاصل کنند. هنگامی که بانک ها توابع اندازه گیری، نظارت و کنترل ریسک با وظایف مشخص را مستقل از وظایف موقعیت یابی بانک ها در اختیار دارند، به بررسی و گزارش میزان مواجهه با ریسک، به مدیریت می پردازند.

• در این حین، ضروری است که سیاست های ریسک نرخ بهره بانک ها با ماهیت و پیچیدگی فعالیت هایشان مطابقت داشته باشد. این سیاست ها باید به صورت مبنایی تلفیقی و در حد مناسب سطح شرکت های وابسته به منظور مدیریت بهتر ریسک مخصوصا در هنگام تشخیص تفاوت های قانونی و موانع احتمالی برای جابجایی پول درون شرکتی به کار گرفته شوند.

• مهم است که بانک ها خطرات ذاتی موجود در محصولات و فعالیت های جدید را شناسایی کنند و قبل از معرفی آن ها یا انجام اقداماتی ابتکاری اطمینان حاصل کنند که همه موارد تحت کنترل آن ها هستند. (3)

• بانک ها باید گزینه های مختلفی را برای مدیریت بهتر ریسک نرخ بهره مدنظر داشته باشند که یکی از این گزینه های پرکاربرد، متنوع سازی است. متنوع سازی، به ایجاد سرمایه گذاری های مالی متنوع اشاره دارد، این روش برای سرمایه گذاران که بیشترین ارتباط را با ریسک نرخ بهره دارند، یک روش عالی و کارآمد است.(1)

• امن ترین گزینه برای سرمایه گذاران که سعی در کاهش ریسک های مربوط به نرخ بهره دارند، سرمایه گذاری در اوراق و گواهینامه هایی که کوتاه مدت و اصطلاحا امن هستند، می باشد. این روش برای مدیریت ریسک نرخ بهره بسیار عالی است زیرا نوسانات نرخ بهره را کاهش می دهد و اینگونه، سرمایه گذاران بر اوراق بهادار کوتاه مدت سرمایه گذاری می کنند و بدین صورت سریعا می توانند سیاست های مالی خود را تغییر دهند و از خطرات احتمالی بکاهند.

• پوشش ریسک یا Hedging را می توان برای کاهش ریسک نرخ بهره استفاده کرد. این روش، معمولا به خرید انواع اوراق بهادار متنوع اشاره دارد. از روش هایی همانند موافقت نامه های نرخ حمل و نقل، معاملات آتی، مبادلات به نام و غیره برای پوشش ریسک می توان بهره برد.

• فروش اوراق قرضه بلند مدت که روشی متداول برای مدیریت Risk Rate Interest است. این روش صندوق های سرمایه گذاری را برای سرمایه گذاری مجدد بر اوراق قرضه با بازدهی بیشتر پاکسازی می کند، بنابراین برای سرمایه گذاران امکان مدیریت بهتر ریسک نرخ بهره فراهم می شود. در این مواقع بهتر است، سرمایه گذاران بر اوراق بهادار با مدت زمان سررسید کمتر سرمایه گذاری کنند.

تاثیر ریسک نرخ بهره بر اقتصاد داخلی و خارجی

هنگامی که تورم در بانک مرکزی بیشتر می شود، نرخ بهره هم افزایش می دهد. در واقع، نرخ بهره بالاتر رشد اقتصادی متوسط جامعه را نشان می دهد. در حالی که این نرخ باعث کاهش درآمد و محدود کردن رشد هزینه های مصرف کننده می شود، منجر به ایجاد تاثیراتی همانند گرفتن وام بیشتر، ذخیره سازی پول بیشتر به جای خرج کردن آن، کاهش سرمایه گذاری و کاهش اعتماد به نفس خریداران، افزایش پرداخت بدهی دولت که اغلب منجر به افزایش معاملات شکاف چیست؟ مالیات هم می شود.(4)

این در حالی است که نرخ بهره پایین تر بر اقتصاد کشور باعث تاثیراتی مانند افزایش خرید مردم، پرداخت سود کمتر برای وام های بانکی، افزایش قیمت دارایی های شخصی، افزایش ثروت کلی مردم و افزایش اعتماد به نفس خریداران می شود. در واقع نرخ بهره پایین تر تاثیر معکوسی بر اقتصاد کشور دارد و منجر به بهبود وضعیت اقتصاد کشور می شود. (5)

ریسک نرخ بهره، بخشی عادی از عملکرد بانکی است و می تواند منبع مهمی برای سودآوری و ارزش سهامداران باشد. با این حال، ریسک بیش از حد نرخ بهره می تواند تهدید بزرگی برای درآمد بانک باشد. تغییر در نرخ بهره با تغییر در میزان سود درآمد خالص و سایر هزینه های عملیاتی، بر سود بانک همراه است.

در این حین بر میزان ارزش دارایی های بانک، بدهی ها و اسناد خارج از ترازنامه هم تأثیرگذار است، زیرا ارزش جریان های نقدی آینده (حتی گاها جریان پول نقد) با تغییر نرخ بهره تغییر می کنند. به همین منظور، ضروری است که بانک ها سعی در کنترل و مدیریت ریسک نرخ بهره داشته باشند. (6)

نتیجه گیری و جمع بندی

حالا که با ریسک نرخ بهره آشنایی پیدا کرده اید و روش هایی برای مدیریت این شرایط را آموخته اید، و با سناریوهای مختلف در حوزه مدیریت بهتر Risk Rate Interest آشنایی پیبدا کرده اید، با اطلاعات بیشتری می توانید به عنوان یک سرمایه گذار در بخش خرید سهام های اوراق بهادار و اوراق قرضه شرکت کنید و سود و دارایی خود را بدین طریق افزایش دهید.

بنابراین از شرایط سخت اقتصادی و ریسکی که به واسطه نرخ بهره ایجاد می شود، نهایت استفاده را ببرید تا بتوانید در این شرایط از وضعیت مالی بهتری برخوردار شوید و در امنیت و راحتی بیشتری زندگی کنید.